การสร้างเครื่องโยนหินเริ่มเร่งความเร็ว ช่างฝีมือสามร้อยห้าสิบหกสิบคนทยอยยุ่งงวด พวกเขาต้องทำทั้งคืน ก่อนถึงวันมะรืนน่าจะทำเสร็จแล้ว
นี่เป็นงานหนัก แต่ท่านหญิงอวี้เจียมีคำสั่ง แถมยังเป็นคำสั่งจากไต้อ๋องอีกทอด ดังนั้นช่างฝีมือเหล่านี้ย่อมไม่กล้าละเลย
อีกทั้งพวกเขายังสนใจสิ่งที่เรียกว่าเครื่องโยนหินนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยมทั้งตัว ครั้นทำขึ้นมาเป็นไปดังประสงค์ ความเร็วย่อมเร็วเป็นธรรมดา
อวี้เจียอยู่ที่นั่นเป็นเพื่อนพวกหลี่จุ่นสามคนอีกหนึ่งชั่วยาม
หลี่จุ่นอยู่ที่นั่นชี้แนะไปไม่น้อย เห็นฟ้าใกล้จะมืดแล้ว ช่างฝีมือพวกนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว หลี่จุ่นจึงพาพวกหม่าหยวนฮั่นสองคนกลับเรือนรับรอง ส่วนอวี้เจียกลับไปพักผ่อนก่อนแล้ว
แต่ก่อนที่อวี้เจียจะกลับไป หลี่จุ่นให้อวี้เจียหาผู้หญิงฝีมือดีของแคว้นหลางมาจำนวนหนึ่งเพื่อเย็บร่มชูชีพจำนวนหนึ่ง
ทางเหยียนอ๋องผู้เฒ่าให้ชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งทำงาน ฝีมือการเย็บต้องดูไม่จืดแน่
แต่นี่ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือคงไม่เร็วเท่าไรแน่ แถมพวกเขายังต้องทำเครื่องร่อนอีก เป็นงานหนัก วัตถุดิบต้องไม่พอแน่นอน ดังนั้นจึงให้แคว้นหลางช่วย
หนึ่งราตรีไร้วาจา
เช้าวันต่อมา
อวี้เจียมากินอาหารเช้าร่วมกับพวกหลี่จุ่นสามคนที่เรือนรับรอง จากนั้นจึงพาพวกเขาไปสถานที่จัดทำ
หลังจากผ่านความลำบากหนึ่งคืน ช่างฝีมือเหล่านี้ทำเครื่องโยนหินเสร็จหนึ่งร้อยสี่สิบกว่าเครื่องแล้ว
หลังจากหลี่จุ่นตรวจสอบยืนยันว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้วก็พยักหน้าในใจ ก่อนจะเอ่ยว่า
“ไม่เลว ด้วยความเร็วนี้ น่าจะเสร็จก่อนยามจื่อคืนนี้”
ถึงจะทำเครื่องโยนหินเสร็จไปหนึ่งร้อยสี่สิบกว่าเครื่อง แต่พวกเขาทำชิ้นส่วนอื่น ๆ จวนจะเสร็จแล้ว แค่ประกอบมันในตอนท้ายเท่านั้น
เทียบกันแล้ว การประกอบค่อนข้างง่ายกว่า ไม่เปลืองเวลามาก
ดีมาก ยังอยู่ในระยะเวลาที่เขาประมาณการไว้
จ้าวอวี่เอ่ยด้วยใบหน้าคาดหวัง
“มีเครื่องโยนหินนี้ ข้าจะดูสิว่าเจ้าโจวชิงนั่นจะกำแหงสักแค่ไหน ต้องเอามันให้รับมือไม่ทัน โจมตีให้เละไปเลย! ตาแก่โจวชิง ข้าจะต้องทำให้เขาเข้าใจว่ากองทัพเหยียนเราแหยมไม่ได้!”
โจวชิงลอบโจมตีด่านเฟิงเป่ยในยามวิกาล สังหารทหารกองทัพเหยียนมากมาย ตอนหลังยังถึงกับเหิมเกริมยึดด่านฝานหลง ควบคุมจวนชายแดนตะวันตกอีก!
นี่เป็นการฉีกหน้ากองทัพเหยียนอย่างหนัก ตบใบหน้าบิดาของพวกเขา!
ด้วยเหตุนี้ จ้าวอวี่จึงมีความแค้นต่อโจวชิงนั่นที่สุด!
เวลานี้ทำเครื่องโยนหินที่ร้ายกาจเช่นนี้แล้ว มีอาวุธร้ายที่จะโจมตีเมืองยึดดินแดน โจวชิงนั่นยังจะต้านยังไงได้อีก
ความอัปยศที่โจวชิงมอบให้พวกเขาพ่อลูก เขาจะต้องเอาคืนในครั้งนี้ให้จงได้!
อวี้เจียก็พูดอย่างสะท้อนใจเหมือนกัน “ของสิ่งนี้ร้ายกาจนัก วิธีการโจมตีเมืองในอนาคตคงเปลี่ยนแปลงไปกันมันแน่แล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...