องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1088

หัวใจขององค์ชายสี่เหมือนตกลงไปในเหวลึก!

เกิดอะไรขึ้น?

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?

นี่มันจงใจสร้างข่าวลือชัดๆ!

ฟางต้าจงคนสารเลว!

ตอนนั้นไม่น่าปล่อยให้เจ้าหนีรอดไปได้ ตอนนี้ถึงได้กลับมาสร้างเรื่องวุ่นวายให้ข้า!

สมควรตาย!

คนสารเลว!

ทันใดนั้น ผู้บัญชาการกองทัพเหยียนโจวที่น่าเกรงขาม องค์ชายสี่แห่งราชวงศ์อู่ในปัจจุบัน พลันรู้สึกยากที่จะอธิบายตอบโต้!

ข้อกล่าวหานี้ร้ายแรงยิ่งนัก!

เอาตัวเขาไปมัดรวมกับองค์รัชทายาท!

องค์รัชทายาทในปัจจุบัน เป็นเหมือนศัตรูของประชาชนในราชวงศ์อู่!

เป็นผู้ที่ถูกเกลียดชังอย่างยิ่ง!

เขากลับกลายเป็นพวกเดียวกับองค์รัชทายาท!

แล้วจะทำอย่างไรต่อไป?

องค์ชายสี่รู้ดีว่า ครั้งนี้ตนเองคงยากที่จะเอาตัวรอด!

ถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกเดียวกับองค์รัชทายาท เทวดาก็ช่วยไม่ได้!

“จอมทัพ!”

สีหน้าของเจี่ยงอิงสงดูย่ำแย่สุดขีด

มองเห็นสีหน้าของทหารกองทัพเหยียนโจวแต่ละคนก็ดูเปลี่ยนไป เริ่มพูดจาซุบซิบนินทา วิจารย์ผู้บัญชาการคนใหม่ผู้นี้

เจี่ยงอิงสงรู้ว่าเกิดเรื่องแย่แล้ว จึงรีบดึงตัวองค์ชายสี่เข้าไปในกระโจม!

แค่คำว่าพวกเดียวกัน ทำให้เขากลายเป็นคนขององค์รัชทายาท เหมือนขี้โคลนที่เลอะกางเกงไม่ใช่อึก็เหมือนอึจึงยากที่จะพูดอธิบาย!

ไม่สามารถยืนยันความบริสุทธิ์ใจ และไม่สามารถหาหลักฐานมายืนยันว่าเป็นแค่ข่าวลือเท่านั้น!

“จอมทัพ ทำอย่างไรดี? นี่คงเป็นแผนการของศัตรูแน่ๆ!” เจี่ยงอิงสงใจร้อนจนไม่รู้จะทำอย่างไร

นึกไม่ถึงว่า เมื่อคืนยังดีๆ แต่พอนอนตื่นขึ้นมา เหมือนไปอยู่อีกฝั่งของโลก!

ทำให้คาดไม่ถึงเลยจริงๆ!

พูดได้แค่ว่า ศัตรูผู้นี้ช่างเลวทรามต่ำช้าจริงๆ!

“นี่คือข่าวลือ! เชื่อถือไม่ได้! ข้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์รัชทายาทเลยสักนิด!”

องค์ชายสี่โมโหจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ตะโกนเสียงดังขึ้นมาทันที!

หลังจากนั้น

เจี่ยงอิงสงก็อ้าปากขึ้นมา แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไร

ไม่ว่าจะเป็นแค่ข่าวลือหรือไม่ เรื่องนี้ไม่สำคัญอีกต่อไป…

ถึงอย่างไร ถ้าเกี่ยวข้องกับองค์รัชทายาท ก็คงไม่มีจุดจบที่สวยงาม!

ถึงแม้ว่าจะเป็นข่าวลือ แต่ข่าวลือนี้ ก็ต้องทำใจยอมรับ!

เจ้าไม่ยอมไม่ได้!

ถึงอย่างไร ประชาชนก็ยอมรับไปแล้ว!

“…”

เหล่าทหารในกองทัพ ร่วมกันสร้างความกดดัน!

การตอบสนองในเมือง ถูกส่งข่าวไปถึงหลี่จุ่นอย่างรวดเร็ว

หลี่จุ่นได้ฟังสถานการณ์โดยรวมจากปากของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ ทันใดนั้นก็พยักหน้าเงียบๆ

แววตาของซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ยังคงรู้สึกประหลาดใจ คล้ายกับว่าบนตัวหลี่จุ่นมีแต่ของล้ำค่า

“ตอนนี้ประชาชนพากันเกิดความระแวงสงสัย บางคนถึงขั้นเชื่ออย่างจริงจัง แต่ว่า ลำพังประชาชนเท่านั้นที่เชื่อ ถ้าคิดจะล้มผู้บัญชาการกองทัพเหยียนโจว เป็นเรื่องยากเย็นยิ่งนัก ขอเพียงแค่อำนาจทหารยังอยู่ในมือขององค์ชายสี่ เมืองเหยียนโจวก็ยังคงโจมตีได้ยาก”

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์เปิดปาก ก็รู้ว่านางกำลังคิดเห็นอย่างไร

หลี่จุ่นพยักหน้าเงียบๆ

สมแล้วที่ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ได้ชื่อว่าเป็นหญิงแกร่งที่ผลักดันจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ ประสบการณ์ไม่ธรรมดา

ประโยคเดียวของนางก็ชี้ให้เห็นถึงต้นตอ!

“อาจารย์กล่าวได้ถูกต้อง ฉะนั้นยังมีอีกหนึ่งเรื่อง ต้องการให้อาจารย์ไปจัดการ” หลี่จุ่นเอ่ยปากพูด

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ขยับแววตาไปมา และถามขึ้นว่า

“พูดมาเลยว่ามีเรื่องอะไร”

หลี่จุ่นลังเลอยู่สักพักก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ส่งคนไปรายงานฝ่าบาท ให้คุมตัวก๊กรัชทายาทที่จวนชายแดนตะวันตกมาเดี๋ยวนี้ ให้พวกเขาเป็นพยานเท็จอยู่เบื้องหน้า ยืนยันว่าองค์ชายสี่เป็นพวกเดียวกับรัชทายาท!”

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ฟังแล้วก็รู้สึกประหลาดใจและตกตะลึง “เจ้า เจ้ายังจับตัวคนของรัชทายาทราชวงศ์อู่ไว้ด้วยหรือ?”

หลี่จุ่นยิ้มอย่างไม่พูดไม่จา