หากคนของสมาคมเทียนตี้มาหาตน เช่นนั้นก็เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว ฉะนั้นจะไม่เสี่ยงตายออกมาไม่ได้
ในใจของหลี่จุ่นสั่นเล็กน้อย
“ฝ่าบาท กระหม่อมขอตัวออกไปสักครู่” หลี่จุ่นรีบขอคำสั่งกับจักรพรรดินี
“ได้” จักรพรรดินีพยักหน้า
ทว่าในใจกลับมีความสงสัยอยู่เล็กน้อย
ใครกันที่จะมาหาหลี่จุ่นตามลำพัง?
หรือว่าจะเป็นคนที่ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ผู้หญิงคนนั้นส่งมา?
เมื่อนึกถึงซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ จักรพรรดินีก็ขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย
ทันใดนั้นหลี่จุ่นก็ออกไปจากกระโจมกลางกองทัพ มุ่งหน้าไปที่ประตูค่าย
เมื่อถึงยังประตูค่าย
นัยน์ตาของหลี่จุ่นก็พลันหดตัวลงเล็กน้อย
เพราะคนที่มาก็คือคนของสมาคมเทียนตี้!
มิหนำซ้ำยังเป็นหนึ่งในสองสมาชิกสมาคมเทียนตี้ที่อยู่ภายในเมืองเหยียนโจวก่อนหน้านี้อีกด้วย
“บ้านเก่าส่งจดหมายมาแล้ว” ผู้มาเยือนเห็นหลี่จุ่น จากนั้นก็มองไปยังทหารคุ้มกันที่อยู่เบื้องหลัง ก่อนจะประสานมือทำท่าเคารพพร้อมทั้งยิ้มเล็กน้อยและเอ่ยขึ้น
บ้านเก่าส่งจดหมายมาอย่างนั้นหรือ?
อธิบายได้ว่าเมืองอวี๋เจียงเกิดเรื่องแล้ว!
นัยน์ตาของหลี่จุ่นก็พลันประกายความสงสัยออกมา!
“ให้ตายเถอะ เหล่าจาง ที่แท้ก็เป็นเจ้านี่เอง! นับตั้งแต่จากกันที่เมืองหลวง ก็ไม่เจอกันนานเลยนะ!”
เขารีบเข้าไปรับหน้าอย่างเป็นมิตร พร้อมทั้งลากอีกฝ่ายไปพูดคุยกันที่นอกประตูค่าย
แน่นอนว่าสมาชิกตรงหน้าไม่ได้ชื่อเหล่าจาง ทั้งสองคนกำลังส่งสัญญาณลับให้กันอยู่
“ใช่แล้ว ไม่เจอกันนานเลย”
“บ้านเก่าส่งจดหมายอะไรมาหรือ?” หลี่จุ่นเอ่ยถามขึ้น
ผู้มาเยือนล้วงจดหมายฉบับหนึ่งออกมาจากหน้าอก เป็นจดหมายที่นกพิราบส่งสารนำมาส่งให้ เขาส่งให้หลี่จุ่นแล้วเอ่ยขึ้นว่า
“บ้านเก่าบอกว่า สถานการณ์เร่งด่วน!”
สถานการณ์เร่งด่วน?!
หลี่จุ่นขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะมองจดหมายที่อยู่ในมือ พลันพยักหน้า
เขาเปิดจดหมายออกแล้วค่อย ๆ อ่าน
วินาทีถัดมาใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป!
“อะไรนะ? เยียนหรันจะแต่ง...แต่งงาน?!”
ในใจของหลี่จุ่นสั่นพลันงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย!
มันเรื่องอะไรกัน?
หวังเยียนหรันจะแต่งงานกับคนอื่น?!!
หลี่จุ่นงงเป็นไก่ตาแตก มองจดหมายในมืออย่างอึ้งทึ่ง นานสองนานแล้วก็ยังไม่ได้สติกลับมา!
ยังดีที่นี่เป็นยุคโบราณ...
ตัวเขาช่างเป็นผู้ชายสาระเลวจริง ๆ!
“เหล่าหลี่ เจ้าอยากได้เมียหรือไม่?”
หลี่จุ่นเยาะเย้ยตัวเองประโยคหนึ่ง
วินาทีถัดมาสีหน้าของเขาก็หนักแน่น นัยน์ตาเย็นยะเยือก!
ไม่ว่าอย่างไร!
เขาก็จะไปเมืองอวี๋เจียงด้วยตัวเอง หากสตรีผู้นี้แต่งงานกับคนอื่นเพราะคิดว่าตนตายไปแล้วจริง ๆ เช่นนั้นไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องขัดขวางเอาไว้ให้ได้!
เขาจะไปฉุดมาแต่งให้ได้!
หากไม่ใช่เหตุผลนี้...เช่นนั้นเขาก็จะไปถามด้วยตนเอง ถามว่าเพราะเหตุใดกัน?
หากเป็นเพราะว่าไม่รักกันแล้ว...เช่นนั้นเขาก็จะไม่ทำให้หวังเยียนหรันหนักใจ
เขาจะเคารพการตัดสินใจของนาง
ทันใดนั้นหลี่จุ่นก็กลับไปยังกระโจมกลางกองทัพ เมื่อเข้าไปในกระโจมก็เอ่ยปากขึ้นว่า
“ฝ่าบาท กระหม่อมจะไปเมืองอวี๋เจียง!”
จักรพรรดินีอึ้งไป ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ? ท่านแม่ทัพเฒ่าส่งข่าวมาอย่างนั้นหรือ?”
หลี่จุ่นส่ายหน้า “ฝ่าบาท เป็นเรื่องของกระหม่อมเอง ทางเหยียนโจว ต้องฝากให้ฝ่าบาทคอยดูแลด้วย! กระหม่อมจะรีบกลับมาโดยเร็วที่สุด!”
เขาพูดจบยังไม่ทันรอให้จักรพรรดินีตอบ ก็หมุนตัวออกไปจากกระโจมกลางกองทัพแล้ว เขาให้คนไปเตรียมม้าให้เขาสามตัว ก่อนจะขี่มุ่งหน้าไปทางตอนใต้ผู้เดียว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...