ลูกค้าที่มาสาย ก็แย่งซื้ออะไรไม่ได้
สุดท้าย ทุกคนจึงยืนล้อมประตูร้านไว้ แล้วพากันถามว่าสินค้ามีจะขายอีกทีเมื่อไหร่ เฉินจูชิงได้ปรึกษากันแล้ว จึงรีบอธิบายให้ทุกคนฟังอย่างจริงจัง
“ครีมชุดที่สอง ต้องรออีกสามวันถึงจะได้ และจะมีสินค้าใหม่ออกมาพร้อมกันด้วย พวกเราหวังว่าทุกท่านจะตั้งตารอ...”
หลังจากพยายามเกลี้ยกล่อมอยู่นาน ในที่สุดก็ส่งผู้หญิงที่่กำลังบ้าคลั่งพวกนั้นกลับไปได้
เจ้าคิดว่าแค่นี้ก็จบแล้วหรือ? ไม่ใช่เลย
เฉินจูชิงนึกว่าจบลงแล้ว แต่ใครจะคิดว่าเขาเพิ่งนั่งลงก็มีผู้หญิงอีกกลุ่มเดินเข้ามา เฉินจูชิงหันไปมอง นี่มันเห็นว่าเป็นภรรยาและคุณหนูจากตระกูลจ้าวที่มีฐานะมั่งคั่งไม่ใช่หรือ?
เขาจึงรีบเดินเข้าไปต้อนรับ นายหญิงจ้าวยังพอจะคงความสุภาพอยู่แล้วเอ่ยถาม “ข้าได้ยินมาจากบรรดานายหญิงท่านอื่นที่มาบ้านวันนี้บอกว่าร้านม่านเซิงของพวกเจ้าออกสินค้าใหม่ เหตุใดถึงไม่แจ้งพวกเรา”
ตอนที่ลู่ม่านเปิดร้านวันแรก ได้ทำการเชิญพวกนางมาร่วมงาน อีกทั้งม่านเซิงก็ทำการค้าขายสินค้าระดับสูงอยู่แล้ว จึงทำให้สินค้าของม่านเซิงกลายเป็นเครื่องมือในการเปรียบเทียบความร่ำรวยของกันและกัน
เฉินจูชิงชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมองไปทางฉากกั้นข้างหลังเขา
ลู่ม่านยังอยู่ข้างใน แต่ครั้งนี้ไม่รู้ว่านางลืมไปหรือว่าอย่างไร? นางจึงไม่ได้ไปแจ้งให้ใครรู้เรื่องนี้...
ที่จริงแล้วลู่ม่านเองก็คิดไม่ถึง ว่าสินค้าชิ้นนี้เปิดตัวสินค้าลองขายเป็นครั้งแรก ราคาก็ไม่แพง เลยคิดว่ายังไม่แจ้งพวกนาง
แต่ว่า นี่คือสิ่งที่นางคิดในใจ แต่ไม่สามารถพูดออกมาได้
เฉินจูชิงนิ่งไตร่ตรองสักพัก จึงพูดขึ้นมา “ใช่แล้ว นายหญิงของเรากล่าวว่าสินค้าชุดนี้แค่ลองตลาด ดังนั้นราคาจึงไม่สูงมาก อีกไม่กี่วันจะมีสินค้าสั่งทำพิเศษ ถึงตอนนั้นทางเราจะแจ้งให้ทราบอย่างแน่นอน”
อารมณ์ของนายหญิงจ้าวดีขึ้น ก่อนจะพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ข้าก็คิดว่าอย่างนั้น แม่นางลู่ดูไม่เหมือนพวกมองไม่ออกเช่นนั้น เอาเถอะ งั้นพวกเราไม่รบกวนการทำงานของผู้ดูแลเฉินแล้ว”
หลังจากพูดจบ ผู้หญิงทั้งกลุ่มก็เดินออกไป
เฉินจูชิงถอนหายใจอย่างโล่งอก ลู่ม่านเปิดประตูเดินออกมาจากด้านหลัง แล้วมองเขาด้วยแววตาชื่นชม “ไม่เลวนี่นา การจัดการสถานการณ์ของผู้ดูแลร้านเฉินครั้งนี้ดีมาก!”
