ท้ายที่สุดทัพใหญ่ของแคว้นฉู่ก็หนีออกมาจากเมืองหน้าด่านฝานหลง ที่กลายเป็นทะเลเพลิงไปแล้ว!
แต่ทว่า!
ทัพใหญ่เศร้าโศกซึมกะทือ ไม่มีกะจิตกะใจที่จะรบราฆ่าฟันแล้ว!
ทัพใหญ่ที่เหลือหนึ่งหมื่นนาย ผ่านการโจมตีที่แสนน่ากลัวของอีกฝ่ายมาสองครั้งสองครา ครั้งนี้เหลือกำลังพลเพียงสองหมื่นกว่านายเท่านั้น...
และได้ชื่อว่าเป็นเพียงแม่ทัพฝ่ายแพ้ที่เหลือรอดจากสงครามกลุ่มหนึ่งแล้ว เกรงว่าจะปล่อยกำลังในการต่อสู้ออกไปได้เพียงห้าส่วนเท่านั้น!
นี่แย่สุด ๆ แล้ว!
ไม่ต้องพูดถึงทหารทั่วไปเลย
ในตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นพวกรองแม่ทัพหลินหู่และเหล่าแม่ทัพทุกคน กระทั่งโจวชิงผู้บัญชาการแห่งกองทัพ ต่างก็หน้าชาไปตาม ๆ กัน!
สู้รบได้รับชัยชนะยิ่งใหญ่มาหลายสิบปี ครั้งนี้ถือว่าแพ้อย่างราบคาบสุด ๆ...
ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกุมอาวุธแบบใดอยู่ ไม่นึกเลยว่าจะสามารถขว้างหินที่ก้อนใหญ่ขนาดนี้ได้สูงและไกลถึงเพียงนี้!
กระทั่งยังขว้างน้ำมันตะเกียงเข้ามาในเมือง แล้วเผาเมืองทั้งเมืองได้ เดิมทีก็ไร้ซึ่งหนทางจะต้านทานอยู่แล้ว!
แพ้แล้ว พ่ายแพ้อย่างราบคาบแล้ว!
ราชวงศ์อู่นี้ ไม่สามารถต้านทานอำนาจได้แล้ว!
ในตอนนี้!
ในแววตาของเหล่าทหารยังหลงเหลือความกลัวอยู่
เมื่อครู่พวกเขาเพิ่งหนีออกมาจากเปลวเพลิงมหึมา เห็นเหล่าสหายรอบข้างถูกไฟครอกไปต่อหน้าต่อหน้า แต่ก็ไร้ซึ่งความสามารถ จึงทำได้เพียงมองดูพวกเขาถูกไฟครอกตายไปตาปริบ ๆ...
ตอนนี้เสียงกรีดร้องโหยหวนแสนน่าเวทนาของพวกเขา ก็ยังคงดังก้องอยู่ในหัว ซ้ำยังดังอยู่ข้างหู...
ในตอนนี้มันกำลังกระตุ้นความกลัวของพวกเขาอยู่!
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
ทหารที่ติดตามโจวชิงมาเหล่านี้ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นทหารที่มีอายุแล้ว แม้จะเป็นผู้ที่มีอายุน้อยที่สุดก็ทำศึกมาหลายปี แต่ไม่เคยทำศึกที่แพ้อย่างราบคาบเช่นนี้มาก่อน...
ก่อนหน้านี้ทัพใหญ่ของพวกเขานับได้ว่าเป็นทัพที่ไร้เทียมทาน!
ราวกับไม่เคยพ่ายแพ้อย่างยับเยินมาก่อน!
ทว่าครั้งนี้ถูกตีย่อยยับจนงงเป็นไก่ตาแตก...
“เหล่าทหาร พวกเรายังมีโอกาส!”
ครั้นโจวชิงเห็นว่าเหล่าทหารไร้ซึ่งขวัญกำลังใจ เขาก็รีบหยุด
เขามองไปที่แม่ทัพแห่งทัพแคว้นฉู่ที่อยู่เบื้องหลังทุกคน พลางชี้ไปที่จวนชายแดนตะวันตกเบื้องหน้า แล้วเอ่ยขึ้นว่า
“ขอแค่พวกเราถอยทัพไปถึงจวนชายแดนตะวันตก รอเช้าวันพรุ่งนี้ พวกเราจะนำทัพไปยังเมืองหลวงของราชวงศ์อู่ ถึงเวลานั้น...ความแค้นในวันนี้จะต้องได้ชำระ! เหล่าสหาย มิต้องเป็นกังวลไป ชายชาตรีแห่งทัพแคว้นฉู่เรา ไร้เทียมทานมาแต่ไหนแต่ไร!”
โจวชิงเอ่ยปากปลุกขวัญกำลังใจของเหล่าทหาร!
พวกหลินหู่และแม่ทัพทุกคนต่างก็รีบเปิดปาก แล้วเอ่ยเรียกเสียงดังเช่นกัน
“ใช่ ท่านแม่ทัพใหญ่พูดถูก! ขอแค่พวกเราพักผ่อนสะสมกำลัง ทัพใหญ่แห่งแคว้นฉู่ของเราก็ยังคงรบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งเช่นเก่า! แพ้พ่ายแค่หนเดียวจะนับประสาอะไร พวกเราต้องเชื่อท่านแม่ทัพใหญ่!”
“ใช่ เชื่อว่าท่านแม่ทัพใหญ่จะพาพวกเราไปโจมตีเมืองหลวงของแคว้นศัตรู แสดงอานุภาพของทัพเรา!”
“เชื่อท่านแม่ทัพใหญ่!”
“ทัพแคว้นฉู่ของเรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ไม่มีศัตรูหน้าไหนต้านทานได้ ต้องเอาเลือดมาล้างแค้นในวันนี้ให้ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...