องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 748

พอสนทนากับหลี่จุ่นจบ อวี้เจียก็กลับไปพักผ่อนในที่สุด

ตกบ่ายอวี้เจียมาอีกหน พาพวกหลี่จุ่นทั้งสามคนไปดูสถานที่จัดทำ

ถึงจะให้ภาพมา แต่ก็ไม่แน่ว่าช่างมือเหล่านี้จะประกอบได้

ด้วยเหตุนี้ช่วงเช้าจึงให้พวกเขาทำแค่ส่วนประกอบ แล้วรวบรวมวัตถุดิบที่ต้องใช้ให้เรียบร้อย

ในตอนที่จะประกอบยังต้องให้หลี่จุ่นมากำกับอีกที

ในตอนที่พวกหลี่จุ่นทั้งสามมาถึง ส่วนประกอบเครื่องแรกเตรียมไว้พร้อมแล้ว รอแต่ให้หลี่จุ่นมาเท่านั้น

แค่ทำเครื่องแรกได้ เครื่องต่อ ๆ ก็จะทำได้เร็ว อวี้เจียหาช่างฝีมือมาทั้งหมดสามร้อยห้าหกสิบคน

รับผิดชอบคนละเครื่อง ถึงพรุ่งนี้จะไม่เสร็จสามร้อยเครื่อง แต่น่าจะได้สักสองร้อยเครื่อง

“ท่านอ๋อง ทุกคนทำของที่บอกในภาพเสร็จหมดแล้ว ตอนนี้รอแต่ท่านมาสอนทุกคนประกอบ”

อวี้เจียเอ่ยปาก

หม่าหยวนฮั่น จ้าวอวี่และช่างฝีมือที่ล้อมวงอยู่พากันมองหลี่จุ่นด้วยความอยากรู้อยากเห็นและคาดหวัง

พวกเขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าของสิ่งนี้จะมีอานุภาพอย่างที่หลี่จุ่นอวดอ้างหรือไม่

หลี่จุ่นพยักหน้าและเริ่มสั่งการเดี๋ยวนั้น

อวี้เจียแปลคำพูดของหลี่จุ่นให้ช่างฝีมือฟัง ให้พวกเขาเริ่มประกอบ

ไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็ประกอบเสร็จแล้ว

วิธีการสร้างเครื่องโยนหินนี้ หลี่จุ่นใช้วิธีการที่เรียบง่าย ไม่ใช่เครื่องโยนหินที่ประกอบด้วยฟันเฟืองซับซ้อน

เขาออกแบบด้วยหลักการเดียวกับธนู ดังนั้นจึงทำได้ค่อนข้างง่าย แต่แน่นอนว่ามันมีขนาดใหญ่มาก

ไม่อย่างนั้นมันจะรับก้อนหินหนักหลายสิบชั่งไม่ได้

ส่วนความสูง สูงหนึ่งจั้งกว่าเต็ม ๆ!

หลี่จุ่นมองแล้วมองอีก พึงพอใจพยักหน้าทันที จากนั้นจึงพูดว่า

“อวี้เจีย หาที่โล่ง ๆ หน่อย เรามาทดสอบกัน”

“ได้!”

อวี้เจียพยักหน้า

เวลานี้ทุกคนเห็นเครื่องโยนหินสำเร็จแล้ว ต่างมีสีหน้าตกใจและประหลาดใจ

อวี้เจียก็ไม่ต่างจากพวกเขา

ของสิ่งนี้จะดีดสิ่งของออกไป แถมยังดีดได้ไกลและสูงมาก ๆ จริงหรือ

อวี้เจียมีความคาดหวังอยู่เต็มอก

จ้าวอวี่และหม่าหยวนฮั่นก็มีความรู้สึกเดียวกันนี้เหมือนกัน ช่างฝีมือรอบ ๆ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าของที่พวกเขาทำขึ้นมานี้คืออะไร เห็นมันแล้วชวนให้คนตกใจอยู่เหมือนกัน!

อวี้เจียสั่งให้คนเข็นเครื่องโยนหินไปทันที จากนั้นก็พาพวกหลี่จุ่นมายังปากประตูเมือง อวี้เจียชี้ภูเขานอกเมืองและกล่าวว่า