องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1081

ใบหน้าของเจี่ยงอิงสงไร้สีเลือด เขาถูกองค์ชายสี่ลากลงไปในน้ำ!

“ต้องมีคนจงใจปล่อยข่าวลือสร้างปัญหา!” องค์ชายสี่ตะโกนด้วยความโกรธ!

เขาโกรธมาก แต่นั่นไม่ใช่จุดที่ทำให้เขาโกรธ!

แต่เขารู้สึกโกรธที่มีคนเผยเจตนาของเขา และเอาเรื่องของเขาไปเปิดโปง!

เขาโกรธเรื่องนี้!

น่าสะอิดสะเอียน!

มันสมควรตาย!

“ไม่ ไม่ผิด ต้องมีใครสักคนจงใจปล่อยข่าวลือสร้างปัญหา...ท่านแม่ทัพอย่าตื่นตระหนก อย่ากังวลไป!”

เสียงของเจี่ยงอิงสงเทา!

อะไรนะ

มีคนปล่อยข่าวลือสร้างปัญหา!

เมื่อเหล่าแม่ทัพได้ยินดังนั้น พวกเขาก็โกรธทันที

“ช่างไร้เหตุผลเสียจริง กล้าดียังไงมาใส่ร้ายเราแบบนี้! ต้องหาคนพวกนี้ให้พบและตัดหัวทีละคน! ไม่เช่นนั้นเราจะอธิบายประชาชนว่าอย่างไร!”

แม่ทัพกองทัพเหยียนโจวเหล่านี้ส่วนใหญ่เกิดที่เหยียนโจว

เนื่องจากหลี่เจิ้งซ่อนกองกำลังเพื่อปกปิดหลอกลวงผู้อื่น พวกเขาทั้งหมดถูกคัดมาโดยตรงจากท้องที่ หากในที่ท้องที่ไม่เพียงพอก็จะไปยังละแวกใกล้เคียง เป็นไปไม่ได้ที่เหมือนกับกองทัพทั่วแคว้น เกณฑ์ทหารทั่วทั้งแคว้น

คนแบบนั้นจะเพ่นพ่านไปทั่ว และถูกเปิดเผยได้ง่าย

ดังนั้นตอนนี้ได้รับชื่อเสียงมาแบบนี้ พวกทหารจะทนได้อย่างไร

แน่นอนว่าเขาโกรธมาก!

พวกเขากังวลว่าทัพศัตรูจะขัดขวางพวกเขาระหว่างทาง ดังนั้นจึงต้องคุ้มกันประชาชนไม่ให้ออกจากเมือง แทนที่จะใช้พวกเขาเป็นเกราะป้องกัน!

แล้วตอนนี้จะโยนความผิดให้พวกเขาได้อย่างไร

นี่มันญาติพี่น้องของพวกเขา!

แม้ว่าจะไม่ได้เกิดในเมือง แต่ก็ยังรับความรักของประชาชนในเมืองมาหลายปี!

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็เป็นคนเหยียนโจว!

กล้าทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกัน

ขอให้ฟ้าผ่าตาย!

ดังนั้นปฏิกิริยาของพวกเขาจึงใหญ่โตและรุนแรงมาก!

“รายงาน!”

ในขณะนั้นเอง

มีรายงานด้านนอกกระโจม หลังจากได้รับอนุญาตให้เข้ามาก็มีทหารรีบเข้ามารายงานว่า

“รายงานท่านจอมทัพ ตอนนี้มีประชาชนจำนวนมากในเมืองกำลังรวมตัวกันที่ประตูฝั่งตะวันออก ร้องตะโกนจะออกจากเมือง เราไม่รู้จะตอบอย่างไร ท่านจอมทัพโปรดชี้แนะ!”

ออกจากเมือง?

ออกจากเมืองอะไร

แบบนี้ไม่ได้!

“อื้ม ต้องไม่ปล่อยให้ประชาชนออกไปจากเมือง ถ้าทัพศัตรูต้องการสังหารและระบายความแค้นจริง ๆ ตอนนั้นมันก็สายไปแล้ว!”

“ประชาชนไม่เข้าใจ เราจะไม่เข้าใจไม่ได้!”

“แม่ทัพทุกท่าน ช่วยกันหาทางเถิด!”

“...”

แม่ทัพของทัพเหยียนโจวส่วนใหญ่รู้สึกเป็นกังวลมาก!

คิดหนักอยู่พักหนึ่ง แต่ตอนนี้ประชาชนต่างหวาดกลัวมาก

ว่าจะออกจากเมืองอย่างไร

ในท้ายที่สุด เมื่อคิดหาวิธีดี ๆ ไม่ได้ เลยตัดสินใจใช้กำลังกักพวกเขาไว้แล้วจึงค่อย ๆ ปลอบขวัญ

หลังจากหารือกันเสร็จองค์ชายสี่ก็รู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก สั่งกำลังทหารสามหมื่นนายให้เฝ้าประตูฝั่งตะวันออกและไม่ให้ประชาชนออกจากเมืองทันที!

ใช้กำลังกักพวกเขาไว้!

ซึ่งก็คือการปราบปรามโดยการตบตา!

ไม่นานกองทัพก็บุกเข้ามา เหล่าประชาชนต่างก็หน้าชื่นอกตรม!

เมื่อหลี่จุ่นได้ยินข่าว เขาก็หัวเราะขึ้นอีกครั้งและพูดกับตัวเอง

“เจ้าสี่ แผนนี้เด็ดไหม ไม่ต้องรีบ ข้าจะเพิ่มไฟให้เจ้าอีกหน่อย!”

ไม่ได้บอกว่าข้าปล่อยข่าวลือหรอกหรือ

งั้นครั้งนี้ข้าจะปล่อยให้เจ้าจริง ๆ!