แต่ทว่า!
จี้จงชิงยังคงประเมินความรอบคอบของหลี่จุ่นต่ำเกินไป หลี่จุ่นคิดอยู่ในใจว่าชายชราจะส่งคนมาสำรวจค่ายหรือไม่
แล้วถ้ามา แล้วตัวเองจะไม่ถูกเปิดโปงหรือ
ยากที่จะรับประกันว่าคนของจี้จงชิงจะได้เห็นเขา สุดท้ายตอนนั้นตัวเองก็ถูกเปิดหน้าในชายแดนทางตอนเหนือ
ในตอนนี้เขายังไม่ต้องการให้ชายชราคนนี้รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ถ้าเป็นอย่างนั้นมันคงจะไม่สนุกเอามาก ๆ!
ต้องให้หลี่เจิ้งมอบรางวัลใหญ่ให้กับตัวเองให้ได้!
ดังนั้นก่อนจะเดินทางขึ้นเหนือต่อไป เขาจึงสวมเสื้อคลุมอีกครั้งหลังจากตื่นจากรถม้าของปันหมิ่น
เสื้อคลุมสีขาว
และยังสวมหน้ากากสีดำ
หน้ากากชิ้นนี้ เขาจงใจหาคนทำขึ้นในเมืองหลวง พอที่จะปกปิดใบหน้าที่แท้จริงของเขาได้
แค่นั้นก็เรียบร้อย
ผลสุดท้าย
คนของจี้จงชิงที่ถือภาพวาดเหมือนของหลี่จุ่นและแอบติดตามกองทัพไป ตลอดทางการค้นหาพวกเขาก็ไม่พบบุคคลในภาพวาดเลย
แต่กลับเห็นชายคนหนึ่งสวมชุดคลุมสีขาวบนหลังม้าและมีหน้ากากปิดหน้า ซึ่งไม่สามารถยืนยันได้
หลังจากตามมาแล้วหนึ่งวัน ก็ต้องถอยกลับด้วยความล้มเหลว
เมื่อกลับไปรายงานต่อจี้จงชิง จี้จงชิงก็ถอนหายใจยาวแล้วกล่าวว่า
“โอ้ ดูเหมือนข้าจะคิดมากไป เด็กคนนั้นคงไม่ได้มีชีวิตอยู่”
ขณะที่พูด จี้จงชิงก็หยิบจดหมายลับออกมาจากในอ้อมแขนของเขา เขาอ่านจดหมายนี้หลายรอบจนเป็นรอยยับย่น
และครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ถูกคลี่ออกตรงหน้า
จดหมายนี้มาจากที่ใดกัน
มันมาจากเสิ่นคั่ว!
จดหมายที่ถูกส่งมาก่อนที่เสิ่นคั่วจะเสียชีวิต
“เสิ่นคั่วอ่า เสิ่นคั่ว ทุกคนตายหมดแล้ว ความลับนี้จึงไม่สำคัญอะไรอีกต่อไปแล้ว”
จี้จงชิงส่ายหัวและถอนหายใจ
หลังจากอ่านจดหมายจบ ในที่สุดเขาก็เผามันทิ้ง
ในจดหมายเขียนอะไรไว้
คงมีเพียงแค่จี้จงชิงและเสิ่นคั่วที่ตายไปแล้วเท่านั้นที่จะรู้เรื่องนี้ในอนาคต
กองทัพทางใต้หนึ่งแสนสองหมื่นนายใช้เวลาไม่ถึงสามวันในการไปถึงซากปรักหักพังของเมืองเฟิงหั่วในอดีต
เมืองเฟิงหั่วถูกหลี่จุ่นเผา ดังนั้นมันจึงเหลือเพียงซากปรักหักพังแค่นั้นจริง ๆ
เมื่อหลี่จุ่นกลับมาที่นี่อีกครั้ง เขาก็รู้สึกเศร้าในใจ
ไม่คิดว่าจะได้กลับมายังที่ที่เคยอยู่ในอดีต
กองทัพผ่านซากปรักหักพังของเมืองเฟิงหั่ว และมาถึงหุบเขาหัวเสือในครึ่งวันต่อมา
จักรพรรดินีทอดถอนใจอย่างหดหู่อีกครั้งกับการสู้รบที่เกิดขึ้นที่นี่ และกล่าวถึงระเบิด
หลี่จุ่นยังคงพึมพำอยู่ในใจ
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนช่างพูดเหรอ
ทำไมถึงรู้สึกสะเทือนอารมณ์ไปหมดทุกที่
“รายงาน!”
ทันใดนั้น ทหารสอดแนมจากแนวหน้าก็รีบมารายงาน
“รายงานฝ่าบาท กองทัพใหญ่หกแสนนายของแคว้นฉีได้มาถึงพื้นที่ภูเขาทางตอนเหนือของเมืองหลวงเดิมของ แคว้นเฟิงเฉวี่ยนแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
โอ้?
ทัพแคว้นฉีมาแล้ว!
และยังเป็นทัพทหารหกแสนนายด้วย!
ดวงตาของหลี่จุ่นแข็งขึ้นทันที!
จักรพรรดินีเองก็รู้สึกตกใจเช่นกัน
แค่เริ่มก็หกแสนแล้ว!
สมกับที่เป็นแคว้นฉีจริง ๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...