องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 749

การสร้างเครื่องโยนหินเริ่มเร่งความเร็ว ช่างฝีมือสามร้อยห้าสิบหกสิบคนทยอยยุ่งงวด พวกเขาต้องทำทั้งคืน ก่อนถึงวันมะรืนน่าจะทำเสร็จแล้ว

นี่เป็นงานหนัก แต่ท่านหญิงอวี้เจียมีคำสั่ง แถมยังเป็นคำสั่งจากไต้อ๋องอีกทอด ดังนั้นช่างฝีมือเหล่านี้ย่อมไม่กล้าละเลย

อีกทั้งพวกเขายังสนใจสิ่งที่เรียกว่าเครื่องโยนหินนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยมทั้งตัว ครั้นทำขึ้นมาเป็นไปดังประสงค์ ความเร็วย่อมเร็วเป็นธรรมดา

อวี้เจียอยู่ที่นั่นเป็นเพื่อนพวกหลี่จุ่นสามคนอีกหนึ่งชั่วยาม

หลี่จุ่นอยู่ที่นั่นชี้แนะไปไม่น้อย เห็นฟ้าใกล้จะมืดแล้ว ช่างฝีมือพวกนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว หลี่จุ่นจึงพาพวกหม่าหยวนฮั่นสองคนกลับเรือนรับรอง ส่วนอวี้เจียกลับไปพักผ่อนก่อนแล้ว

แต่ก่อนที่อวี้เจียจะกลับไป หลี่จุ่นให้อวี้เจียหาผู้หญิงฝีมือดีของแคว้นหลางมาจำนวนหนึ่งเพื่อเย็บร่มชูชีพจำนวนหนึ่ง

ทางเหยียนอ๋องผู้เฒ่าให้ชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งทำงาน ฝีมือการเย็บต้องดูไม่จืดแน่

แต่นี่ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือคงไม่เร็วเท่าไรแน่ แถมพวกเขายังต้องทำเครื่องร่อนอีก เป็นงานหนัก วัตถุดิบต้องไม่พอแน่นอน ดังนั้นจึงให้แคว้นหลางช่วย

หนึ่งราตรีไร้วาจา

เช้าวันต่อมา

อวี้เจียมากินอาหารเช้าร่วมกับพวกหลี่จุ่นสามคนที่เรือนรับรอง จากนั้นจึงพาพวกเขาไปสถานที่จัดทำ

หลังจากผ่านความลำบากหนึ่งคืน ช่างฝีมือเหล่านี้ทำเครื่องโยนหินเสร็จหนึ่งร้อยสี่สิบกว่าเครื่องแล้ว

หลังจากหลี่จุ่นตรวจสอบยืนยันว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้วก็พยักหน้าในใจ ก่อนจะเอ่ยว่า

“ไม่เลว ด้วยความเร็วนี้ น่าจะเสร็จก่อนยามจื่อคืนนี้”

ถึงจะทำเครื่องโยนหินเสร็จไปหนึ่งร้อยสี่สิบกว่าเครื่อง แต่พวกเขาทำชิ้นส่วนอื่น ๆ จวนจะเสร็จแล้ว แค่ประกอบมันในตอนท้ายเท่านั้น

เทียบกันแล้ว การประกอบค่อนข้างง่ายกว่า ไม่เปลืองเวลามาก

ดีมาก ยังอยู่ในระยะเวลาที่เขาประมาณการไว้

จ้าวอวี่เอ่ยด้วยใบหน้าคาดหวัง

“มีเครื่องโยนหินนี้ ข้าจะดูสิว่าเจ้าโจวชิงนั่นจะกำแหงสักแค่ไหน ต้องเอามันให้รับมือไม่ทัน โจมตีให้เละไปเลย! ตาแก่โจวชิง ข้าจะต้องทำให้เขาเข้าใจว่ากองทัพเหยียนเราแหยมไม่ได้!”

โจวชิงลอบโจมตีด่านเฟิงเป่ยในยามวิกาล สังหารทหารกองทัพเหยียนมากมาย ตอนหลังยังถึงกับเหิมเกริมยึดด่านฝานหลง ควบคุมจวนชายแดนตะวันตกอีก!

นี่เป็นการฉีกหน้ากองทัพเหยียนอย่างหนัก ตบใบหน้าบิดาของพวกเขา!

ด้วยเหตุนี้ จ้าวอวี่จึงมีความแค้นต่อโจวชิงนั่นที่สุด!

เวลานี้ทำเครื่องโยนหินที่ร้ายกาจเช่นนี้แล้ว มีอาวุธร้ายที่จะโจมตีเมืองยึดดินแดน โจวชิงนั่นยังจะต้านยังไงได้อีก

ความอัปยศที่โจวชิงมอบให้พวกเขาพ่อลูก เขาจะต้องเอาคืนในครั้งนี้ให้จงได้!

อวี้เจียก็พูดอย่างสะท้อนใจเหมือนกัน “ของสิ่งนี้ร้ายกาจนัก วิธีการโจมตีเมืองในอนาคตคงเปลี่ยนแปลงไปกันมันแน่แล้ว”