องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 746

ไม่นานอวี้เจียก็จากไป

ถึงอวี้เจียอยากพูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกับหลี่จุ่นมาก แต่รู้ว่าสถานการณ์ในเวลานี้คับขัน ตอนนี้โจวชิงยึดด่านฝานหลงอยู่ ครอบครองจวนชายแดนตะวันตก ราชวงศ์อู่กำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤต

ส่วนแคว้นหลางที่พึ่งพาอาศัยกัน ครั้นราชวงศ์อู่แพ้สงครามก็ยากจะหนีรอดจากชะตาแคว้นล่มสลาย!

ด้วยเหตุนี้

อวี้เจียจึงได้แต่ฝืนข่มความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ เร่งเดินทางจากไป

ส่วนพวกหลี่จุ่นสามคนอยู่พักอยู่ที่เรือนรับรอง

เร่งเดินทางมาทั้งบ่าย ถึงจะเป็นการเดินทางด้วยม้า แต่ก็เหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าเหมือนกัน

ทั้งสามไม่อยากทำอะไรมากอีก

พออวี้เจียไป จ้าวอวี่ก็ขยับเข้ามาถามด้วยสีหน้ากังวล

“ท่านอ๋อง มอบของสิ่งนี้ให้แคว้นหลางจะมิเป็นภัยเลี้ยงเสือหรือ ถ้าวันหน้าแคว้นหลางแข็งแกร่ง ฉีกสัญญาพันธมิตรกับราชวงศ์อู่ เช่นนี้จะไม่ใช้ของสิ่งนี้มาต่อกรกับราชวงศ์อู่เราหรือ”

หม่าหยวนฮั่นก็มองหลี่จุ่นเหมือนกัน เขาก็คิดอย่างนี้เหมือนกัน

แต่เขาเป็นคนจากลัทธิเทียนซาน ยิ่งหลี่จุ่นทำเรื่องที่ไม่เป็นผลดีกับราชวงศ์อู่มากเท่าไร เขาก็ยิ่งชอบใจ

หลี่จุ่นส่ายหน้าตอบ

“มันก็ไม่แน่ แค่ราชวงศ์อู่เราเอาชนะศึกครั้งนี้ได้ ในระยะเวลาสั้น ๆ ราชวงศ์อู่จะไร้เทียมทานในใต้หล้า! เวลานี้นอกจากแคว้นฉีที่นิ่งเฉยดังขุนเขา ช่วงนี้ก็จะไม่มีแคว้นใดแข่งขันกับราชวงศ์อู่เราอีก! นี่ไม่ต้องพูดถึงแคว้นหลางที่เป็นแคว้นเล็ก ๆ เลย”

“และถึงจะเป็นแคว้นฉี ถ้าราชวงศ์อู่ชนะ คิดจะมาหาเรื่องก็ต้องชั่งน้ำหนักให้ดีหน่อยแล้ว อีกอย่าง เอาไว้จบศึกนี้ ในช่วงเวลาอันสั้น กำลังทหารกับกำลังแคว้นของราชวงศ์อู่จะพัฒนาแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน แข็งแกร่งมากกว่าเดิม!”

พอพูดออกมา หม่าหยวนฮั่นก็อึ้งทันที

แล้วจะทำยังไงได้อีก!

พวกเขาคือศัตรูคู่อาฆาตกับราชวงศ์อู่นะ นี่มิใช่หมดโอกาสจะโค่นล้มการปกครองของหลี่เจิ้งหรือ

สิ้นสุดราชวงศ์สกุลหลี่

ถ้าที่เจ้าเด็กนี่ว่ามาเป็นความจริง นั่นชักจะแย่แล้ว

จ้าวอวี่ก็อึ้งเหมือนกัน ตกตะลึงมองหลี่จุ่นก่อนจะถามขึ้นว่า

“ท่านอ๋อง คำพูดนี้หมายความว่ายังไง”

ถ้าราชวงศ์อู่ชนะ จะต้องเพลี่ยงพล้ำถึงแก่น แล้วจะพัฒนาแข็งแกร่งในเวลาสั้น ๆ กลายเป็นผู้ไร้เทียมทานในใต้หล้าได้ยังไง

นี่...เข้าใจผิดไปหรือเปล่า

หม่าหยวนฮั่นจ้องหลี่จุ่น อยากรู้คำตอบเหลือเกิน