“เถ้าแก่ร้านน้ำชาอย่างนั้นหรือ?”
สีหน้าของจงจื่อหนิงและหม่าหยวนฮั่นเปลี่ยนไปในทันใด!
หลี่จุ่นพยักหน้าพลางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
“ใช่ คนผู้นี้ดูไม่ชอบมาพากลยิ่งนัก!”
จงจื่อหนิงรีบเอ่ยขึ้นว่า “ขอรับ ท่านจอมทัพ ข้าขอตัวไปจับตัวคนผู้นี้มาให้ได้ก่อน!”
หลี่จุ่นพยักหน้า “ไปเถอะ!”
จงจื่อหนิงขยับตัวไปล่วงหน้าก่อนก้าวหนึ่ง!
หม่าหยวนฮั่นและหลี่จุ่นเองก็รีบก้าวไปด้วยความรวดเร็วเช่นกัน!
หม่าหยวนฮั่นเอ่ยถามขึ้นว่า “เจ้าคนขายชานั่นมีปัญหาหรือขอรับ?”
หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขัง
“พี่หม่าเองก็รู้ว่าเมืองหลินซุ่นไม่ธรรมดา แต่เกรงว่าคงจะไม่รู้ว่าเมืองหลินซุ่นในภาพความทรงจำของราชสำนักนั้นย่ำแย่สุด ๆ ใช่หรือไม่? ตามฎีกาที่ถวายขึ้นมาไม่หยุดในหลายปีนี้ เมืองหลินซุ่นมีโจรผู้ร้ายออกอาละวาด โกลาหลและไร้ซึ่งกฎระเบียบ แต่ความจริงแล้วนั้นที่นี่ไม่ได้ย่ำแย่ขนาดนั้น กระทั่งไม่เหมือนที่ลือกันในเมืองหลวงเลยเสียด้วยซ้ำ ที่ว่ากลางวันก็ยังมีโจรผู้ร้านปล้นสะดม!”
“แต่เมื่อครู่จื่อหนิงให้เศษเงินที่ไม่ต่ำกว่าสองสามตำลึงแก่คนขายชาผู้นั้นไป เขากลับเผยทีท่ากลัวว่าจะถูกคนจ้องตาเป็นมันต่อหน้าพวกเรา ทว่ามันก็แค่เศษเงินเท่านั้น แม้ที่ไกลปืนเที่ยงอย่างทางนี้จะนับว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่เหตุใดคนขายชาผู้นั้นถึงต้องทำพฤติกรรมที่เกินความจำเป็นนี่ออกมาด้วยเล่า?”
เมื่อหม่าหยวนฮั่นได้ยินดังนั้นเขาก็วิเคราะห์ตาม ทันใดนั้นนัยน์ตาของเขาก็หดตัว ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“คนผู้นี้กำลังแสร้งทำให้พวกเราเห็นอย่างนั้นหรือ?!”
“ใช่!”
หลี่จุ่นพยักหน้า!
จู่ ๆ ที่นี่ก็มีทัพใหญ่แสนกว่านายปรากฎตัวขึ้นมา ในใจของผู้ที่อยู่เบื้องหลังคอยควบคุมเมืองหลินซุ่นแห่งนี้คงเกิดความระแวง จึงให้ความสนใจอย่างใกล้ชิด
กระทั่งส่งคนมาคอยสังเกตการเคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งสามคน ถึงอย่างไรพวกเขาก็ปลีกตัวออกมาจากทัพใหญ่!
หากค้นพบเรื่องที่มีลับลมคมในอะไรเข้าล่ะ?
และนี่เป็นทัพใหญ่ที่ออกมาจากจวนชายแดนตะวันตก เช่นนั้นก็ต้องเกี่ยวพันกับเหยียนอ๋องผู้เฒ่าอย่างแน่นอน ฉะนั้นชายขายชาผู้นั้นจึงคอยสังเกตการณ์ระหว่างพวกเขา และดันโชคร้ายที่ถูกพวกเขาทั้งสามเข้าไปหาชาดื่ม ก็เลยต้องเล่นละครฉากหนึ่ง แสดงภาพลวงตาให้เห็นว่าเมืองหลินซุ่นวุ่นวายเป็นอย่างมาก!
เพียงแต่น่าเสียดาย!
หลี่จุ่นรู้แล้วว่าที่นี่ไม่ได้วุ่นวายขนาดนั้น!
อย่างเช่นเข้าเมืองมาก็ไม่นึกว่าจะมีคนคุ้มกันที่ประตู นี่เป็นเพราะอีกฝ่ายจงใจปกป้องความสงบเรียบร้อยของเมืองหลินซุ่น!
หากเมืองหลินซุ่นวุ่นวายเป็นอย่างมากจริง ๆ เช่นนั้นก็จะเป็นการตัดเส้นทางหาเงินส่วนหนึ่ง!
ฉะนั้นเมืองหลินซุ่นจึงวุ่นวายได้เพียงแค่ในราชสำนักเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงจะวุ่นวายไม่ได้!
ในด้านความสงบเรียบร้อยก็ยังต้องรักษาป้องกันเอาไว้ ไม่อย่างนั้นก็จะไม่มีใครมาที่นี่ เส้นทางการหาเงินก็จะหดหายเอาได้
รอตอนที่พวกเขาออกมาเล่นละครตบตา ไร้ซึ่งการปกครองที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม เช่นนั้นก็จะไม่เป็นการมาเสียเที่ยวหรอกหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...