เข้าสู่ระบบผ่าน

องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 799

“ชามใส่น้ำเมื่อครู่นี้ นี่เจ้า เจ้าวางยาพิษข้าหรือ !”

ท่านเมิ่งจ้องไปที่หลี่จุ่นด้วยไม่อยากเชื่อสายตา !

บ่าวพวกเดียวกันที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็มีสีหน้าตื่นตกใจเช่นกัน

หลี่จุ่นพยักหน้าแล้วพูดขึ้น

“ใช่ ข้าเห็นว่าก่อนหน้านี้ท่านยังใส่ลงไปไม่หมด ยังเหลืออีกนิดหน่อย เมื่อครู่ข้าเลยใส่มันลงไปในน้ำถ้วยนั้นตอนที่พวกท่านไม่ทันระวัง เดิมทีข้าคิดว่าคงต้องระแวงจนไม่ยอมดื่มเสียอีก คิดไม่ถึงว่าท่านจะดื่มไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย บอกตามตรง แม้แต่ข้ายังอดตกใจไม่ได้เลย”

อย่างเจ้าน่ะหรือจะตกใจ !

ท่านเมิ่งแทบจะเป็นบ้าไปเสียแล้วในตอนนี้ !

หลังจากจ้องมองหลี่จุ่นตาเขม็งอยู่พักหนึ่ง เขาก็ยืนขึ้นแล้วใช้มือกดบาดแผล ก่อนจะวิ่งไปที่ห้องโถงด้านหลัง

"ไป !"

สหายร่วมงานของเขาเหลือบมองหลี่จุ่นด้วยความกลัวขึ้นมา

ก่อนจะรีบเข้าไปช่วยพยุงท่านเมิ่ง แล้วรีบวิ่งตามจนหายลับไปในทันที

หลี่จุ่นตะโกนตามจากด้านหลัง

“ท่านเมิ่ง ถ้าท่านไม่มียาแก้พิษก็อย่าฝืนไปเลย รีบทำตัวให้ผ่อนคลายเสีย ! ข้าใส่ยาพิษนี้ลงไปให้ท่านก็เพราะไม่อยากให้ท่านต้องทรมาน ! หากท่านฝืนทนก็ต้องทรมานเป็นแน่ !”

ไม่นานก็มีเสียงสะดุดล้มบางอย่างดังมาจากห้องโถงด้านหลัง

ตอนที่ถูกล็อก
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน