องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 769

หลี่จุ่นวิ่งไปถึงริมแม่น้ำ เห็นพวกทหารกำลังดึงคนขึ้นจากแม่น้ำ หลี่จุ่นจึงเข้าไปช่วยทันที

ในที่สุดก็เห็นหม่าหยวนฮั่นถูกคนดึงขึ้นมา

หม่าหยวนฮั่นเนื้อตัวอ่อนปวกเปียก สำลักน้ำไม่หยุด หน้าตาหมดอาลัยต่อโลก

“พี่หม่า เป็นอย่างไรบ้าง” หลี่จุ่นถาม

หม่าหยวนฮั่นมองหลี่จุ่นด้วยแววตาอ่อนระโหยโรยแรงเล็กน้อย สำลักน้ำออกมาจากปากแล้วพูดด้วยความลำบาก

“ข้า...ว่ายน้ำไม่เป็น...”

อะไรนะ...

ไม่บอกแต่แรกเล่า!

บอกแต่แรกก็ให้ร่มชูชีพแล้ว!

ก่อนหน้านี้ถามเขาบอกไม่มีปัญหา ยังบอกไม่มีปัญหาอีกแน่ะ

ยอดฝีมือบู๊ลิ้มรักหน้าตาขนาดนี้ ไม่เห็นชีวิตตัวเองเป็นสำคัญ

หลี่จุ่นใบ้กินทันที

แต่อย่างไรพ่อคนนี้ก็มีชีวิตรอดสำเร็จ!

สามเค่อให้หลัง

ทุกคนรวมตัวกันแล้ว

ตายไปเก้าร้อยกว่าคน!

ในสถานการณ์เช่นนี้ อัตราการตายนี้ถือว่าปกติมาก แต่ก็ไม่น้อยเลยทีเดียว!

เพราะทั้งหมดคือชีวิต!

เนื่องจากหน่วยหน้าไม้กลห้าพันคนมีร่มชูชีพ ดังนั้นตายไม่ถึงร้อยคน

แต่คนที่มีแต่เครื่องร่อนตายแปดร้อยกว่าคน บางส่วนว่ายน้ำไม่เป็นจึงจมน้ำตาย บางส่วนตกลงกลางแม่น้ำ ว่ายขึ้นฝั่งไม่ได้...

บ้างควบคุมทิศทางไม่ได้ ชนผนังเขาโดยตรง ถ้าโชคดีคือตกลงแม่น้ำรอดชีวิต โชคร้ายเละเป็นโจ๊ก

หลี่จุ่นเห็นภาพเหล่าทหารเสียชีวิต หัวใจหนักอึ้ง!

แต่

ศึกใหญ่อยู่ตรงหน้า จะคำนึงมากอย่างนั้นไม่ได้!

อย่างไรเสีย เมตตามิอาจคุมทหาร!

หลี่จุ่นดึงผู้บังคับกองพันมาแล้วพูดว่า

“ตามข่าวเมื่อก่อนนี้ จวนชายแดนตะวันตกมีทัพศัตรูสามพันคน ดังนั้นภารกิจของหน่วยหน้าไม้กลก็คือกำจัดทัพศัตรูสามพันคนนี้แบบที่สูญเสียน้อยที่สุด ทางที่ดีคือลอบโจมตี ตอนนี้อีกฝ่ายน่าจะยังไม่เห็นพวกเรา”

“พวกทหารที่เหลือ เริ่มทำกับดักจากด่านฝานหลงถึงจวนชายแดนตะวันตก! ที่ขุดหลุมได้ก็ขุดหลุม ขุดไม่ได้ก็ใช้กับดักแบบอื่น!

“สรุปแล้ว ข้าแค่ต้องการเพียงอย่างเดียว ต้องบั่นทอนกำลังทัพใหญ่ของโจวชิงก่อนจะมาถึงพวกเรา! พวกเราจะได้กำจัดง่าย ๆ!”

“...”

หลี่จุ่นสั่งทีละเรื่อง จากนั้นก็มองทุกคน “เข้าใจกันหมดแล้วหรือยัง”

“พวกเราเข้าใจแล้วขอรับ!”