องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 949

เมืองหลวงอู่

เป็นอีกวันที่เด็กสาวทั้งสองนัดกันทำความสะอาดจวนจิ่งอ๋อง วันนี้หวังเยียนหรันมาถึงก่อน จ้าวเฟยเอ๋อร์เพิ่งมา

สีหน้าหญิงสาวทั้งสองไม่สู้ดีนัก

นับตั้งแต่เถ้ากระดูกของหยางจงหายไปในครั้งก่อน ทุกอย่างก็ดูผิดพลาดไปหมด

สุดท้ายก็หาเถ้ากระดูกไม่เจอ หญิงสาวทั้งสองคนก็ไม่รู้จะให้คำอธิบายกับหลี่จุ่นอย่างไร

“พี่เฟยเอ๋อร์ท่านยังสบายดีไหม”

หวังเยียนหรันเห็นสีหน้าจ้าวเฟยเอ๋อร์ดูซีดเซียว บางทีกลางค่ำกลางคืนอาจจะนอนไม่หลับ

ช่วงนี้มีคนมุ่งเป้าไปที่ร้านเต้าหู้ตำรับจ้าว ทุก ๆ สองสามวันจะมีคนจากกรมคลังมาตรวจสอบบัญชี

นอกจากนี้ยังมีคนชอบมาสร้างปัญหาในร้านอยู่เสมอ

เมื่อวานได้ยินมาว่ามีลูกค้าสองรายทะเลาะกันในร้าน ทำให้ข้าวของในร้านเสียหาย

ต้องใช้เวลาสองสามวัน กว่าจะเปิดร้านใหม่ได้อีกครั้ง

เรื่องนั้นยังไม่เท่าไหร่ ที่สำคัญคือบางครั้งมีคนเจอหนอนตอนกินในเต้าหู้ หรือบางครั้งมีคนจะอาเจียน ท้องเสีย หลังจากกินเต้าหู้

จ้าวเฟยเอ๋อร์จึงตกอยู่ภายใต้ความกดดัน

เพียงแต่

เรื่องพวกนี้ดูเหมือนมันจะถาโถมเข้ามาพร้อมกัน

ตอนแรกยังคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ ต่อมาก็เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนรู้เลยว่ามีคนกำลังเล่นงานอยู่

คนที่สามารถทำให้กรมคลังออกมาลงพื้นที่หลายต่อหลายครั้งได้ เกรงว่าคงไม่ใช่คนธรรมดา จ้าวเฟยเอ๋อร์เองก็ไม่รู้จะใช้แผนการอะไรไปรับมือ

ขณะนั้นเอง

เมื่อได้ยินคำพูดของหวังเยียนหรัน จ้าวเฟยเอ่อร์ก็ส่ายหน้าเล็กน้อย

หลังจากที่ได้สั่งให้คนเริ่มทำความสะอาด หญิงสาวทั้งสองคนก็ไปนั่งโต๊ะหินตรงทางเดิน

ครั้งนี้ไม่มีกะจิตกะใจจะเล่นหมากรุก หญิงสาวทั้งสองรู้สึกหดหู่ใจ

ไม่เพียงแต่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับร้านเต้าหู้ตำรับจ้าวเท่านั้น แม้แต่หอสุราหลงไถเองก็เกิดเรื่องด้วยเช่นกัน

ในเมืองหลวงปรากฏสุราปลอมจำนวนหนึ่งขึ้น โดยใช้บรรจุภัณฑ์ของสุราหลงไถ แต่สุราข้างในเป็นเพียงสุราธรรมดาเท่านั้น

บางครั้งผู้คนที่ซื้อสุราปลอมพวกนี้มาจากตลาด ก็มาโวยวายที่หอสุรา

แม้ว่าหวังเยียนหรันจะพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่านางรับรองเฉพาะสุราที่ขายในหอออกไปเท่านั้น ทว่าทุก ๆ วันก็ยังคงมีคนเอาสุราปลอมเข้ามาหาเรื่อง ซึ่งทำให้หวังเยียนหรันถึงกับกุมขมับ

โชคดีที่หวังเยียนหรันยังสามารถขอความช่วยเหลือจากพ่อของนางได้

แต่ว่า

จ้าวเฟยเอ๋อร์นั้นต่างกัน เหยียนอ๋องผู้เฒ่าอยู่ชายแดนตะวันตกอันแสนไกล อำนาจไม่สามารถครอบคลุมมาถึงได้

อีกทั้ง

“เดิมทีข้าอยากจะเปิดหอสุราที่เจียงหนาน แต่ตอนนี้สงครามอยู่ในความวุ่นวาย เกรงว่าการทำการค้าคงไม่ง่าย”

เมื่อจ้าวเฟยเอ๋อร์ได้ยินสิ่งนี้ก็พยักหน้า

ก่อนหน้านี้นางก็ขยายร้านเต้าหู้ตำรับจ้าวอยู่ตลอด และอำเภอหลินมีร้านสาขาของเต้าหู้ตำรับจ้าวแล้ว

เดิมทีวางแผนที่จะขยายไปทางทิศใต้ แต่ตอนนี้เมื่อมีสงครามเกิดขึ้นอีก นางทำได้เพียงหยุดมันไว้ชั่วคราวเท่านั้น

“คุณหนู!”

ทันใดนั้น!

เสียงตะโกนด้วยความรีบเร่งดังก้องอยู่ในลานบ้าน

หญิงสาวทั้งสองหันหน้าไป ก็เห็นเฉี่ยวเอ๋อร์สาวใช้คนสนิทของจ้าวเฟยเอ๋อร์กำลังวิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบพร้อมตะโกนว่า

“คุณหนู เกิดเรื่องแล้ว...เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”

หญิงสาวทั้งสองลุกขึ้นยืนทันที และจ้าวเฟยเอ๋อร์ก็ถามอย่างรวดเร็ว

“เฉี่ยวเฉี่ยว เกิดอะไรขึ้น”

น้ำใส ๆ ไหลออกมาจากในดวงตาของสาวใช้เฉี่ยวเอ๋อร์

มองดูคุณหนูของนางด้วยสีหน้าค่อนข้างหวาดกลัว และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า

“คุณ คุณหนู...เมื่อครู่มีคนมาจากชายแดนตะวันตก มาบอกว่าท่านอ๋องและองค์รัชทายาทได้ทำผิดร้ายแรง ตอนนี้กำลังถูกพากลับเมืองหลวงเพื่อฟังพระราชดำรัสของฝ่าบาท...คุณหนู ควรทำอย่างไรดี!"