องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 759

จงจื่อหนิงกับหวังเซิ่งรู้ซึ้งถึงแก่นแท้ของการรบแบบกองโจรขณะทำสงครามที่ชายแดนเหนือ ต่อสู้กับโจวชิงด้วยยุทธวิธีแบบ ‘แหย่เหนื่อย’ หนึ่งคืน

ทั้งสองสลับสับเปลี่ยนกันออกโรง แม้แต่เหยียนอ๋องผู้เฒ่าก็ยังมองจนตาค้าง

เขานึกว่านี่คือทักษะการรบของจี้จงชิง แต่พอถามจงจื่อหนิงถึงรู้ว่านี่เป็นยุทธวิธีเรียกว่า ‘กองโจร’ ที่หลี่จุ่นนำเสนอ เหยียนอ๋องผู้เฒ่าตกตะลึงอย่างหนักในบัดดล

ภายหลังแทบจะไม่บัญชาการทหารแล้ว ควบคุมอยู่ในกระโจมกองทัพ ดูหวังเซิ่งกับจงจื่อหนิงสั่งการโยกย้ายทหาร

ทั้งสองใช้กลยุทธ์การศึกยุทธวิธี ‘กองโจร’ ชนิดนี้ กรำศึกกับทัพแคว้นฉู่ในด่านฝานหลงทั้งคืน

เหยียนอ๋องผู้เฒ่ามองออก ทัพศัตรูไม่มีโอกาสพักผ่อนเลย ส่วนทางนี้สลับกันลงสนาม เจ้าสู้ข้านอน ข้าสู้เจ้านอน ดังนั้นเหล่าทหารจึงมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม กระทั่งว่ามีจิตใจฮึกเหิมอย่างยิ่ง!

กลับมาดูทัพศัตรู อ่อนล้าเหลือแสน!

ที่เฝ้าเมืองอยู่แทบจะทนไม่ไหวแล้ว!

“คนผู้นี้มีความสามารถเป็นผู้นำทัพโดยแท้ ฝ่าบาทกับอัครมหาเสนาบดีจี้ไม่ได้ดูผิด!” เหยียนอ๋องผู้เฒ่ากล่าวในใจ

ความปลาบปลื้มในดวงตาเพิ่มขึ้น

คล้ายเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อหลี่จุ่นเป็นอีกแบบหนึ่ง

เหยียนอ๋องผู้เฒ่าเข้าใจแล้ว

ก่อนหน้านี้ยังคิดว่าชายแดนเหนืออาศัยจี้จงชิงกับหลี่จุ่นสองแรงแข็งขัน เวลานี้นึก ๆ ดูแล้ว น่ากลัวว่าอัครมหาเสนาบดีจี้จะเป็นแค่ตัวประกอบ เป็นผลงานของหลี่จุ่นทั้งหมด

ชวนให้คนทึ่งนัก ไม่อยากจะเชื่อเลย!

แต่

พอนึกถึงการคิดค้นของอย่างเต้าหู้ก็รู้สึกเหมือนอะไรก็เป็นไปได้หมด

อีกอย่าง เวลานี้ทางชายแดนเหนือปรากฏอาวุธร้าย มีกระทั่งหน้าไม้กลและพลุสัญญาณ เกรงว่าได้จากมือของคนผู้นี้เหมือนกัน

ทางราชวงศ์อู่โจมตีทั้งคืน โจวชิงในด่านฝานหลงคิ้วขมวดทั้งคืน

ดังคาด!

สมกับที่เป็นจี้จงชิง!

วิธีการก่อกวนแบบนี้ร้ายจริง ๆ!

ถึงเขาจะรับมือโดยการแบ่งทหารส่วนหนึ่งเฝ้าเมือง แต่พวกทหารเคยเจอการรบแบบนี้ที่ไหน

ต่อให้ไม่ได้เฝ้าเมือง ออกคำสั่งกองทัพก็อกสั่นขวัญแขวนนอนไม่หลับ จึงดึงเวลาทั้งคืน

และไม่รู้ว่าเมื่อไรอีกฝ่ายจะเลิกโจมตีเมืองสักที ดังนั้นต่อให้เป็นโจวชิงผู้นำทัพก็มีแต่ความอ่อนล้าอยู่เต็มใบหน้า ไม่ได้พักผ่อนสักนิด ไม่กล้าละเลย

ทว่า