องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1084

อาจารย์และลูกศิษย์ยังคงนั่งขัดสมาธิฝึกฝนกันต่อไป

รัศมีจาง ๆ เปล่งแสงออกมาจากร่างกาย

รัศมีบนร่างกายของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ดูศักดิ์สิทธิ์เป็นพิเศษ ในขณะที่รัศมีบนร่างกายของหลี่จุ่นนั้นเป็นสีขาวและมีแสงสีทองเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามทั้งคู่ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนในตอนนี้ และไม่ได้สังเกตเห็นถึงสิ่งผิดปกติบนร่างกาย

หลี่จุ่นตั้งสมาธิกับการโคจรลมปราณ

นี่เป็นครั้งสุดท้ายและมีความสำคัญมาก!

และในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความคาดหวังเช่นกัน

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเพียงใด หลี่จุ่นที่กำลังโคจรลมปราณ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองเริ่มร้อนขึ้นเล็กน้อย

ไม่ พูดตามตรงคือมันร้อนจัด

ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นและพบว่าร่างกายของเขาส่องแสง และแสงจันทร์เหนือศีรษะก็หายไป

ที่แปลกยิ่งกว่านั้นคือ มีแสงสีทองเปล่งออกมาจากร่างกายของเขา แสงสีทองนี้เหมือบกับเส้นที่ผสมกับแสงสีขาวภายใน และส่องแสงแวววาวสะท้อนกันกับซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้าง

“ท่านอาจารย์ ทำไมข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ...”

หลี่จุ่นกล่าว

แต่ทว่าซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กลับไม่ตอบสนองใด ๆ และยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่ข้างอ่างอาบน้ำ

“ท่านอาจารย์?”

หลี่จุ่นตะโกนอีกครั้ง เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มร้อนแล้ว และรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยข้างใน

นี่เขาแม่งไม่ได้ธาตุไฟเข้าแทรกใช่ไหม

ถ้าธาตุไฟเข้าแทรก มันก็แย่น่ะสิ!

อย่างไรก็ตามซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ยังคงไม่ตอบสนอง หลับตานั่งขัดสมาธิ และเปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากร่างกาย

สีหน้าของหลี่จุ่นเปลี่ยนไปทันที!

เขาเห็นซั่งกวนหว่านเอ๋อร์มีความผิดปกติบางอย่าง และพบว่าแสงสีทองที่ออกมาจากร่างกายของตัวเองนั้นทะลุเข้าไปในร่างกายของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์อย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้

รวมเข้ากับแสงสีขาวบนตัวของนาง

ในทางกลับกัน ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กลับไม่รับรู้ถึงโลกภายนอกเลย นางขมวดคิ้วราวกับว่ากำลังพยายามต่อต้านกับอะไรบางอย่าง

ต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น!

หลี่จุ่นอยากจะหยุดกำลังภายในแม้ว่าเขาจะไม่ได้โคจรลมปราณตามจำนวนรอบที่กำหนดไว้ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นอีกไหม

“ไม่ถูก!”

วินาทีต่อมา หลี่จุ่นก็ขมวดคิ้วแน่น!

เพราะเขาพบว่าเขาไม่มีทางหยุดกำลังภายในของเขาได้ และเส้นลมปราณในร่างกายของเขาดูเหมือนจะไหลเวียนด้วยตัวเอง

“ท่านอาจารย์...ข้าขอโทษ!”

ในที่สุดหลี่จุ่นก็กัดฟันและเอื้อมมือไปสัมผัสซั่งกวนหว่านเอ๋อร์เบา ๆ

แม้ว่าซั่งกวนหว่านเอ๋อร์จะอยู่ในระหว่างการฝึกกำลังภายใน แต่การไปสัมผัสนางอย่างบุ่มบ่ามอาจทำให้พลังงานภายในของนางผิดปกติได้

แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปในเวลานี้ เกรงว่าทั้งสองคนอาจจะตกอยู่ในอันตราย

ปัง

วินาทีต่อมา พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาจากร่างของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ ทันทีที่มือของหลี่จุ่นสัมผัสนาง ร่างทั้งร่างของเขาก็กระเด็นออกไปในทันที!

โครม!

หลี่จุ่นถูกกระแทกเข้ากับกำแพงด้านข้างทันที อวัยวะภายในทั้งหมดสั่นสะเทือน ร่างทั้งร่างรู้สึกเหมือนกับโลกกำลังหมุน กระอักเลือดออกมาและพ่นตรงไปบนพื้น!

“ท่านอาจารย์...”

หลี่จุ่นรู้สึกว่าหัวของเขาดังหึ่ง ๆ และมองเห็นซั่งกวนหว่านเอ๋อร์หลายคน

นี่มันโคตรน่ากลัวเลย...

แค่เขาสัมผัสนาง ก็ถูกกระแทกจนกระเด็น...

เขาแม่งเป็นยอดฝีมือระดับสูงแล้วจริง ๆ เหรอ

นี่เป็นความคิดที่เหลืออยู่อย่างสุดท้ายในใจของหลี่จุ่น ภายในหัวของเขาดังหึ่ง ๆ และหมดสติล้มลงกับพื้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน