องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1009

จะบุกยึดหรือไม่?

บุกยึดสิ!

หลังจักรพรรดินีกับเฟิงอู่หังลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตัดสินใจฟังความเห็นของหลี่จุ่น โจมตีบุกยึดกองทัพลับนี่มา!

ถึงอย่างไรกองกำลังนี้ก็ไม่ใช่น้อย ๆ!

หากกลืนกองกำลังกองนี้มาได้ เช่นนั้นอานุภาพของทัพแคว้นหนานก็จะแข็งแกร่งเพิ่มอีกส่วนขึ้นอีกครั้ง นี่เป็นเรื่องที่ดีมากทีเดียว!

ทว่าจะยึดมาอย่างไรดีล่ะ?

นี่เป็นปัญหาใหญ่ทีเดียว!

ถึงอย่างไรกองกำลังนี้ก็ซ่อนตัวอยู่ที่นี่มานานโดยที่ราชวงศ์อู่ก็ยังไม่ค้นพบ ตัวกองกำลังคือปัญหาที่ใหญ่ที่สุด!

หากถูกค้นพบเข้าละก็ เช่นนั้นเกรงว่าทหารลับของเหยียนโจวสามหมื่นนาย ก็จะมาแล้วกำจัดอีกฝ่ายไปอย่างเงียบ ๆ!

มิหนำซ้ำก่อนหน้านี้ราชวงศ์อู่ก็ส่งทหารมาปราบโจรภูเขาที่อยู่ที่นี่ทุกปี ทว่าก็ยังคงยืนตระหง่านอย่างภูเขาอย่างเก่า แปลว่ากองทัพลับกองนี้รับมือได้ยาก

ตอนนี้พวกเขาคิดจะยึดอีกฝ่ายมาอยู่ใต้อาณัติ คงยึดมาได้ไม่ง่ายอย่างแน่นอน

“กุนซือ การต่อสู้นี้ควรทำศึกอย่างไร? พวกเราคิดจะยึดกองทัพลับกองนี้มา เกรงว่าคงจะไม่ง่าย” จักพรรดินีเอ่ยปากพลางมองไปที่หลี่จุ่น

หลี่จุ่นยังคงเป็นกุนซือ แถมยังเจ้าปัญญา เขาแนะนำให้ยึดกองทัพลับนี้มาอยู่ใต้อาณัติ ต้องมีวิธีอยู่แล้วเป็นแน่!

เฟิงอู่หังเองก็มองไปที่หลี่จุ่น รอให้หลี่จุ่นพูดวิธีออกมา

แต่ทว่า!

หลี่จุ่นกลับส่ายหน้าแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“ฝ่าบาท ตอนนี้กระหม่อมเองก็ยังไม่มีวิธีที่ดีกว่า เรื่องนี้ต้องปรึกษาหารือกันให้ดี”

เมื่อได้ยินดังนั้น จักรพรรดินีและเฟิงอู่หังต่างก็แอบผิดหวังกันนิดหน่อยไปตาม ๆ กัน

ทว่าพวกเขาเองก็รู้สึกว่ายึดมาได้ยากทีเดียว หากฝืนจู่โจมไปคงยึดมาไม่ได้แน่นอน สุดท้ายสิ่งที่จะได้มาคงจะเป็นการบาดเจ็บล้มตายครั้งใหญ่

ตอนนี้ภายในเวลาเพียงครู่เดียวหลี่จุ่นยังไม่มีวิธีที่ดีก็สมเหตุสมผลแล้ว

ในฉับพลันจักรพรรดินีทำได้เพียงพูดแค่ว่า

“เยี่ยม เช่นนั้นพวกเราก็ค่อย ๆ ปรึกษากันให้ดีก่อน กองทัพลับกองนี้...ข้าต้องเอามาครอบครองให้ได้!”

เฟิงอู่หังเองก็เดือดดาล เขาเอ่ยขึ้นพรอ้มทั้งยิ้มอย่างเย็นชาว่า

“หากเอามาไม่ได้ ข้าเองก็จะไม่ปล่อยให้มันได้อยู่อย่างเป็นสุข และจะปล่อยให้ทัพศัตรูเอาไปไม่ได้!”

หลี่จุ่นฟังแล้วก็เบ้ปาก

เยี่ยมยอด เห็นเขาเป็นสิ่งของไปแล้ว

ถูกต้อง!

หากยืนอยู่ทางทัพแคว้นหนาน เขาก็ไม่มีปัญญาจริง ๆ แต่หากยืมมือของสมาคมเทียนตี้ เช่นนั้นก็มีวิธีแล้ว

และหลี่จุ่นเองก็ต้องวางแผนก่อน ถึงจะมีวิธี

วิธีคืออะไรน่ะหรือ?

วิธีก็คือรอสัญญาณของสมาคมเทียนตี้

สองวันนี้เขาลอบส่งจดหมายไปให้สมาคมเทียนตี้แล้ว คิดว่าทางนั้นคงจะจัดแจงเรียบร้อยแล้ว และจะส่งสัญญาณมาแน่

“พ่อหนุ่ม อย่าอาศัยว่าตัวเองยังเด็กก็ไม่สนใจเรื่องสุขภาพนะ สตรีนางนี้มีแต่จะเค้นเจ้าให้แห้งเท่านั้น เจ้าอย่าตายบนตัวสตรีเชียวล่ะ!”

หลี่จุ่นเอ่ยขึ้นชืด ๆ ว่า

“ท่านอาวุโสวางใจเถิด กำลังภายในของข้ายิ่งใช้ก็ยิ่งแข็งแกร่ง จะไม่กลายเป็นปัญหาอย่างแน่นอน”

เฟิงอู่หังเบิกตาโพลงในทันใด!

เจ้าเด็กคนนี้!

จะไม่พูดก็ไม่ได้จริง ๆ เจ้าเด็กคนนี้เป็นผู้ที่สามารถทำให้เส้นลมปราณเริ่นตูเปิดออกทั้งหมดที่ยากจะพบพาน ใครจะไปรู้ได้ว่าเขาจะสำเร็จได้ไปถึงขั้นไหน?

เพียงแค่สตรีสองสามคนจะนับเป็นอะไรได้?

ต่อให้เป็นสตรีร้อยคน เกรงว่าเจ้าเด็กคนนี้ก็ยังมีชีวิตแข็งแรงอยู่ได้จนถึงเจ็ดสิบแปดสิบ!

เฟิงอู่หังพลันนึกถึงตัวเอง ก็พลันแอบน้ำตาร่วงอยู่เล็กน้อย

ตอนยังเยาว์วัย เขาไม่ได้เคยได้เที่ยวเล่นสนุกสนาน...ตอนนี้เที่ยวเล่นไม่ไหวแล้ว ทำได้แต่มองไปแล้วทอดถอนใจ ได้แต่ร้องไห้น้ำตาไหล

เฮ้อ

ผ่านไปสองวัน ทัพใหญ่ของแคว้นหลางก็มาถึงจวนชายแดนตะวันตก และรวมกับทัพใหญ่ได้สำเร็จ

ในตอนนี้กำลังทหารของทัพแคว้นหนานเพิ่มไปถึงสองแสนสองหมื่นนาย!

และในคืนวันนี้ หน่วยสอดแนมก็รีบร้อนเข้ามาในกระโจมกลางกองทัพด้วยอย่างรวดเร็ว!

“รายงาน พบกบฏจำนวนมากก่อจลาจลที่เจ็ดสิบสองฐานที่มั่นบนภูเขา!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน