องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1049

ส่วนหลี่จุ่นตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่น่ะเหรอ

เขากำลังแอบเข้าไปในกระโจมจอมทัพ

เดิมทีเมื่อเช้าทันทีที่ส่งเสบียงอาหารเสร็จ กองทัพศัตรูก็ระดมพลเป็นจำนวนมาก ดูท่าทีเหมือนกำลังจะบุกโจมตี

เขาวางแผนที่จะปลอมตัวเป็นหน่วยสอดแนม และส่งความเท็จให้อีกฝ่ายแต่ยังไม่ทันได้ลงมือ หน่วยสอดแนมตัวจริงก็กลับมาแล้ว

ไม่นานหลังจากวิ่งเข้าไปในกระโจมกลางกองทัพ การระดมกองกำลังก็หยุดลง กองทัพแต่ละหน่วยแต่ละกองก็กลับไปยังตำแหน่งของตนเอง และทุกอย่างก็เงียบสงบลงอีกครั้ง

น่าจะเป็นเพราะกองทัพของจักรพรรดิหญิงคงกำลังเดินทางมาแล้ว ดังนั้นอีกฝ่ายจึงล้มเลิกแผนการบุกโจมตีชั่วคราว หลี่จุ่นคิด

เมื่อเป็นเช่นนี้ หลี่จุ่นก็แอบรู้สึกผ่อนคลาย

หลังจากนั้นก็หาที่นอนหลับ

หลังจากตื่นนอนเขาก็เดินไปรอบ ๆ ค่ายทหารอย่างเงียบ ๆ และในที่สุดก็เห็นทหารคนหนึ่งถือชาและน้ำออกมาจากกระโจมจอมทัพ

หลี่จุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเดินตามอีกฝ่ายไปอย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้นก็ทำให้อีกฝ่ายหมดสติ ตามด้วยมัดแล้วเอาผ้ายัดปาก ก่อนจะนำตัวไปซ่อน

เขาต้องการปลอมตัว และแต่งหน้าแต่งตาตนเองไม่ให้ผิวดูขาวใส ดูไปดูมาก็ไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว

ในที่สุดก็ปลอมตัวเป็นคนเสิร์ฟน้ำชาในกระโจมจอมทัพ

แน่นอนว่านี่คือกระโจมจอมทัพ ไม่ใช่กระโจมอื่น ๆ จึงมีการป้องกันอย่างแน่นหนา

เขาปลอมตัวผ่านเข้าไปได้ เป็นธรรมดาที่จะต้องโดนซักถาม แต่เขาก็ผ่านไปได้อย่างราบรื่น แน่นอนว่าถ้าไม่ผ่านด่านถามไถ่นี้ เขาก็คงจะเผ่นหนีไปเลย

ด้วยทักษะการหลบหนีของเขาในตอนนี้ ใครจะไปหยุดเขาได้

ขาลมกรดไม่ได้มีไว้เพื่อใช้ในการต่อสู้เท่านั้น!

ตราบใดที่ยอดฝีมือผู้นั้นที่อยู่ข้าง ๆ องค์ชายสี่ยังไม่ปรากฏตัว เขาก็สามารถหลบหนีไปได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

เวลาต่อมา

เขาได้ทำหน้าที่เสิร์ฟน้ำชาในกระโจมจอมทัพตลอดช่วงบ่าย

เขาจึงได้ประชิดพวกแม่ทัพคนสำคัญต่าง ๆ ของกองทัพเหยียนโจว ส่วนองค์ชายสี่ที่มีฐานะเป็นจอมทัพนั้นเป็นเป้าหมายสำคัญที่เขาคอยจับตาดู

จากนั้นเขาก็ล้วงลับข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากมายได้สำเร็จ

สาเหตุที่การบุกโจมตีหยุดกะทันหันในตอนเช้า ก็เนื่องจากจักรพรรดิหญิงได้รวบรวมกองทัพเข้ามาระยะประชิดแล้ว

แม้ว่าจะบุกเข้าไปตอนนี้ก็ไม่มีทางได้เปรียบเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นพวกเขาจึงล้มเลิกความคิดที่จะยกทัพ และตัดสินใจค่อย ๆ วางแผน

แต่ถึงอย่างไรโอกาสทองในการออกทัพก็หมดลงแล้ว และคงทำอะไรไม่ได้แล้ว

หลังจากนั้น

ด้านข้างกระโจมอื่น ๆ ก็มีโรงม้าเหมือนกัน!

เจ๋ง!

คิดที่จะเผาเสบียงศัตรู ก็ต้องสร้างความวุ่นวายสักหน่อยก่อนสิ!

และม้าศึกเหล่านี้ก็เป็นตัวเลือกในการสร้างความวุ่นวายที่ดีที่สุดเลยไม่ใช่หรือ

หลี่จุ่นนึกสนุกขึ้นมาทันที พลางย่องเข้าไปอย่างเงียบ ๆ

จากนั้นก็ค่อย ๆ ปลดเชือกที่มัดม้าไว้ออกทีละอัน

หลังจากปลดเชือกด้วยความสงบ เขาก็ย้ายไปที่โรงม้าอื่น ๆ อีก จากนั้นก็ทำเช่นเดิม

เพียงอึดใจ หลี่จุ่นก็ปลดม้าในโรงม้าไปแปดตัวรวด จากนั้นก็ทำการมัดหญ้าแห้งหนึ่งกำไว้ที่หางของม้าตัวหนึ่ง แล้วจุดไฟบนหญ้าโดยไม่เกรงใจใด ๆ!

เยี่ยม คราวนี้ล่ะแจ๋วเลย!

เมื่อม้าตัวนี้ตกใจก็ร้องตะโกนและวิ่งไปรอบ ๆ ทันที ม้าตัวอื่น ๆ ก็ตกใจตามเหมือนกัน แล้วพวกมันก็พบว่าพวกมันวิ่งหนีไปได้ จึงวิ่งวุ่นไปทั่วสารทิศ!

โดยเฉพาะม้าตัวนั้นที่มีไฟอยู่บนหาง ด้วยความกลัวมันจึงอยากจะเข้าไปใกล้สหายของมัน และไล่ตามม้าตัวอื่น ๆ ไปทั่ว ปรากฏว่ามันวิ่งตรงไปยังโรงม้าอื่น ๆ ม้าในโรงม้าตัวแล้วตัวเล่าต่างหลุดออกจากการควบคุม!

เพียงชั่วพริบตาก็กลายเป็นความอลหม่าน!