อาจารย์และลูกศิษย์ยังคงนั่งขัดสมาธิฝึกฝนกันต่อไป
รัศมีจาง ๆ เปล่งแสงออกมาจากร่างกาย
รัศมีบนร่างกายของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ดูศักดิ์สิทธิ์เป็นพิเศษ ในขณะที่รัศมีบนร่างกายของหลี่จุ่นนั้นเป็นสีขาวและมีแสงสีทองเล็กน้อย
อย่างไรก็ตามทั้งคู่ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนในตอนนี้ และไม่ได้สังเกตเห็นถึงสิ่งผิดปกติบนร่างกาย
หลี่จุ่นตั้งสมาธิกับการโคจรลมปราณ
นี่เป็นครั้งสุดท้ายและมีความสำคัญมาก!
และในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวังเช่นกัน
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเพียงใด หลี่จุ่นที่กำลังโคจรลมปราณ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองเริ่มร้อนขึ้นเล็กน้อย
ไม่ พูดตามตรงคือมันร้อนจัด
ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นและพบว่าร่างกายของเขาส่องแสง และแสงจันทร์เหนือศีรษะก็หายไป
ที่แปลกยิ่งกว่านั้นคือ มีแสงสีทองเปล่งออกมาจากร่างกายของเขา แสงสีทองนี้เหมือบกับเส้นที่ผสมกับแสงสีขาวภายใน และส่องแสงแวววาวสะท้อนกันกับซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้าง
“ท่านอาจารย์ ทำไมข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ...”
หลี่จุ่นกล่าว
แต่ทว่าซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กลับไม่ตอบสนองใด ๆ และยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่ข้างอ่างอาบน้ำ
“ท่านอาจารย์?”
หลี่จุ่นตะโกนอีกครั้ง เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มร้อนแล้ว และรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยข้างใน
นี่เขาแม่งไม่ได้ธาตุไฟเข้าแทรกใช่ไหม
ถ้าธาตุไฟเข้าแทรก มันก็แย่น่ะสิ!
อย่างไรก็ตามซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ยังคงไม่ตอบสนอง หลับตานั่งขัดสมาธิ และเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากร่างกาย
สีหน้าของหลี่จุ่นเปลี่ยนไปทันที!
เขาเห็นซั่งกวนหว่านเอ๋อร์มีความผิดปกติบางอย่าง และพบว่าแสงสีทองที่ออกมาจากร่างกายของตัวเองนั้นทะลุเข้าไปในร่างกายของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์อย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้
รวมเข้ากับแสงสีขาวบนตัวของนาง
ในทางกลับกัน ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กลับไม่รับรู้ถึงโลกภายนอกเลย นางขมวดคิ้วราวกับว่ากำลังพยายามต่อต้านกับอะไรบางอย่าง
ต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น!
หลี่จุ่นอยากจะหยุดกำลังภายในแม้ว่าเขาจะไม่ได้โคจรลมปราณตามจำนวนรอบที่กำหนดไว้ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นอีกไหม
“ไม่ถูก!”
วินาทีต่อมา หลี่จุ่นก็ขมวดคิ้วแน่น!
เพราะเขาพบว่าเขาไม่มีทางหยุดกำลังภายในของเขาได้ และเส้นลมปราณในร่างกายของเขาดูเหมือนจะไหลเวียนด้วยตัวเอง
“ท่านอาจารย์...ข้าขอโทษ!”
ในที่สุดหลี่จุ่นก็กัดฟันและเอื้อมมือไปสัมผัสซั่งกวนหว่านเอ๋อร์เบา ๆ
แม้ว่าซั่งกวนหว่านเอ๋อร์จะอยู่ในระหว่างการฝึกกำลังภายใน แต่การไปสัมผัสนางอย่างบุ่มบ่ามอาจทำให้พลังงานภายในของนางผิดปกติได้
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปในเวลานี้ เกรงว่าทั้งสองคนอาจจะตกอยู่ในอันตราย
ปัง
วินาทีต่อมา พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาจากร่างของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ ทันทีที่มือของหลี่จุ่นสัมผัสนาง ร่างทั้งร่างของเขาก็กระเด็นออกไปในทันที!
โครม!
หลี่จุ่นถูกกระแทกเข้ากับกำแพงด้านข้างทันที อวัยวะภายในทั้งหมดสั่นสะเทือน ร่างทั้งร่างรู้สึกเหมือนกับโลกกำลังหมุน กระอักเลือดออกมาและพ่นตรงไปบนพื้น!
“ท่านอาจารย์...”
หลี่จุ่นรู้สึกว่าหัวของเขาดังหึ่ง ๆ และมองเห็นซั่งกวนหว่านเอ๋อร์หลายคน
นี่มันโคตรน่ากลัวเลย...
แค่เขาสัมผัสนาง ก็ถูกกระแทกจนกระเด็น...
เขาแม่งเป็นยอดฝีมือระดับสูงแล้วจริง ๆ เหรอ
นี่เป็นความคิดที่เหลืออยู่อย่างสุดท้ายในใจของหลี่จุ่น ภายในหัวของเขาดังหึ่ง ๆ และหมดสติล้มลงกับพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...