องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1029

ตะวันยังไม่ตกดิน ทัพใหญ่ก็ถึงละแวกเนินหินถล่มแล้ว

องค์ชายสี่ถาม

“ข้างหน้าคือที่ไหน”

รองแม่ทัพที่อยู่ด้านข้างจึงตอบว่า “เรียนจอมทัพ ข้างหน้าคือเนินหินถล่มขอรับ!”

“เนินหินถล่มหรือ”

องค์ชายสี่อึ้ง ชื่อนี้ฟังดูแล้วไม่สบายใจเลย

องค์ชายสี่คิดแล้วจึงเอ่ย

“สั่งออกไป ให้หยุดอยู่ที่นี่ครู่หนึ่ง!”

รองแม่ทัพทั้งสองไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ยังสั่งการออกไป

ทัพใหญ่หยุดอยู่ที่นี่ชั่วคราว

กุนซือเจี่ยงอิงสงเดินมาถาม

“ท่านจอมทัพ มีปัญหาอะไรหรือ”

องค์ชายสี่กำลังทอดสายตามองเนินหินถล่มที่อยู่ไกล ๆ คิดแล้วจึงตอบ

“ข้าดูที่นี่เหมือนจะอันตรายมาก ถ้าข้าเป็นฝ่ายศัตรู จะต้องดักซุ่มอยู่ที่นี่แน่!”

กุนซืออึ้ง ทัพศัตรูจะดักซุ่มอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

จอมทัพหนุ่มนี่คงจะคิดมากไปเอง

แต่

กุนซือคิด แต่ก็ยังพยักหน้า

เห็นว่ากองทัพแคว้นหนานจะร้ายกาจอยู่บ้าง ศึกเมื่อก่อนหน้านี้ล้วนไม่ธรรมดา

แม้แต่ไท่ซืออวี่เหวินจิ้งก็ยังเพลี่ยงพล้ำไม่น้อย

ดังนั้นระวังทัพแคว้นหนานไว้ก่อนเป็นดี

ไม่แน่ว่าศัตรูจะรู้ว่าพวกเราเคลื่อนทัพมาแล้ว

“จอมทัพ เช่นนั้นข้าจะส่งทัพหน้าไปก่อนนะขอรับ!” เจี่ยงอิงสงเอ่ย

องค์ชายสี่พยักหน้าตอบ

“เช่นนี้จะดีมาก!”

เจี่ยงอิงสงจึงสั่งให้ทหารร้อยกว่าคนเร่งเดินไปทางข้างหน้า จากนั้นให้ทัพใหญ่รั้งท้ายตามหลังช้า ๆ ค่อย ๆ ตามไป

เวลานี้เอง

หลี่จุ่นที่ซ่อนตัวอยู่บนเนินเห็นร่องรอยฝั่งศัตรูลิบ ๆ แล้ว

คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะไวเช่นนี้

ตามการรายงานของหน่วยสอดแนม น่ากลัวว่าทัพศัตรูจะยกขบวนมาหมด

ศึกนี้ลำบาก

ตอนนี้ ทางที่ดีที่สุดก็คือขัดขวางอีกฝ่ายเอาไว้ ลดความเร็วในการเดินทัพ รอให้ทัพใหญ่ของจักรพรรดินีมาถึงเมืองหลินซุ่นแล้วค่อยประชันกันสักตั้ง

มิเช่นนั้น

แค่กำลังพลของเขากับเฟิงอู่หัง เกรงว่าจะเทียบกับอีกฝ่ายไม่ได้

กำแพงเมืองหลินซุ่นยังเป็นขยะระดับนั้น รักษายาก มิเช่นนั้นถ้าเป็นกำแพงเมืองที่มียุทโธปกรณ์จริง ตามการต่อสู้ทั่วไปจะต้องป้องกันศัตรูได้ดีกว่าหลายเท่า!

อย่างเช่นจวนชายแดนตะวันตก นั่นจึงจะเป็นปราการทหารอย่างแท้จริง

เพียงหยุดครู่เดียว หลังจากตรวจสอบพบว่าไม่มีปัญหาแล้วก็เดินทางต่อทันที

ไม่นานก็ออกจากหน้าผา

ตอนนี้เอง หยวนเฟิงที่หลบอยู่ในที่ลับจิตใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ จ้องทัพหน้าเขม็ง

เร็วมาก!

เมื่อทัพหน้าออกจากหน้าผา แม่ทัพที่เป็นผู้นำก็ขี่ม้าย้อนกลับไป คิดว่าต้องไปแจ้งข่าวกับทัพใหญ่แน่

หลี่จุ่นหรี่ดวงตามอง สั่งให้คนยิงสังหารอยู่ตรงมุมเลี้ยวทันที

“ติดกับดักแล้ว!”

หยวนเฟิงมองศัตรูที่มาถึงบริเวณที่เขานำคนมาทำกับดัก กำหมัดแน่น ร้องตะโกนในใจ

ปัง!

นาทีต่อมา

ทหารศัตรูที่อยู่ด้านหน้าเจอกับเชือกแบบไม่มีการป้องกันใด ๆ ทั้งคนทั้งม้าถลาไปข้างหน้า

รอบนี้ทำม้าสิบตัวหกล้ม หลังจากถลาออกไปแล้วก็ตกลงในหลุมที่ขุดเอาไว้และถูกคมมีดในนั้นแทงตายทันที!

ไม่ได้ดิ้นรนสักนิด!

ไปอย่างรวดเร็วฉับไว!

“ถอยเร็ว มีกับดัก!”

“ถอยเร็ว มีกับดัก!”

“...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน