องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 948

ขณะนี้

อวี่เหวินจิ้งไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เลยด่าสาปส่งเฟิงอู่หังเป็นไอ้แก่ทันที!

ทันใดนั้น อวี่เหวินจิ้งก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะสั่งการ

“แบ่งกองกำลังออกเป็นสองกลุ่มทันที! แม่ทัพฉินนำกองกำลังหนึ่งแสนนายไปทางตอนใต้ทันทีเพื่อโจมตีเมืองหลวงของแคว้นหนาน ข้าเองจะนำทหารหนึ่งแสนนายกลับไปปกป้องเมืองหลวงทันที เพื่อป้องกันไม่ให้กองทัพศัตรูเข้าโจมตีฉางอันได้! ลูกตูเจ้านำกองทหารที่เหลืออีกสามหมื่นนายเฝ้าเมืองเฟิงหลิง!"

“รับทราบ!”

“รับทราบไท่ซือ!”

“…”

พวกแม่ทัพทั้งหมดรับคำสั่งทันที!

ทว่าอวี่เหวินจิ้งพักที่เมืองเฟิงหลิงก้นยังไม่ทันอุ่น ก็ต้องขึ้นเหนืออีกแล้ว!

มันน่าโมโหจริง ๆ!

ไม่คาดคิดมาก่อนว่ากองทัพศัตรูจะมีวิธีการเช่นนี้

อวี่เหวินจิ้งนำทัพขึ้นเหนือ ทันทีที่มาถึงภูเขาหลงจ่างก็มีข่าวส่งมา

อิงโจวถูกตีแตกแล้ว!

หลังจากนั้นเมืองอวี๋เจียงก็ถูกยึดไปเช่นกัน

คิ้วของอวี่เหวินจิ้งขมวดเป็นปมแน่น!

เฟิงอู่หังผู้นี้เก่งกาจเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน

ทั้ง ๆ ที่ออกจากค่ายทหารมานานหลายปีแล้ว ยังบัญชากองทหารด้วยวิธีนี้ได้อย่างไร

มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!

เพียงแต่ว่า

เมืองอวี๋เจียงจะแตกก็แตกไป มันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น

แต่นี่ดันเป็นอิงโจว...เกรงว่าน่าจะเป็นเรื่องยากที่จะป้องกันเสบียงเอาไว้ได้

ทว่าเรื่องราวก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่สามารถทำอะไรได้อีก

โชคดี

อิงโจวมีเสบียงเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น การสูญเสียครั้งนี้จึงยังสามารถรับไหว

อวี่เหวินจิ้งเพิ่งจะนำกำลังทหารมาถึงนอกประตูทิศใต้ ม้าเร็วก็มารายงานว่ามีหลุมขนาดใหญ่อยู่นอกเมือง...กองทัพไม่สามารถผ่านไปได้!

อวี่เหวินจิ้งกำหมัดแน่นด้วยความโทสะ และสั่งให้ฉางชวนถมหลุมทันที

ในขณะเดียวกัน ม้าเร็วก็รายงานอีกครั้งว่า

“ไท่ซือ ภายในเมืองไม่มีร่องรอยของกองทัพศัตรูเลย!”

อวี่เหวินจิ้งขมวดคิ้วทันทีและสั่งให้ตรวจดูอีกครั้ง!

หลังจากถมหลุมจนเต็ม ในที่สุดกองทัพก็มาถึงเมืองสำเร็จ!

ทว่าไม่มีทหารคอยเฝ้ารักษาการณ์จริง ๆ!

กองทัพเข้าเมืองมาอย่างราบรื่น

ผู้อยู่อาศัยในเมืองอพยพออกไปกันนานแล้ว ส่วนคนที่ยังไม่ไปไหนก็คือคนที่ชินกับสงครามแล้ว

เมื่อเห็นกองทัพของอวี่เหวินจิ้ง ก็แค่เหลือบมองแล้วทำธุระของตนเองต่อไป

ประชาชนเองก็มองออก

ปรากฏว่า!

เพิ่งออกมาได้ครึ่งทาง อวี่เหวินจิ้งก็ได้รับข่าวอีกครั้งว่า เหยียนโจวทางตะวันตกถูกตีแตกแล้ว และกองทหารศัตรูได้เข้ายึดครองเหยียนโจวแล้ว

ในที่สุดอวี่เหวินจิ้งก็รู้สึกถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ และตกอยู่ภายใต้ความกดดัน

ศึกคราวนี้ยังจะสู้ได้อย่างไรอีก

หรือว่ากองทัพศัตรูไม่ได้ต้องการเมืองหลวง

อวี่เหวินจิ้งแอบถอนหายใจ

ศึกคราวนี้เป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ถึงเลย แคว้นหนานต้องมียอดฝีมือคอยช่วยแน่ ๆ!

การต่อสู้คราวนี้ไม่ได้บัญชาโดยเฟิงอู่หังแน่นอน ไม่มีทางที่เฟิงอู่หังจะมีความสามารถเช่นนี้ ต้องเป็นคนอื่นแน่นอน!

แล้วก็ไม่ใช่จักรพรรดิหญิงเช่นกัน ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้มีความสามารถถึงขนาดนี้!

แคว้นหนานมียอดคน!

“ส่งนกพิราบไปเมืองหลวงทันที และรายงานกลับไปยังฝ่าบาท!” อวี่เหวินจิ้งพูดด้วยน้ำเสียงเข้มขรึม

“รับทราบ!”

ผู้ส่งสารที่อยู่ข้าง ๆ รีบไปจัดการทันที

ด้วยกำลังทหารอันน้อยนิดที่ใช้รบในคราวนี้ ไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ จำเป็นต้องเปิดเผยกองกำลังที่ซ่อนเอาไว้!

เรื่องมาถึงขั้นนี้

ไม่จำเป็นต้องซ่อนมันอีกต่อไปแล้ว ต้องเปิดเผยไพ่ตายทั้งหมดในคราวเดียว!

อย่างไรสักวันก็ต้องเผยออกมาไม่ช้าก็เร็ว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน