องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 796

ภายนอกโรงเตี๊ยม

หม่าหยวนฮั่นและจงจื่อหนิงต่อสู้กับอีกฝ่ายอยู่เป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถชนะได้สักที เล่นเอาพวกเขานึกกังวลขึ้นมาทันที

แบบนี้ไม่ดีแน่ !

ผู้ชายที่อยู่ข้างในก็รู้จักศิลปะการต่อสู้เช่นกัน แล้วจอมทัพเองก็เชี่ยวชาญเพียงการต่อสู้ทั่วไป หากต้องพบกับยอดมือที่เป็นวรยุทธ์จริง ๆ คงต้องจบเห่แน่ !

ตอนนี้พวกเขาติดพันอยู่กับการต่อสู้และไม่สามารถหลุดพ้นออกไปได้!

นี่นับว่าเป็นเรื่องที่แย่ที่สุด !

หากจอมทัพถูกอีกฝ่ายสังหาร ทั้งคู่จะต้องหนีไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติเชียวนะ !

หม่าหยวนฮั่นต้องหลีกเลี่ยงการร่วมมือกันตามไล่ล่าสังหารของเจ้าลัทธิกับเจ้าลัทธิอาวุโส

ส่วนจงจื่อหนิงนั้น แม้แต่อัครมหาเสนาบดีก็ไม่สามารถช่วยเขาได้ ทำได้เพียงจัดการให้เขาหนีไปก็เท่านั้น

จะปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาด !

จู่ๆ หม่าหยวนฮั่นก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

“สองคนนี้จัดการไม่ง่ายเลย แต่ก็ใช่ว่าจะเอาชนะมิได้ ข้าสามารถใช้กำลังทั้งหมดของข้าเพื่อรั้งตัวพวกมันสองคนไว้ เจ้าจะได้ออกไปจัดการสังหารคนในนั้นเสียก่อน !”

เมื่อจงจื่อหนิงได้ยินดังนั้น เขาก็พยักหน้าทันที

เมื่อนักฆ่าทั้งสองได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้าทันทีเช่นกัน

นี่มันช่างน่าขำชะมัด !

พวกเขาแอบคิดอยู่ในใจ

“มาเถอะ ให้ข้าได้เห็นหน่อยว่าพวกเจ้าเป็นใครกัน !”

หม่าหยวนฮั่นหายใจเข้าลึกๆ แล้วคำรามออกมา

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็หรี่ลง และเขาก็ฟันลงไปที่หนึ่งในสองคน !

เช้ง !

หม่าหยวนฮั่นฟาดดาบนี้ลงไปอย่างเต็มแรง ส่งผลให้ให้คู่ต่อสู้ต้องถอยออกไปมากกว่าสิบก้าว