เฉินจูชิงไม่เข้าใจ แต่เขาพอจะฟังออกว่าลู่ม่านกำลังเอ่ยชมเขา
“ขอบคุณสำหรับคำชมขอรับแม่นางลู่”
“เอาล่ะ เจ้าเองก็เหนื่อยมากแล้ว ดูเหมือนเหอเย่วเองก็มีอะไรจะคุยกับเจ้าที่ด้านหลัง ไปเถอะ ข้าจะอยู่ข้างหน้าดูงานสักพัก!”
หลังจากพูดจบ ทุกคนก็มองเขาด้วยสายตาที่หยอกล้อ ในที่สุดเฉินจูชิงก็ร้อนรน รีบหันหลังเดินเข้าไปข้างใน
ลู่ม่านคิดถึงสิ่งที่นางหญิงจ้าวพูดก่อนหน้านี้ และข้ออ้างของเฉินจูชิงก็เป็นความคิดที่ดีมาก ทำไมตนเองถึงไม่หาวิธีเปิดตัวสินค้าใหม่ที่ทำขึ้นมาพิเศษ แล้วส่งบัตรเชิญให้ลูกค้าระดับสูงล่ะ
ทันทีที่เพูดจบ หลังจากที่ลู่ม่านกลับถึงบ้าน นางก็ไปที่ร้านขายเครื่องปั้นดินเผาในหมู่บ้านข้างๆ
ครั้งนี้ นางจะสั่งทำกระปุกใส่ครีมรุ่นพิเศษ ลายบนกระปุกใช้ลายของตราสินค้าร้านม่านเซิง แต่ตัวอักษรข้างบนเปลี่ยนเป็นม่านเซิง
หลังจากนั้นก็รูปลักษณ์ ในเมื่อเป็นรุ่นพิเศษ แน่นอนว่าต้องแตกต่างจากรุ่นธรรมดา อย่างน้อยมองแล้วให้ความรู้สึกถึงความหรูหรา?
เมื่อก่อนตอนที่เรียนประวัติศาสตร์ ได้บอกไว้ว่า ราชวงศ์ถังเป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของยุคเครื่องปั้นดินเผาเคลือบเงา อีกทั้งยังมีผลงานศิลปะดีๆ มากมายเกิดขึ้นมา
ดังนั้น ลู่ม่านจึงใช้เซลล์สมองเล็กๆ ของนาง ก่อนจะนึกถึงเครื่องปั้นดินเผาแนวสองแถวสามสีที่นางเคยเห็นในหนังสือประวัติศาสตร์ บริเวณปากกระปุกเปิดกว้าง เหมาะสำหรับใส่ครีมพอดี
ควบคู่กับฝาปิดรูปมงกุฎ แค่คิดก็รู้ว่าสมบูรณ์แบบมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน
เด็กไม่ตายเพราะแม่คลอดยากจะตายเพราะคนรับใช้ป้อนโจ๊กข้าวจนอิ่มตื้อ รอดได้คือดวงแข็งเว่อ...
อ่านไป งงไป ตัดสินประหาร หรืออภัยโทษ?...
หม่อมข้า? ใช้ MS Word ไม่ระวังเลย...
ตั้งแต่ต้นจนถึงตอน 337 แล้ว โดยภาพรวมพระเอกไม่ค่อยมีเสน่ห์ ไม่เฉียบแหลมเลย...
อะไรจะมีปมขนาดนั้น วุ่นวายตอกย้ำเหลือเกินเกี่ยวกับระบบศักดินา ทั้งที่มันเป็นคนละยุคสมัยกัน...
ตอน285-287 หายทำไงดี...
ตอนหายค่ะ 284แล้วกระโดดไป288เลยค่ะ...
บท 285-287 หายค่ะ 284แล้ว288เลย รบกวนด้วยค่ะ...
281-311 รบกวนด้วยค่ะ...
บทที่241-311 หายค่ะ...