แม้โจวชิงจะยอมจำนนแล้ว แต่ใครจะรับประกันได้ว่าเขาจะไม่หักหลังขึ้นมาอย่างกะทันหัน?
ด้วยเหตุนี้จึงต้องโยกย้ายกองกำลังออกมาส่วนหนึ่ง คอยเฝ้าทัพใหญ่เกือบสองหมื่นนายของโจวชิงเอาไว้
และด้วยเหตุนี้หลังจากที่หลี่จุ่นกับเหยียนอ๋องผู้เฒ่าปรึกษากันแล้ว ก็ให้สองพ่อลูกเหยียนอ๋องผู้เฒ่านำกองกำลังหนึ่งหมื่นนายแห่งเขาเฟิงโหยวนั่นมาคอยคุ้มกันที่นี่ ในขณะเดียวกันก็ยังหลงเหลือกองกำลังเกือบสองหมื่นนายของแคว้นหลางเอาไว้
ตอนนี้ให้พวกเขาฟังการโยกย้ายของเหยียนอ๋องผู้เฒ่า คอยเฝ้าดูทหารเชลยศึกจากแคว้นฉู่เหล่านี้
ฉะนั้นสุดท้ายแล้ว หลี่จุ่นก็นำกองกำลังไปเพียงหนึ่งแสนสามหมื่นนายเท่านั้น!
วันต่อมาระหว่างยามรุ่งอรุณ หลี่จุ่นนำหม่าหยวนฮั่น พร้อมด้วยแม่ทัพใหญ่หวังเซิ่ง และจงจื่อหนิงรีบมุ่งหน้าไปยังหลงหู่ไถอย่างเร่งรีบโดยไม่หยุดพัก!
ต้องกรีธาทัพผ่านเมืองหลินซุ่น
ใกล้ถึงช่วงเวลาระหว่างยามเที่ยง ทัพใหญ่ยิ่งใหญ่เกรียงไกร หลี่จุ่นมองเห็นเมืองหลินซุ่นที่นับตั้งแต่ตนข้ามเวลามา ก็มักจะขัดเขาไปทุกเรื่องอยู่ไกล ๆ
ในใจพลันมีความทอดถอนใจขึ้นมาเล็กน้อย
ไม่นึกเลยว่าเมืองที่มีแหล่งที่มาที่ไปอันลึกซึ้งกับตัวเองเมืองนี้ ครั้งแรกที่พบจะต้องมาพบด้วยวิธีการนี้
เมืองหลินซุ่น หรือที่เรียกว่าเมืองซุ่น
ประชาชนในพื้นที่คุ้นชินกับการเรียกมันว่าเมืองซุ่น เนื่องจากค่อนข้างคล่องปาก กระทั่งในพงศาวดารท้องถิ่นบางที่ยังบันทึกมันว่าเมืองซุ่นแทน
ทว่าการบันทึกและเรียกขานของทางการ ส่วนใหญ่ยังยึดชื่อว่าเมืองหลินซุ่นสามพยางค์เป็นหลัก
เมืองหลินซุ่น เป็นอำเภอหนึ่ง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดเหยียนโจว
เป็นหนึ่งในเก้ามณฑล เป็นที่ที่ว้าวุ่นที่สุดแห่งหนึ่ง
พื้นที่ผืนใหญ่แห่งนี้ ถูกเรียกรวม ๆ ว่าชายแดนทางตะวันตกไปแล้ว!
ที่แห่งนี้โจรผู้ร้ายโหดเหี้ยมและกำเริบเสิบสาน ทุกปีจะมีโจรก่อจลาจล ทำให้เหล่าราษฎรไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างปกติสุข กระทั่งสิ่งที่บ้าคลั่งที่สุดก็คือ พวกโจรขี่ม้าที่คลุกคลีอยู่ในชายแดนทางตะวันตกเหล่านี้ นอกจากจะปล้นแล้ว ยังกล้าลงมือกับศาลาว่าการของทางการอีกด้วย
นายอำเภอแทบจะทุกคนเข้ารับตำแหน่งได้ไม่นานเท่าไร ก็จะประสบกับการโจมตีของโจร นายอำเภอแต่ละคนเมื่อรับตำแหน่งแล้วมาที่นี่ โดยเฉลี่ยมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสามเดือน!
ราชสำนักปวดหัวกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก บนโต๊ะทำงานของหลี่เจิ้ง ฎีกาที่เกี่ยวกับเรื่องโจรผู้ร้ายของชายแดนทางตะวันตก แต่ละฎีกากองพะเนินเทินทึก หลี่เจิ้งเองก็อึดอัดใจกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก ทุกครั้งมักจะต้องเต้นเร่า ๆ ด้วยความโกรธ
ความอื้อฉาวของที่นี่ ตอนแรกตอนที่หลี่จุ่นเดาว่าหลี่เจิ้งอาจจะใช้ให้เขามาจัดการที่นี่ ก็ตรวจสอบไปได้พอประมาณแล้ว
ต่อมาเขาจึงให้อวี้เซียงมาตั้งกองบัญชาการของสมาคมเทียนตี้อยู่ที่นี่
เพื่อเป็นทางหนีทีไล่ของตัวเอง
ถึงอย่างไรยิ่งวุ่นวายก็ยิ่งเป็นประโยชน์ต่อตัวเขา แน่นอนว่าความวุ่นวายประเภทนี้ก็ต้องควบคุมให้อยู่ภายในขอบเขตที่แน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...