องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1153

ทหารจากแคว้นหนานที่คุมตัวเขาอยู่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเห็นทุกคนคุกเข่ากำหมัดคำนับ ก็ตกใจและรีบคุกเข่าลงทันที!

“หึ!”

ชุยอวี้รู้สึกยินดีปรีดา เตะพวกเขาอย่างโกรธเคืองหลายครั้ง จากนั้นจึงวิ่งไปด้านหน้าชุยหยวนซานแล้วกล่าวว่า

“คุณปู่ นี่มันเรื่องอะไรกัน”

ชุยหยวนซานกล่าว “คุกเข่าลง!”

ชุยอวี้สะดุ้งและคุกเข่าลงทันที!

ชุยหยวนซานยังคงมองไปที่หลี่จุ่น ยกป้ายห้อยเอวขึ้นอีกครั้งและกล่าวว่า

“คุณชายเฟิง หรือว่าท่านไม่ได้สนใจฝ่าบาทเลยงั้นรึ ข้าจะรายงานจักรพรรดินี ถึงแม้ว่าบิดาท่านจะเป็นแม่ทัพใหญ่ เกรงว่าคงยากที่จะจบ?”

แต่ทว่า!

หลี่จุ่นนั่งลงบนเก้าอี้อย่างเรียบเฉย ไขว่ห้างแล้วเยาะเย้ย

“อย่าว่าแต่คุกเข่าป้ายห้อยเอวเลย ต่อให้ฝ่าบาทจะมาด้วยตนเอง ข้าก็ไม่จำเป็นต้องคุกเข่า!”

"เจ้า!"

ดวงตาของชุยหยวนซานหรี่เล็กลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง!

“กล้ามาก!” ชุยเหวินและคนอื่น ๆ ตะโกนด้วยความโกรธ!

ครู่ต่อมา!

หลี่จุ่นก็โบกมือและสั่งด้วยเสียงเย็นชา

“แม่ทัพหยวน ทำไมท่านไม่รีบจับพวกโจรที่ขโมยป้ายห้อยเอวไปเร็ว ๆ ล่ะ”

เมื่อหยวนเฟิงได้ยินดังนั้น เขาก็หันไปมองด้วยความไม่พอใจ!

เขาลุกขึ้นยืนทันที เตะไปที่ชุยหยวนซานด้วยความลำพอง คว้าป้ายห้อยเอวจากในมือของเขา แล้วพูดเสียงดัง

“เหล่าพี่น้อง เอามันมาให้ข้า!”

“ขอรับ!” ทหารแคว้นหนานยิ้มเยาะและก้าวไปข้างหน้าทันที และเลื่อนมือออกไป!

“พวกเจ้าจะทำอะไร”

“กล้ามาก!”

“พวกเจ้ารนหาที่ตาย!”

“บิดาเถิด!”

“...”

ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะไร้เหตุผลขนาดนี้และโจมตีโดยตรง ทุกคนในตระกูลชุยสีหน้าเปลี่ยนและตื่นตระหนกทันที!

ชุยหยวนซานกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกหยวนเฟิงเตะ และไม่นานก็ถูกดาบจ่อที่คอของเขา!

ก่อนหน้านี้ทุกคนในตระกูลชุยคุยโวโอ้อวด แต่ตอนนี้กลับถูกจัดการจนอยู่หมัด และผู้ที่ไม่เคารพก็ถูกทุบตีจนฟกช้ำไปทั้งจมูกและใบหน้า

ชุยอวี้เองก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน เขามองหลี่จุ่นราวกับกำลังมองปีศาจ

ผลก็คือ

หลี่จุ่นเหลือบมองเขา จากนั้นจึงมองไปที่สาวใช้เปลือยกายที่อยู่ด้านข้างซึ่งถูกคุมตัวออกมา ขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นแล้วกล่าวออกมาตรง ๆ

“พาเขาไปตัดตอน!”

ชุยอวี้ตกใจจนแทบเป็นลม!

เมื่อชุยเหวินเห็นสถานการณ์ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปห้าม และคำนับเพื่อขอไว้ชีวิต!

ในขณะนี้ คนในตระกูลชุยรู้สึกหวาดกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ!

แม้แต่ผู้หญิงและเด็กก็ไม่กล้าร้องไห้อีกต่อไป!

“เอาล่ะ วันนี้ข้าจะเมตตา มิฉะนั้นจุดจบของการอยากได้ผู้หญิงข้า จะทำให้เจ้าตายไปโดยไร้ลูกหลาน”

หลี่จุ่นเห็นชุยเหวินถูกตีจนหัวแตก เขารู้สึกสลดใจมาก ในทางกลับกันเขาก็ดูไม่ใช่คน เขาจึงทำได้เพียงโบกมือสั่งให้คนหยุด

“ขอบคุณ ขอบคุณ...”

เมื่อชุยเหวินเห็นลูกชายของตัวเองเลี่ยงจุดจบของการตายไปโดยไร้ลูกหลาน เขาก็โค้งคำนับขอบคุณทันที ที่คุยโวโอ้อวดเมื่อครู่นี้ ตอนนี้กลับกลายเป็นถ่อมตัวขึ้นมากในทันที!

หลี่จุ่นหัวเราะเยาะและถาม

“ใครเป็นคนออกคำสั่งให้จัดการจวนอ๋องอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย ถ้าเจ้าไม่บอก ข้าจะตัดตอนลูกชายเจ้า!”