องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1016

แต่

ทุกเรื่องมักมีคำว่าแต่เสมอ

ทางสวีลี่ประดาทัพอีกครั้ง เตรียมจะบุกไป แต่จู่ ๆ หน่วยสอดแนมก็วิ่งเข้ามารายงานเร่งด่วน

“ท่านแม่ทัพ แย่แล้วขอรับ! ข้าศึกมาแล้ว!” หน่วยสอดแนมผู้นั้นเกือบจะคุกเข่าลงไม่สุด ใบหน้าเต็มไปด้วยความลนลาน

สวีลี่มองและพูดด้วยความโมโหทันที

“เหตุใดจึงกะทันหันเช่นนี้ เศษสวะจริง ๆ! ข้าศึกมาได้ประจวบเหมาะเลย ข้าจะล้างความอัปยศเมื่อก่อนหน้านี้! กับอีแค่ข้าศึกหมื่นคน รนหาที่ตายแท้ ๆ!”

หน่วยสอดแนมได้ยินพลันตะลึง รีบพูดว่า

“ไม่ ไม่ ไม่ใช่ขอรับท่านแม่ทัพ ข้าศึก...”

พอที!

พอร้อนรนก็พูดติด ๆ ขัด ๆ!

“หุบปาก!”

แม่ทัพใหญ่สวีลี่คร้านจะฟัง

รู้สึกว่าทหารชั้นผู้น้อยผู้นี้ไม่เอาไหนเสียเลย ข้าศึกมาก็ตกใจจนโง่งม

จึงพลิกตัวขึ้นหลังม้าทันที ชักกระบี่คู่กายตรงเอว แล้วตวาดออกคำสั่งในบัดดล

“ทุกคนจงฟัง ตามข้าออกไป!”

ไอ้พวกศัตรูใจกล้านัก

มาแค่หมื่นคนยังกล้าบุกมาก่อนอีกหรือ

ข้าอยู่ในเมืองทำอะไรเจ้าไม่ได้ แต่ถ้าข้าออกไป นี่มิใช่มาตายหรือ

เจตนาต่อสู้ของสวีลี่พลุ่งพล่านฉับพลัน ออกคำสั่งและนำทัพใหญ่ดาหน้าออกไป!

ผลลัพธ์คือ

อีกมุมหนึ่ง ออกไปก็เจอกับกองทัพของเฟิงอู่หังมาบุกมา

ทั้งสองฝ่ายประชันหน้ากันโดยตรง

สวีลี่เห็นดังนั้นจึงจะตะโกนว่าฆ่าออกไป แต่พอคิดดูดี ๆ อีกที กลับตะลึงงันไปทั้งคน

นี่มันอะไรกัน

เห็นเพียงข้าศึกฝั่งตรงข้ามธงผ้าโบกสะบัด ท่วงทำนองห้าวหาญ!

ทัพใหญ่ดังมังกรที่ทอดตัวยาวไปถึงขอบฟ้า

สวีลี่ตกตะลึงพรึงเพริด!

ทั้งคนใบหน้าเต็มไปด้วยความครั่นคร้าม เกือบจะผ่อนลมหายใจไม่ได้

ทำไมจู่ ๆ ข้าศึกก็โผล่ออกมาเยอะอย่างนี้ล่ะ

นี่มันอะไรกัน

หน่วยสอดแนมล่ะ

หน่วยสอดแนมมัวแต่ทำอะไรอยู่!

ยังเป็นผู้ช่วยซ้ายขวาของเขาที่ตอบสนองไว รีบตะโกนไปทันที

“ท่านแม่ทัพ แย่แล้วขอรับ ข้าศึกมีมาก พวกเราสู้ไม่ได้ขอรับ!”

ก็ต้องสู้ไม่ได้อยู่แล้ว!

ขับกองทัพเหยียนโจวที่กระเจิดกระเจิงไม่ถึงสามพันคนออกไปสิบกว่าลี้ หลังจากจับพวกที่อยู่รั้งท้ายและฟันไปหลายร้อยคนแล้ว เฟิงอู่หังจึงบอกว่าไม่ต้องตาม ให้ทัพใหญ่ย้อนกลับมา

กองทัพแคว้นหนานทำศึกชนะสองครั้งติดกัน ความฮึกเหิมเต็มประดา!

ส่วนสวีลี่ทางนั้นแย่แล้ว

ถูกไล่ออกไปทีเดียวสิบกว่าลี้ ถ้าไม่ใช่เพราะไม่อยากต่อสู้ หนีเร็ว ตอนนี้คงถูกอีกฝ่ายกัดไม่ปล่อย อย่างไรก็ต้องตายกว่าครึ่ง

พอเห็นทัพศัตรูหยุดไล่ล่า สวีลี่ก็ไม่กล้าแม้แต่จะหอบเสียงดัง

สั่งให้ทัพใหญ่หนีต่ออีกห้าลี้ แล้วจึงส่งหน่วยสอดแนมจำนวนหนึ่งอยู่ข้างหลังพร้อมให้ทัพใหญ่พักผ่อนเตรียมตัว

อย่าพูดถึงเลย

ครั้งนี้แพ้แล้วจริง ๆ แพ้ราบคาบ!

แพ้ยังไม่เป็นไร ที่เป็นคือจะกลับไปอธิบายกับท่านกุนซืออย่างไร

เพื่อภารกิจครองเมืองง่าย ๆ อย่างนี้ เขากัดฟันรับประกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ ถ้าทำให้สำเร็จไม่ได้ กลับไปต้องถูกปลดจากตำแหน่ง

ตอนนี้ไม่ต้องพูดแล้ว ต้องถูกปลดแน่!

ย่ามันเถอะ!

ชาวหนานสมควรตาย เร็วไม่มาช้าไม่มา ต้องมาแย่งที่ห่วย ๆ นี่กับเขาเอาตอนนี้!

สวีลี่ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เรียกหน่วยสอดแนมที่มารายงานข่าวแต่ไม่พูดให้ชัดเจนคนนั้นและออกคำสั่งประหารทันที

ก่อนจะนำคนกลับเหยียนโจวเงียบ ๆ

ไม่ต้องพูดแล้ว กลับไปเขาจะไม่ใช่แม่ทัพใหญ่สวีลี่อีก!

แต่เป็นผู้แซ่สวีของกองทัพเหยียนโจว