องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1161

นี่หลี่จุ่นคิดจะให้พวกนางเล่นบทพี่น้องมีสามีคนเดียวกันอย่างนั้นหรือ?

อวี้เซียงครุ่นคิดจนจิตใจว้าวุ่นสะส่ายระส่ำ กระวนกระวายใจเรือนร่างอ่อนปวกเปียก

“ท่าน ท่านหัวหน้าสมาคม...” สีหน้าของนางตื่นตกใจ ตาเริ่มปรือ

หลี่จุ่นเชยคางของอวี้เซียงเอาไว้ มองใบหน้าที่สวยเพริศแพร้วของอวี้เซียง ในเวลาเพียงชั่วครู่ก็เกิดอาการปากแห้งคอแห้ง น้องชายมีชีวิตชีวาขึ้นมา

ให้ตายเถอะ!

นี่กำลังปลุกไฟราคะให้ตัวเองแล้ว?

หลี่จุ่นพลันเสียใจในภายหลัง แต่ทว่าสาวงามอยู่ในอ้อมอก มีที่ไหนจะไม่หวั่นไหว?

วินาทีถัดมา หลี่จุ่นก็จูบอวี้เซียง พร้อมทั้งกอดนางเอาไว้แน่น

อวี้เซียงตกตะลึงไป นัยน์ตาพลันเบิกโพลง หลังผ่านไปนานสองนาน ก็เริ่มตอบสนองกลับ โอบคอของหลี่จุ่นเอาไว้

ให้ทั้งตัวของนางแนบเข้าไปในอ้อมอกของหลี่จุ่น

ในวินาทีนี้ ไฟลุกโชนดุเดือด!

ในวินาทีนี้ ท้ายที่สุดความปรารถนาที่มีมาช้านานก็กลายเป็นจริงแล้ว!

วินาทีถัดมา มีคนกำลังเคาะประตู!

“อร๊าย!”

อวี้เซียงตกตะลึงจนรีบผละออกจากอ้อมกอดของหลี่จุ่น ใบหน้าของหน้าเต็มไปด้วยสีแดงอย่างยามพระอาทิตย์ตกดิน

หลี่จุ่นเองก็พลันตัวอ่อนปวกเปียก สีหน้าแดงระเรื่ออยู่เล็กน้อย

แม่มันเถอะช่างน่าอิหลักอิเหลื่อจริง ๆ!

“เข้ามา ๆ!”

อวี้เซียงรีบจัดการแต่งหน้าตัวเอง ไม่กล้ามองหลี่จุ่น เรียกคนที่เคาะประตูอยู่ด้านนอกให้เข้ามา

เป็นหัวหน้าฝ่ายผู้หนึ่ง

ครั้นเข้ามาเห็นสองผู้ทรงอิทธิพลแห่งสมาคมเทียนตี้ต่างอยู่กันพร้อมหน้า ก็พลันอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะประสานมือคารวะทั้งสองคน และเอ่ยขึ้นว่า

“ท่านหัวหน้าสมาคม ท่านหัวหน้าอวี้เซียง เมื่อครู่ได้รับข่าวมา คนที่ส่งไปเขาเปยหลงที่แคว้นหนานในก่อนหน้านี้ได้ข่าวมาแล้วขอรับ!”

เขาเปยหลง?

จิตใจของหลี่จุ่นและอวี้เซียงพลันตกตะลึงไปในทันใด

หลี่จุ่นเอ่ย “มีข่าวใดหรือ?”

“เรียนท่านหัวหน้าสมาคม ก่อนหน้านี้คนของพวกเราไม่เคยได้รับข่าวใด จึงให้คนอยู่เฝ้าที่เขาเปยหลง แต่เมื่อวันก่อน พบว่ามีคนเข้าไปในภูเขา จากนั้นก็ขนย้ายหีบเหล็กขนาดยักษ์บางส่วนจากในถ้ำออกมาข้างนอกอย่างต่อเนื่อง คนของเราจึงคิดหาวิธีเปิดหนึ่งในหีบพวกนั้น พบว่าเป็นทองทั้งหีบเลยขอรับ!”

“ทองอย่างนั้นหรือ?” สีหน้าของอวี้เซียงกับหลี่จุ่น

นัยน์ตาของหลี่จุ่นพลันหดตัวลง!

ก่อนหน้านี้เขาสงสัยว่าขันทีใหญ่แห่งราชวงศ์ก่อนผู้นั้นซ่อนหนึ่งในสองสมบัติล้ำค่าเอาไว้!

หลี่จุ่นพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็พยักหน้าหน่อย ๆ และรีบพูดสั่งขึ้นว่า

“อวี้เซียง รีบสั่งไปที่พวกโจวชิงเขา ให้ห้าผู้นำแห่งเขาเฟิงโหยวนำกองกำลังหนึ่งหมื่นนายไปยังเขาเปยหลงตามเส้นทางที่ข้าทำเครื่องหมายเอาไว้ จากนั้นก็ขโมยของชุดนั้นมาให้ข้า!”

“อืม จากนั้นก็ให้โจมชิงนำกองกำลังที่เหลือเตรียมตัวคอยสนับสนุนอยู่ตลอดเวลา แล้วรอฟังข่าวจากข้า!”

“เจ้าค่ะ!” อวี้เซียงพยักหน้า รอหลี่จุ่นทำสัญลักษณ์บนแผนที่เสร็จ ก็รีบเอามาแล้วไปจัดแจงอย่างรวดเร็ว

ทีแรกหลี่จุ่นเตรียมจะให้อวี้เซียงแจ้งโจวชิงให้นำคนเดินหน้าไปรวมกับตนที่เหยียนโจว แต่ตอนนี้มีชิ้นเนื้ออยู่ตรงหน้า ก็ต้องช้าก่อน

ทว่าสามารถเจรจาและแบไพ่ที่อยู่ในมือให้จักรพรรดินีก่อนได้

เรื่องนี้ไม่มีปัญหา

ทีแรกที่เรื่องดี ๆ ถูกรบกวน หลี่จุ่นก็มีเดือดดาลอยู่เล็กน้อย ทว่าตอนนี้ในใจมีแต่ความปลื้มปีติ!

เลี้ยงคนเลี้ยงม้าล้วนต้องใช้เงินทั้งนั้น!

ตอนนี้หากแย่งทองชุดนี้มาได้ละก็ เช่นนั้นก็จะได้ส่งเสริมกิจการของตัวเขาได้เป็นอย่างดีจริง ๆ

ทันใดนั้นก็สั่งในเรื่องบางเรื่องอีกหน่อย จากนั้นหลี่จุ่นก็เตรียมตัวออกเดินทางไปยังเหยียนโจว

แต่ทว่า!

ก่อนจะออกเดินทาง ต้องไปบอกลาจ้าวเฟยเอ๋อร์และหวังเยียนหรันก่อน

เขาออกจากหอหรูอี้ แล้วไปที่จวนเหยียนอ๋องผู้เฒ่า