ณ ด่านเฟิงเป่ย
ครั้งนี้ทัพใหญ่แคว้นฉู่ของโจวชิงบุกโจมตีโดยไม่สนสิ่งใด ขับไล่ศัตรูได้ตลอดทาง แม้แต่ทหารทัพเหยียนที่เหยียนอ๋องผู้เฒ่าสั่งให้ตั้งทัพไว้ระหว่างทางก็ถูกตีจนต้องพ่ายแพ้ถอยร่นอยู่ตลอด
สถานการณ์เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ทัพใหญ่แคว้นฉู่ของโจวชิงจะต้องสามารถพาทัพมายังเมืองหน้าด่านได้ เมื่อถึงตอนจบของการสู้รบ ราชวงศ์อู่น่าจะพ่ายแพ้ไม่เป็นท่า
ภายในเมืองหน้าด่าน
ท่ามกลางค่ำคืนดึกดื่น เหยียนอ๋องผู้เฒ่าเดินขึ้นสู่กำแพงเมืองอีกครั้ง มองออกไปยังทางแสนไกลที่มืดมิด
ทางตะวันตกที่ห่างออกไปห้าสิบลี้ ทัพใหญ่ของโจวชิงกำลังปักหลักตั้งฐานเพื่อพักผ่อน
และในเช้าวันพรุ่งนี้ ฝ่ายนั้นจะรุกโจมตีอย่างเต็มที่อีกครั้ง
เมื่อโจวชิงรู้ว่ากองทัพเจิ้นเป่ยหนึ่งแสนนายของหวังเซิ่งนั่นเพียงแค่ผ่านมาทางนี้แล้วจากไป ก็เริ่มสั่งให้กองทัพรุกโจมตีไปทางตะวันออกอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าใครก็ไม่อาจขัดขวางได้ กองทัพเหยียนเองก็เพียงโล่งใจได้เปลาะหนึ่ง บัดนี้จำต้องคอยระแวงขึ้นมาอีกครั้ง
สายตาของเหยียนอ๋องผู้เฒ่าเคร่งเครียด มือทั้งสองข้างลูบใบหน้าของตนเองไปมา
ครั้งนี้เกรงว่าหากไม่ตายคงไม่ได้หยุดพัก ด่านเฟิงเป่ยต้องเจอกับอันตรายเป็นแน่
ทว่า
ตอนนี้ชายแดนเหนือน่าจะรบเสร็จสิ้นแล้ว ขอแค่มีกองทัพเจิ้นเป่ยแสนกว่านายมาสนับสนุนที่ด่านเหิงกู่ เชื่อว่าด่านเหิงกู่เองก็จะสามารถรับมือได้จนถึงตอนที่น้ำในแม่น้ำต้าเฉินขึ้นสูงอีกครั้ง
ขอแค่น้ำขึ้น ต่อให้ทัพแคว้นจ้าวขึ้นฝั่งได้สำเร็จแล้วก็น่าจะยอมล่าถอยออกไปได้
ไม่เช่นนั้น หากต้องติดอยู่ราชวงศ์อู่ ต่อให้เป็นทัพใหญ่ห้าแสนนายก็เกรงว่าจะต้องตายกันหมด
แต่ด่านเฟิงเป่ยน่าจะยื้อไม่ได้จนถึงตอนนั้นเสียแล้ว
“ท่านพ่อ !”
ในเวลานี้เอง บุตรชายของจ้าวจิ่งจ้งอย่างจ้าวอวี่ก็เดินขึ้นมาบนกำแพงเมืองเช่นกัน น้ำเสียงที่เรียกนั้นเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น
เหยียนอ๋องผู้เฒ่าหันกลับไปมองลูกชายของตน
น้ำเสียงของจ้าวอวี่นั้นเต็มไปด้วยความยินดี เอ่ยขึ้นเสียงดังลั่น
“ท่านพ่อ มีข่าวดีขอรับ ! เมื่อครู่มีข่าวมาจากชายแดนเหนือ บอกว่าทัพเยียนของซือหม่าชิงอวิ๋นแตกพ่ายหมดแล้ว ซือหม่าชิงอวิ๋นถูกจอมทัพชายแดนเหนือคนใหม่นั่นบั่นหัว ตอนนี้สงครามที่ชายแดนเหนือจบลงแล้ว !”
ถึงแม้นี่จะเป็นสิ่งที่จ้าวจิ่งจ้งคาดเดาไว้แล้วแต่แรก แต่เมื่อได้ยินข่าวนี้ก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นดีใจ จึงเอ่ยขึ้น
“ดี ดีเหลือเกิน ! เช่นนี้ราชวงศ์อู่ของข้าก็มีหนทางแก้วิกฤตนี้ได้แล้ว !”
“นั่นสิท่านพ่อ ช่างดีเหลือเกิน ! บั่นหัวแม่ทัพใหญ่ของทัพเยียนต่อหน้าเหล่าทหาร จอมทัพคนใหม่ของชายแดนเหนือนี่ช่างเป็นคนที่กล้าหาญชาญชัยยิ่งนัก !”
จ้าวอวี่ชื่นชมอีกฝ่ายไม่หยุดหย่อน
เหยียนอ๋องผู้เฒ่าหรี่ตามองลูกชายของตนอยู่พักหนึ่ง แต่ก็มิได้พูดอันใดออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...