องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 982

กองทัพแคว้นฉีปรากฏตัวขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี!

กองทัพยังคงเดินหน้าต่อไปและมาถึงเทือกเขาเฮยสงได้สำเร็จในตอนเย็น

หลี่จุ่นประจำการที่กองทัพทันทีเพื่อต้านทานซือหม่าชิงอวิ๋นไว้ก่อน ซึ่งเป็นที่ที่หลินชิงและทัพแคว้นเฟิงเฉวี่ยนห้าหมื่นนายประจำการอยู่

ต่อมา

ก็มีการปรึกษาหารือกับจักรพรรดินีในกระโจมจอมทัพ

จักรพรรดินีขมวดคิ้วและกล่าวว่า

“กุนซือ เมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนเดิมในตอนนี้คือมณฑลเป่ยโจว ซึ่งมีกองทัพห้าหมื่นนาย หากพวกเขาเป็นศัตรูกับเรา ก็จะเป็นเรื่องที่น่ากังวล”

หลี่จุ่นคิดสักพักแล้วกล่าว

“ฝ่าบาททรงวางพระทัยเถิด ก่อนหน้านี้แคว้นเฟิงเฉวี่ยนยินยอมที่จะรวมเข้ากับราชวงศ์อู่และกลายเป็นมณฑลที่สิบของราชวงศ์อู่ แต่ถูกราชวงศ์อู่ข่มขู่ไว้ก่อน”

“ตอนนี้กองทัพใหญ่หกแสนนายของแคว้นฉีกำลังเคลื่อนพลไปทางใต้ และกองทัพของเรามีหนึ่งแสนสองหมื่นนาย หากผู้ว่าการคนใหม่ของเป่ยโจวฉลาดพอ ก็คงไม่กล้าทำอะไรซี้ซั้ว”

เฟิงเฉวี่ยนอ๋องในปัจจุบันคงแค่อยากคล้อยตามคนอื่นก็เท่านั้น!

ไม่เช่นนั้นมันจะเป็นทางตัน เด็กน้อยคนนั้นใจเสาะเหมือนหนู!

จักรพรรดินีเหลือบมองไปที่หลี่จุ่น ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า

“ถ้าอย่างนั้นกุนซือมีวิธีนำกำลังทหารห้าหมื่นนายนี้มาเพื่อข้าได้หรือไม่”

ยะฮู้!

เมื่อหลี่จุ่นได้ยินอย่างนั้น เขาก็รู้สึกมีความสุขมาก!

ที่พูดเมื่อครู่กลายเป็นหัวข้อสนทนาเลยเชียวหรือ เรื่องหลักไว้ที่หลังแล้วกัน

อย่างไรก็ตามก็เป็นเรื่องที่ดีที่จะคิดถึงวิธีการของจักรพรรดินี

ขณะนี้มีทหารทางใต้เพียงหนึ่งแสนสองหมื่นนาย หากพวกเขาร่วมมือกับแคว้นฉีก็อาจไม่ได้เปรียบมากนัก หากพวกเขามีทหารเพิ่มอีกห้าหมื่นนาย ก็อาจจะได้ช่วยอะไรได้มากขึ้น

การช่วยเหลือผู้หญิงคนนี้คือการช่วยเหลือตัวเอง

หลี่จุ่นยังกล่าวต่ออีกว่า

“ฝ่าบาททรงวางพระทัยได้ ข้ามีสัมพันธ์อันดีกับเฟิงเฉวี่ยนอ๋องในอดีต ข้าจะไปที่นั่นด้วยตัวเองและนำทหารห้าหมื่นนายมาถวายแด่ฝ่าบาท”

เมื่อจักรพรรดินีได้ยินดังนั้น นางก็ประหลาดใจและกล่าว

“ไม่คิดเลยว่ากุนซือและเฟิงเฉวี่ยนอ๋องจะรู้จักกัน!”

จะไม่รู้จักได้อย่างไรล่ะ

ก็ผู้หญิงของเขาคือไทเฮาแห่งแคว้นเฟิงเฉวี่ยนในอดีตนี่!

“เรื่องมันยาว ไว้ข้าจะเล่าให้ฝ่าบาททราบทีหลัง” หลี่จุ่นพูดอย่างสบาย ๆ

“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนกุนซือด้วย!”

จักรพรรดินีทั้งประหลาดใจและรู้สึกดีใจ

ในเวลานี้ภายในกระโจมก็ค่อย ๆ มืดลง จักรพรรดินีจึงรับสั่งให้คนนำตะเกียงน้ำมันเข้ามา

นางไม่เพียงแต่คิดไปข้างหน้า แต่ยังเต็มใจที่จะปล่อยให้ตัวเองไปที่ประตูหลังอีกด้วย นางเก่งเรื่องบนเตียงมากซึ่งทำให้เขารู้สึกชุ่มชื่นได้ทุกครั้ง

จะไปง่ายได้อย่างไร

เมื่อคิดถึงทัวทัว หลี่จุ่นก็รู้สึกโหยหาอยู่ในใจ

ไม่รู้ว่าทัวทัวและอาหยวนเป็นอย่างไรบ้าง รวมถึงลูกในท้องด้วย

ต้องสู้กลับไปทางใต้ให้เร็วที่สุด!

“ฝ่าบาททรงวางพระทัย ข้าจะจำไว้!” หลี่จุ่นกล่าวทันที

เวลาไม่เคยคอยท่า หลี่จุ่นจึงจากไปในคืนนั้น

แต่เขาก็มีคนร่วมเดินทางไปด้วยอีกคน!

ปันหมิ่น!

หากต้องการติดต่อกับแคว้นฉี คนที่เหมาะสมที่สุดไม่ใช่ใครอื่นนอกจากปันหมิ่น!

ปันหมิ่นนำเหล่ายอดฝีมือยี่สิบกว่าคนปลอมตัวเป็นทหารองครักษ์ธรรมดา ภายใต้การคุ้มครองส่วนตัวของหยวนเฟิงมุ่งหน้าไปยังค่ายทหารของแคว้นฉี

หลี่จุ่นพาแค่ซือคงซั่วมาด้วย เดิมทีจักรพรรดินีต้องการรถม้า แต่เมื่อปันหมิ่นไปด้วย หลี่จุ่นจึงเลือกม้าแทน

หลังจากนั้นเขาก็เบียดกับรถม้าของปันหมิ่นไปครึ่งทาง!

ปันหมิ่นโกรธมากจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน!

แต่ก็ไม่มีทางเลือก!