ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน นิยาย บท 15

เตรียมทุกอย่างเสร็จแล้ว ลู่ม่านก็ลงมือนึ่งดอกเบญจมาศป่าทันที

ดอกเบญจมาศเป็นหนึ่งในยาสมุนไพร แปรรูปเป็นยาค่อนข้างง่าย หลักๆเลยคือหลังจากที่นึ่งเสร็จแล้ว เอาไปตากแห้งได้แล้ว และฟังจากที่เฉินจื่ออานพูด ภูเขาด้านหลังของพวกเขา เป็นสถานที่ที่ดีและโด่งดังมากด้วย

ดอกเบญจมาศป่าที่ผลิตจากที่นี่ จะต้องขายได้ราคาดีแน่ๆ

ลู่ม่านตากไปด้วยและคิดฝันหวานไปด้วย เงินก้อนโตกำลังบินมาหานาง นี่มันช่างงดงามจริงๆ

กำลังคิดอยู่นั้น ด้านนอกก็มีคนเปิดประตูเข้ามา ปะหน้ากับลู่ม่านเข้าอย่างจัง

เสื้อคลุมยาวผ้าไหมนุ่ม มัดผมด้วยผ้าสีขาว ดูเหมือนนักเรียน เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่คล้ายกับเฉินจื่ออาน นางก็เข้าใจได้ทันที

เขาน่าจะเป็นฝาแฝดอีกคนที่บ้านเฉินรักนักรักหนา เฉินจื่อคังที่เรียนหนังสืออยู่ในตำบลชางผิงตลอด

เฉินจื่ออานที่ออกมาจากด้านในก็พูดขึ้นอย่างตกตะลึงว่า “จื่อคัง ทำไมวันนี้ถึงกลับมาล่ะ?”

เรียนหนังสือในตำบล ปกติจะสิบวันพักหนึ่งครั้ง แต่ครั้งนี้เฉินจื่อคังกลับมา ยังห่างจากครั้งก่อนตั้งห้าวัน

เฉินจื่อคังเดินเข้ามาโค้งคำนับเฉินจื่ออาน แล้วทักทายลู่ม่านไปด้วย “มีธุระเล็กน้อย กลับมาแค่ชั่วคราว ตอนบ่ายก็ต้องไปแล้ว”

“งั้นก็รีบไปเยี่ยมแม่เถอะ?”

เฉินจื่อคังพยักหน้า กลับหลังหันเดินไปที่ห้องหลัก

เฉินจื่ออานพูดขึ้นอีกว่า “เห็ดที่พวกเราไปเก็บมาครั้งก่อนอยู่ไหน? เอามาทำเป็นข้าวเที่ยงให้จื่อคังเถอะ”

ในหมู่บ้านไม่มีคนมาขายผัก ตอนนี้เวลาก็น้อย ดังนั้นจะไปซื้อในเมืองก็คงไม่ทันแล้ว เฉินจื่ออานนึกถึงผักกาดเห็ดที่ลู่ม่านทำให้กินครั้งก่อนอร่อยมาก จึงพูดขึ้น

ดูออกว่า เฉินจื่ออานรักน้องชายที่ดูมีมารยาทคนนี้เหมือนกัน แต่ว่า เขามีมารยาทขนาดนั้นจริงเหรอ?

ลู่ม่านนึกถึงเมื่อกี้ตอนที่เฉินจื่ออานยังไม่มา ท่าทีที่เย็นชาของเฉินจื่อคัง ทำเอานางอดไม่ได้เลิกคิ้วขึ้น

หลังจากที่สังเกตเห็น ไม่ว่าใครทำอาหาร ก็จะมีเหอฮัวล้างจานแล้ว นางก็ทำอาหารเอาล้างจานเอง แต่เหอฮัวยืนหยัดจะช่วย ลู่ม่านจึงยอมให้นางช่วย

กำลังล้างจานอยู่นั้น ทันใดนั้นห้องหลักก็ร้องออกมาอย่างตกตะลึง

“ว่าไงนะ? เงินสิบพวง?” เฉินหลี่ซื่อหูฝาดไปหรือเปล่า

ลู่ม่านลุกขึ้นยืนอย่างสงสัย ก็เห็นเถาฮัวถูกไล่ออกมาจากด้านใน เถาฮัวเด็กคนนี้ ถึงแม้จะอ่อนแอไปหน่อย แต่ยังไงก็ยังเด็กอยู่ ดีกว่าจ้าวซื่อ

เห็นลู่ม่านเรียกนาง นางก็รีบมาทันที

“เมื่อกี้ย่าเจ้าพูดอะไรเหรอ?” ลู่ม่านถาม

เถาฮัวกะพริบตาเหมือนเข้าใจ “ท่านอาบอกว่าจะไปสอบชิ่วไฉ ต้องใช้เองสิบพวงไปพบปะกับผู้คน”

ลู่ม่านคิดในใจ เฉินจื่อคังกลับมาไม่มีเรื่องดีจริงๆด้วย