องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1124

หากคนของสมาคมเทียนตี้มาหาตน เช่นนั้นก็เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว ฉะนั้นจะไม่เสี่ยงตายออกมาไม่ได้

ในใจของหลี่จุ่นสั่นเล็กน้อย

“ฝ่าบาท กระหม่อมขอตัวออกไปสักครู่” หลี่จุ่นรีบขอคำสั่งกับจักรพรรดินี

“ได้” จักรพรรดินีพยักหน้า

ทว่าในใจกลับมีความสงสัยอยู่เล็กน้อย

ใครกันที่จะมาหาหลี่จุ่นตามลำพัง?

หรือว่าจะเป็นคนที่ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ผู้หญิงคนนั้นส่งมา?

เมื่อนึกถึงซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ จักรพรรดินีก็ขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย

ทันใดนั้นหลี่จุ่นก็ออกไปจากกระโจมกลางกองทัพ มุ่งหน้าไปที่ประตูค่าย

เมื่อถึงยังประตูค่าย

นัยน์ตาของหลี่จุ่นก็พลันหดตัวลงเล็กน้อย

เพราะคนที่มาก็คือคนของสมาคมเทียนตี้!

มิหนำซ้ำยังเป็นหนึ่งในสองสมาชิกสมาคมเทียนตี้ที่อยู่ภายในเมืองเหยียนโจวก่อนหน้านี้อีกด้วย

“บ้านเก่าส่งจดหมายมาแล้ว” ผู้มาเยือนเห็นหลี่จุ่น จากนั้นก็มองไปยังทหารคุ้มกันที่อยู่เบื้องหลัง ก่อนจะประสานมือทำท่าเคารพพร้อมทั้งยิ้มเล็กน้อยและเอ่ยขึ้น

บ้านเก่าส่งจดหมายมาอย่างนั้นหรือ?

อธิบายได้ว่าเมืองอวี๋เจียงเกิดเรื่องแล้ว!

นัยน์ตาของหลี่จุ่นก็พลันประกายความสงสัยออกมา!

“ให้ตายเถอะ เหล่าจาง ที่แท้ก็เป็นเจ้านี่เอง! นับตั้งแต่จากกันที่เมืองหลวง ก็ไม่เจอกันนานเลยนะ!”

เขารีบเข้าไปรับหน้าอย่างเป็นมิตร พร้อมทั้งลากอีกฝ่ายไปพูดคุยกันที่นอกประตูค่าย

แน่นอนว่าสมาชิกตรงหน้าไม่ได้ชื่อเหล่าจาง ทั้งสองคนกำลังส่งสัญญาณลับให้กันอยู่

“ใช่แล้ว ไม่เจอกันนานเลย”

“บ้านเก่าส่งจดหมายอะไรมาหรือ?” หลี่จุ่นเอ่ยถามขึ้น

ผู้มาเยือนล้วงจดหมายฉบับหนึ่งออกมาจากหน้าอก เป็นจดหมายที่นกพิราบส่งสารนำมาส่งให้ เขาส่งให้หลี่จุ่นแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“บ้านเก่าบอกว่า สถานการณ์เร่งด่วน!”

สถานการณ์เร่งด่วน?!

หลี่จุ่นขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะมองจดหมายที่อยู่ในมือ พลันพยักหน้า

เขาเปิดจดหมายออกแล้วค่อย ๆ อ่าน

วินาทีถัดมาใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป!

“อะไรนะ? เยียนหรันจะแต่ง...แต่งงาน?!”

ในใจของหลี่จุ่นสั่นพลันงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย!

มันเรื่องอะไรกัน?

หวังเยียนหรันจะแต่งงานกับคนอื่น?!!

หลี่จุ่นงงเป็นไก่ตาแตก มองจดหมายในมืออย่างอึ้งทึ่ง นานสองนานแล้วก็ยังไม่ได้สติกลับมา!

ยังดีที่นี่เป็นยุคโบราณ...

ตัวเขาช่างเป็นผู้ชายสาระเลวจริง ๆ!

“เหล่าหลี่ เจ้าอยากได้เมียหรือไม่?”

หลี่จุ่นเยาะเย้ยตัวเองประโยคหนึ่ง

วินาทีถัดมาสีหน้าของเขาก็หนักแน่น นัยน์ตาเย็นยะเยือก!

ไม่ว่าอย่างไร!

เขาก็จะไปเมืองอวี๋เจียงด้วยตัวเอง หากสตรีผู้นี้แต่งงานกับคนอื่นเพราะคิดว่าตนตายไปแล้วจริง ๆ เช่นนั้นไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องขัดขวางเอาไว้ให้ได้!

เขาจะไปฉุดมาแต่งให้ได้!

หากไม่ใช่เหตุผลนี้...เช่นนั้นเขาก็จะไปถามด้วยตนเอง ถามว่าเพราะเหตุใดกัน?

หากเป็นเพราะว่าไม่รักกันแล้ว...เช่นนั้นเขาก็จะไม่ทำให้หวังเยียนหรันหนักใจ

เขาจะเคารพการตัดสินใจของนาง

ทันใดนั้นหลี่จุ่นก็กลับไปยังกระโจมกลางกองทัพ เมื่อเข้าไปในกระโจมก็เอ่ยปากขึ้นว่า

“ฝ่าบาท กระหม่อมจะไปเมืองอวี๋เจียง!”

จักรพรรดินีอึ้งไป ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นว่า “เกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ? ท่านแม่ทัพเฒ่าส่งข่าวมาอย่างนั้นหรือ?”

หลี่จุ่นส่ายหน้า “ฝ่าบาท เป็นเรื่องของกระหม่อมเอง ทางเหยียนโจว ต้องฝากให้ฝ่าบาทคอยดูแลด้วย! กระหม่อมจะรีบกลับมาโดยเร็วที่สุด!”

เขาพูดจบยังไม่ทันรอให้จักรพรรดินีตอบ ก็หมุนตัวออกไปจากกระโจมกลางกองทัพแล้ว เขาให้คนไปเตรียมม้าให้เขาสามตัว ก่อนจะขี่มุ่งหน้าไปทางตอนใต้ผู้เดียว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน