องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 795

นี่มัน...

เจ้าหมอนี่เริ่มร้องขอความตายแล้วหรือ ? !

นี่มันแผนการอะไรกัน ?

ชายหนุ่มผู้สวมหมวกหรูเม่าและนักฆ่าที่แต่งตัวเป็นบ่าวต่างก็พากันขมวดคิ้ว

พวกเขาต่างก็มองไม่ออกว่าแผนนี้ของหลี่จุ่นคืออะไร

เมื่อครู่อยากจะสังหารด้วยมีดในคราเดียว แต่ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมานิดหน่อยเสียแล้ว ไหวพริบของหมอนี่ดูสูงมากผิดปกติจนน่ากลัวนัก นี่จะเป็นอุบายกลโกงอันใดหรือเปล่า ?

อย่างเช่นถ้าฆ่าเขาขึ้นมา พวกเขาก็ออกจากที่นี่ไม่ได้...

แม้ชายผู้สวมหมวกหรูเม่าต้องการฆ่าหลี่จุ่น แต่เขาไม่อยากเสี่ยงชีวิตของตนเช่นกัน

เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนตกตะลึงไป หลี่จุ่นก็ขมวดคิ้วและพูดขึ้น

“จริง ๆ นะ รีบลงมือเสียเถอะ ! มีคำกล่าวว่าตัวร้ายตายเพราะพูดมากเกินไป พวกเจ้าสองคนเป็นตัวร้ายเห็น ๆ เลย ถ้าขืนยังพูดไร้สาระต่อไป อาจจะเข้าใกล้ความตายแล้วก็เป็นได้ ! ข้าไม่ได้ล้อพวกเจ้าเล่นแน่นอน !”

"หึ !"

การยั่วยุของหลี่จุ่นทำให้ชายหนุ่มผู้สวมหมวกหรูเม่าส่งเสียงในลำคออย่างเย็นชา !

ชายที่อยู่ข้าง ๆ เองก็มีสีหน้าเย็นชาเช่นกัน เกิดความต้องการสังหารหลี่จุ่นทันที !

เขาหยิบเอามีดแหลมคมที่อยู่ในมือขึ้นมา

ชายสวมหมวกหรูเม่ารินสุราหนึ่งแก้ว จากนั้นก็เทห่อยาพิษที่ตั้งอยู่ด้านหน้าตามลงไป ใช้ตะเกียบคนให้เข้ากัน แล้วผลักมันไปต่อหน้าหลี่จุ่น ก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ข้าเคยกล่าวไว้แล้ว เห็นแก่สหายเก่าของข้า ข้าสามารถทำให้เจ้าตายได้อย่างรวดเร็ว ดื่มมันซะ !”

หลี่จุ่นขมวดคิ้ว มองดูชามเหล้าตรงหน้า แต่แล้วจู่ ๆ ก็ตะโกนขึ้น

"นี่เจ้ากล้าฆ่าข้าจริง ๆ หรือ ? คิดหาทางหนีทีไล่ดีแล้วหรือไม่ ? บัณฑิตขงจื๊ออย่างพวกเจ้ารับมือกับความโกรธของหลี่เจิ้งได้หรือ ? แล้วความโกรธของจี้จงชิงเล่า ? การสืบหน่วยข่าวลับของเสินคั่วเล่า ? แล้วรับมือกับการลงมือดุเดือดของไท่ซือได้หรือ ?”

“ข้าไม่ได้โกหกนะ ได้ยินมาว่าไท่ซือน่ะ หากลงมือขึ้นมาละก็ เขาจะน่ากลัวสุด ๆ เลยละ ! แม้แต่ลัทธิเทียนซานก็ยังขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชังต่อไท่ซือ เพียงเพราะปรมาจารย์เกือบจะจัดการพวกเขาในคราเดียว ! พวกเจ้าไม่กลัวหรือ ?”

ครั้นเมื่อหลี่จุ่นกล่าวจบ สีหน้าของทั้งสองคนก็เปลี่ยนไปทันที

สีหน้าของชายผู้สวมหมวกหรูเม่าดูแย่ยิ่งกว่าเดิม เรียกได้ว่าเขาไม่อยากเชื่อหูของตนเอง !

“เจ้า... นี่เจ้ารู้จริง ๆ หรือว่าข้าเป็นใคร !” ชายที่สวมหมวกหรูเม่ามองด้วยความไม่อยากเชื่อ

"ฮ่า ๆ ๆ !"

หลี่จุ่นระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นทันทีและพูดขึ้น

“หมวกของเจ้าก็มีแต่คนของพวกเจ้าเท่านั้นที่สวมใส่มิใช่หรือ ? นี่เจ้าเป็นคนบอกข้าเองชัด ๆ เลยนะ”

ชายที่สวมหมวกหรูเม่านั้นมีสีหน้าย่ำแย่ ดูวิตกกังวลนัก เค้นถามด้วยเสียงเย็นชา

“ข้าหมายความว่า... เจ้ารู้จักลัทธิขงจื๊อได้อย่างไรกัน ?”

“อ้อ อัครมหาเสนาบดีจี้บอกข้าน่ะ” หลี่จุ่นพูดตามความจริง

ซี้ด...

ชายหนุ่มผู้สวมหมวกหรูเม่าสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ทันที

เขาจ้องมองไปยังหลี่จุ่นแล้วถามชัด ๆ ทีละคำ