ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน นิยาย บท 520

สีหน้าของฮ่องเต้แย่ลงไปอีก ตอนแรกแค่อ๋องหนิงคนเดียวเขาก็ตกตะลึงจะแย่แล้ว ไม่คิดว่าตั๊กแตนตำข้าวจับจักจั่น แต่หารู้ไม่ว่าด้านหลังยังมีนกกระจอกเหลืองอยู่ด้านหลัง

“หลี่ยวี่ เจ้าอธิบายมา” ฮ่องเต้โมโหจนชินชาไปแล้ว

“ท่านป้าฝ่าบาท ไม่ใช่แบบนั้นนะ!” หลี่ยวี่เริ่มทำตัวน่าสงสาร

“ทำไมเจ้าต้องหลอกล่อให้เฉินจื่อคังกลับบ้านไปหาครอบครัวด้วย? ไหนเจ้าว่าพวกเขาสองคนไม่ได้คุยกันเลยไง?”

“ท่านป้า!” หลี่ยวี่หาข้ออ้างอื่นไม่ได้แล้ว จึงยอมรับไปว่า “ข้าเลอะเลือนไปเอง เมื่อก่อนข้าไม่รู้จริงๆว่าซวนเหวินลี่ก็คือเฉินจื่อคัง เขาบอกว่าเขาชื่อซวนเหวินลี่ ข้าแค่เห็นว่าเขามีความสามารถดี จึงเลื่อนขั้นให้เขา ต่อมา ตอนข้ารู้ว่าซวนเหวินลี่ก็คือเฉินจื่อคัง ข้าอยากจะบอกกับฝ่าบาทท่าน แต่ไม่คิดเลยว่าในตอนนี้ พี่ใหญ่ของข้ามีความทะเยอทะยานที่โฉดชั่ว เพื่อจับหางจิ้งจอกของเขา ข้าต้องเปิดโปงพี่น้องเพื่อผดุงความยุติธรรม ข้าถึงได้คิดแผนการนี้ขึ้นมา……ท่านป้า เห็นแก่ที่ข้าทำเพื่อราชสำนัก ยกโทษให้ข้าด้วยเถิด!”

ลู่ม่านได้ยินแล้วก็หมดคำจะพูดจริงๆ อ๋องหนิงกับหลี่ยวี่สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน ขนาดเรื่องแบบนี้ยังแต่งออกมาได้

ฮ่องเต้ก็ไม่ได้โง่ คำพูดที่เต็มไปด้วยช่องโหว่ขนาดนี้ แต่เขากลับเลือกที่จะเชื่อ

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์ของราชวงศ์ หลี่ยวี่เรียกนางว่าท่านป้า ฮ่องเต้จะจับทุกคนในจวนอ๋องหนิงทั้งหมดต่อหน้าชาวประชาก็ไม่ได้

เรื่องของหลี่ยวี่กับอ๋องหนิงแตกต่างกัน อ๋องหนิงขูดรีดเงินทองจากราษฎร ถ้านางไม่ทำอะไร ประชาชนจะปวดใจได้ แต่เรื่องของหลี่ยวี่ สามารถปกปิดได้ อย่าให้เรื่องนี้ใหญ่ไปมากกว่านี้เลย

“หลี่ยวี่ผิดจริง ผิดที่ช่วยผลักดัน แต่บ้านเฉินหลอกลวงกลับเป็นความจริง……”

ลู่ม่านได้ยินแล้วก็เหมือนถูกน้ำเย็นรดจากหัวลงสู่หัวใจ เยือกเย็นไปหมด

สังคมศักดินา เพื่อประโยชน์ส่วนตัว ฮ่องเต้จะไม่สนใจชีวิตของชาวบ้านแล้วเหรอ?

“ฝ่าบาท!” ลู่ม่านจึงเอาไพ่ใบสุดท้ายออกมา “ฝ่าบาท คุณชายหลี่พูดเท็จ ท่านได้เห็นสิ่งนี้แล้วจะเข้าใจเอง!”

นั่นเป็นเรื่องที่ลู่ม่านรู้มาจากอ๋องหนิงโดยบังเอิญ ที่จริงเรื่องนี้เป็นความลับ นางว่าจะรอให้ฮ่องเต้ปล่อยตัวเฉินจื่ออานพวกเขาก่อน นางค่อยไปคุยเองในวัง

แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ก็คงสนใจไม่ได้แล้ว ไม่ว่าเฉินจื่อคังจะเป็นตายร้ายดียังไง นางแค่อยากช่วยชีวิตของคนบ้านเฉินที่ไม่ได้กระทำผิดออกมาให้ได้!

ลู่ม่านเคยเห็นของสิ่งนั้นตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ในนั้นเป็นเรื่องที่อ๋องหนิงรวบรวมหลักฐานที่หลี่ยวี่กับรัชทายาทร่วมมือกัน ในนี้ยังโยงไปถึงพี่ชายของจวงลี่จ้งด้วย

คิดว่า ถ้าวันนี้อ๋องหนิงไม่โดนจับก่อน รอคนบ้านเฉินตายแล้ว คนต่อไปที่เขาจะจัดการก็คงจะเป็นหลี่ยวี่สินะ?

เป็นไปตามที่คิดไว้ ฮ่องเต้ดูแล้วก็โกรธมาก

โกรธกว่าเรื่องที่อ๋องหนิงทุจริตเสียอีก นางพูดทันทีว่า “ทหาร จับตัวหลี่ยวี่ไว้!”

หลี่ยวี่ไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาอึ้งไปหมด “ท่านป้า นี่มันเรื่องอะไรกัน? เมื่อกี้ท่านเชื่อข้าแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ฮ่องเต้ไม่มีทางพูดเรื่องที่หลี่ยวี่กับรัชทายาทคิดจะก่อกบฏออกมาตรงๆ ดังนั้นจึงพูดว่า “เมื่อกี้ข้ออ้างเจ้าฟังไม่ขึ้น เจ้ายังกล้าแก้ตัวอีก? นำตัวลงไป!”

ว่าแล้ว หลี่ยวี่ก็ถูกนำตัวลงไป

จากนั้นฮ่องเต้ก็มองไปยังทุกคนในบ้านเฉิน

“นำตัวทุกคนในบ้านเฉินลงไป รอการตัดสินใหม่ในวันพรุ่งนี้”

พูดจบ ฮ่องเต้ก็กลับหลังหันเดินออกจากลานประหาร

ลู่ม่านยังอยากจะพูดอะไร แต่ถูกฮูหยินกั๋วกงห้ามไว้ก่อน “ชิงเหยียน ฝ่าบาทเดินไปไกลแล้ว เกรงว่าพรุ่งนี้น่าจะรู้ผลนะ กลับรอที่บ้านดีไหม”

เฉินจื่ออานก็พยักหน้าให้กับลู่ม่าน “แบบนี้ก็ดีมากแล้วล่ะ”

ลู่ม่านก็ถึงพยักหน้า แล้ววิ่งไปหาเฉินจื่ออาน

“จื่ออาน เจ้าวางใจได้ ข้าจะหาวิธีช่วยเจ้าออกมาให้ได้”