องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1145

ณ หอหรูอี้

หลี่จุ่นที่อยู่ในห้องกำลังศึกษาแผนที่ทางการทหาร

อวี้เซียงก็รีบวิ่งมาเคาะประตูแล้วเข้ามาทันที

นางเดินมาหยุดตรงหน้าหลี่จุ่นและบรรยาย "ท่านหัวหน้า พบเรื่องใหม่ ๆ ระหว่างการตรวจสอบตระกูลชุยเจ้าค่ะ"

หลี่จุ่นได้ยินเช่นนั้นก็เงยหน้าขึ้นทันทีแล้วเอ่ยถาม "พบอะไรหรือ ?"

อวี้เซียงจึงกล่าวทันที

“ท่านหัวหน้า การตรวจสอบของเราพบว่าตระกูลชุยอาจจะแอบเลี้ยงมือสังหารไว้เพื่อกรุยทางให้แก่ตระกูลชุยโดยเฉพาะ !”

หลี่จุ่นได้ยินเช่นนั้นก็ครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยตอบ

“หากตระกูลชุยแอบเลี้ยงมือสังหารไว้ แล้วเหตุใดหลี่เจิ้งจึงปล่อยไว้เช่นนั้นเล่า ? ไม่มีทางหลบซ่อนสายตาของหลี่เจิ้งได้เป็นแน่ !”

อวี้เซียงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น

"ท่านหัวหน้า... บางทีจักรพรรดิอู่อาจไม่ทันได้สังเกตเห็น เพราะมือสังหารเหล่านี้ถูกเลี้ยงดูไว้ที่นี่ จากการตรวจสอบของเราพบว่า มือสังหารเหล่านี้ตั้งรกรากอยู่ที่นี่มาโดยตลอดอย่างมั่นคง ! หากไม่ใช่เพราะเหตุบังเอิญ พวกข้าคงไม่รู้ที่อยู่ของมือสังหารเหล่านี้ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่จะรู้ว่าพวกมันเกี่ยวข้องกับตระกูลชุยด้วย”

หลี่จุ่นขมวดคิ้วเป็นปม

ตั้งรากฐานมั่นคงอยู่ที่นี่หรือ ?

สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างไกลจากราชสำนักยิ่งนัก และตระกูลชุยก็ผ่านมาแล้วสองราชวงศ์ มีรากฐานอันลึกซึ้งอยู่

หลายปีที่ผ่านมา ตระกูลชุยก็มีบทบาทในเมืองหลวงตลอด หากพวกเขาแอบเลี้ยงดูมือสังหารที่นี่ พวกเขาอาจจะซ่อนมันไว้ไม่ให้หลี่เจิ้งรับรู้ได้จริง ๆ ก็เป็นได้

มิฉะนั้น ถ้าหลี่เจิ้งรู้ว่าตระกูลชุยกำลังเลี้ยงดูมือสังหารอย่างลับๆ เขาคงไม่มีวันปล่อยคนพวกนี้ไปง่าย ๆ เป็นแน่ !

“ถ้านี่เป็นเรื่องจริง ตระกูลชุย… ก็ไม่ง่ายอย่างที่เราคิดน่ะสิ”

หลี่จุ่นขมวดคิ้วแน่น เขามองไปยังอวี้เซียงแล้วถามขึ้น "ทำไมเจ้าถึงบอกว่าตระกูลชุยใช้สิ่งนี้เพื่อกรุยทางให้ตนเองในวันข้างหน้าเล่า ?"

อวี้เซียงจึงตอบทันที

“ข้าขอพูดถึงตำแหน่งของชุยเหวินตอนนี้ก็แล้วกัน ก่อนที่ชุยเหวินจะได้เป็นรองเจ้ากรมอาญาก็เป็นเพียงนายทะเบียนตัวเล็ก ๆ ถึงแม้ด้วยความสามารถของตระกูลชุยในตอนนี้ ไม่มีทางมาถึงตำแหน่งนี้ได้แน่”

“แต่รองเจ้ากรมอาญาคนก่อนถูกลอบสังหารที่อิงโจว เหตุการณ์นี้สะเทือนต่อราชสำนักและผู้คนภายนอกเป็นอย่างมาก จักรพรรดิอู่เคยส่งคนไปสอบสวนอย่างละเอียด จนพบว่าเป็นฝีมือกลุ่มโจรภูเขากลุ่มหนึ่ง ข้าสงสัยว่าคนพวกนั้นเป็นแค่แพะรับบาปของมือสังหารเหล่านี้ !”

“อีกอย่าง ก่อนหน้านี้ชุยเหวินยังรับราชการในกรมแรงงาน มิใช่กรมอาญา แต่ก่อนที่รองเจ้ากรมอาญาตอนนั้นตายไปไม่นาน ชุยเหวินก็ได้รับการเลื่อนตำแหน่งครั้งแล้วครั้งเล่าภายในหนึ่งปี จนในที่สุดเขาก็ได้ข้ามไปรับราชการแทนตำแหน่งรองเจ้ากรมอาญาตอน เรื่องนี้น่าประหลาดใจยิ่งนัก ราวกับว่าตำแหน่งรองเจ้ากรมอาญานี้ถูกเว้นว่างไว้เพื่อเขาโดยเฉพาะ”

ทว่า

หลี่จุ่นกลับเรียกนางไว้ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจู่ ๆ ก็ถามขึ้น

“อวี้เซียง เชื่อว่าเจ้าคงรู้เช่นกัน... ตอนนี้ข้าสามารถเข้าใกล้พี่สาวของเจ้าได้แล้ว”

"พี่สาวของเจ้า" ที่หลี่จุ่นกล่าวถึง ย่อมหมายถึงจักรพรรดินีแคว้นหนาน

อวี้เซียงเป็นองค์หญิงจากแคว้นหนาน อีกทั้งยังเป็นน้องสาวต่างมารดาของจักรพรรดินี

จู่ ๆ อวี้เซียงก็ตัวแข็งทื่อ นางมิได้พูดอย่างรีบร้อน หากแต่รอฟังว่าหลี่จุ่นจะพูดอะไรต่อไป

แน่นอนว่านางย่อมรู้

หลี่จุ่นอ้าปากค้างพลางมองดูอวี้เซียง เขาถอนหายใจก่อนจะลองถามหยั่งเชิง

“อวี้เซียง ตอนนั้นข้าสัญญาว่าจะช่วยให้เจ้าแก้แค้น แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว แต่ข้าจะไม่ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าแน่นอน...

“แต่ตอนนี้ข้ายังอยากถามเจ้าว่า หากข้าสามารถเป็นคนกลางเพื่อให้พวกเจ้าสองพี่น้องคืนดีกันได้ เจ้าจะยอมรับหรือไม่ ?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของอวี้เซียงก็นิ่งอึ้งไป นางก้มหน้าโดยไม่เอ่ยอันใดออกมา