องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1167

นัยน์ตาของจักรพรรดินีพลันเบิกโพลง!

สงสัยว่าตัวเองฟังผิดไปหรือไม่ นางจ้องหลี่จุ่นพลางเอ่ยถามขึ้นว่า

“ท่านว่าอะไรนะ? ท่านบอกว่าท่านเป็นคนคิดค้นดินระเบิดอย่างนั้นหรือ?”

หลี่จุ่นยิ้มเล็กน้อย

เขาพอใจกับสีหน้าตกตะลึงของจักรพรรดินีเป็นอย่างมาก

เขาพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยขึ้นชืด ๆ ว่า

“ใช่แล้ว กระหม่อมเป็นผู้ประดิษฐ์ระเบิดนั่น กระหม่อมเป็นคนพัฒนาและประดิษฐ์ออกมา ของที่นำมาผลิตระเบิดเรียกว่าดินปืนดำ สิ่งที่มีบทบาทจริง ๆ เรียกว่าดินปืนดำ ใช้ดินปืนดำผลิตขึ้นมาถึงจะเรียกว่าระเบิด แน่นอนว่าจะเรียกอย่างไรก็ได้ ถึงอย่างไรในสายตาของพวกพระองค์ก็มีความหมายเดียวกัน”

นัยน์ตาของจักรพรรดินีหดตัวลงเล็กน้อย ในตอนนี้นางตกตะลึงอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว!

นางจ้องหลี่จุ่นเขม็ง ผ่านไปนานสองนานก็ยังพูดอะไรไม่ออก

แม้ภายใต้แสงตะเกียงสลัว นัยน์ตางดงามดวงนั้น ดวงหน้าอันเพริศแพร้วที่ทรงเสน่ห์และน่าหลงใหลล้วนไม่มีที่ติ ทำเอาหลี่จุ่นเห็นแล้วชื่นตาชื่นใจอยู่เล็กน้อย

“เช่นนั้นตอนนี้ท่านพอจะ...ผลิตเจ้าสิ่งนี้ออกมาได้หรือไม่?” จักรพรรดินีขบฟันถาม

“นั่นเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ของที่กระหม่อมประดิษฐ์ เพียงแค่มีวัตถุดิบ แน่นอนว่าย่อมพอที่จะผลิตออกมาได้” หลี่จุ่นยังคงตอบกลับอย่างชืด ๆ

ดูท่าแล้วค่อนข้างวางมาดและพอใจเป็นอย่างมาก

นัยน์ตาที่จักรพรรดินีมองหลี่จุ่นพลันเปลี่ยนไปมีความสับสนขึ้นมาอยู่เล็กน้อย สีหน้าเองก็ดูมีความลังเลอยู่นิดหน่อย ผ่านไปนานสองนานนางก็ยังไม่ตอบโต้อะไร

หลี่จุ่นรออยู่นานสองนาน สุดท้ายก็ไม่ได้ฟังคำพูดด้านหลัง

ทำได้เพียงพูดต่อเอง “แม้กระหม่อมพอที่จะผลิตออกมาได้ แต่ก็ไม่มีความจำเป็น เนื่องจากกระหม่อมสร้างอาวุธที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้ว อานุภาพเหนือชั้นกว่าการใช้เครื่องโยนหินร่วมกับระเบิดที่หลี่เจิ้งใช้อยู่ในตอนนี้เสียอีก”

เหนือชั้นกว่าของทัพราชวงศ์อู่?

ครั้นจักรพรรดินีได้ยินดังนั้นสีหน้าก็เต็มไปด้วยความตะลึง!

ในใจไม่สามารถสงบลงได้ ในเวลาเพียงชั่วครู่ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกไป ได้แต่จ้องหลี่จุ่นอย่างอึ้งทึ่งไปทั้งอย่างนี้

ในใจของนางเกิดคลื่นที่โหมซัดสาดอย่างบ้าคลั่งขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบ

ทีแรกคิดว่าอัครมหาเสนาบดีจี้จงเป็นผู้ประดิษฐ์คิดค้นเจ้าสิ่งนี้ขึ้นมา หรือไม่ก็ราชวงศ์อู่มีอยู่ตั้งแต่แรกเดิมทีแล้ว ทว่านางไม่คิดเลยว่า เจ้าสิ่งนี้จะมาจากน้ำมือของหลี่จุ่น!

เจ้าหมอนี่เพิ่งจะอายุเท่าไรเอง?

ไม่เพียงประดิษฐ์คิดค้นเครื่องโยนหิน...ตอนนี้ไม่นึกเลยว่าเขาจะประดิษฐ์คิดค้นแม้กระทั่งระเบิดนี่!

นี่...

หลังจากข่าวเจ้าระเบิดนี่ปรากฏตัวขึ้นที่ชายแดนเหนือแพร่สะบัดออกไป เรียกได้ว่าสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งใต้หล้า!

ปืนใหญ่ที่เขาให้คนของโจวชิงสร้างขึ้นมา ไม่ใช่ปืนใหญ่ดั้งเดิมในยุคจีนโบราณประเภทนั้น แต่เป็นปืนใหญ่ล้ำยุคที่ยิ่งทันสมัยใกล้เคียงกับของสมัยใหม่มากขึ้น!

ไม่ว่าจะเป็นระยะยิงหรือว่าอานุภาพ ปืนใหญ่รุ่นดั้งเดิมเทียบไม่ได้อย่างแน่นอน!

ปืนใหญ่ที่เข้าให้พวกโจวชิงสร้างขึ้นมา เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยในการพัฒนาอารยธรรมของโลกนี้อย่างแน่นอน!

เมื่อได้ยินดังนั้น

จักรพรรดินีก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ทีหนึ่ง จากนั้นก็ดำดิ่งสู้ความเงียบอยู่นานสองนานอีกครั้ง

“ฝ่าบาท”

ครั้นหลี่จุ่นเห็นดังนั้น ก็รู้ได้ในทันทีว่าในใจของจักรพรรดินีเกิดความสับสน ทว่าใจเต้นรัวสุด ๆ เป็นแน่ เขาครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“กระหม่อมจะให้เวลาฝ่าบาทพิจารณาหนึ่งคืนก็ได้ พรุ่งนี้เช้า หากเป็นไปได้ละก็ ฝ่าบาทค่อยให้คำตอบกระหม่อมก็แล้วกัน”

หากจักรพรรดินีจะร่วมมือกับตน ต้องพิจารณาหลายเรื่อง

ตัวเขาเองพิจารณาจนรู้แจ้งแจ่มชัดแล้ว ทว่าจักรพรรดินียังไม่ได้พิจารณาเท่าไรนัก ฉะนั้นตัวเขาจึงให้เวลาอีกหน่อย แบบนี้ถึงจะนับว่าเป็นความสามารถในการร่วมงานกับผู้อื่น

หลี่จุ่นพูดพลางลุกขึ้นจากตั่งนอน เตรียมตัวจะออกไป

ในตอนนี้ถึงได้พบว่า...ไม่นึกเลยว่าก่อนหน้านี้เขาจะนอนอยู่บนเตียงของจักรพรรดินี ตอนนี้เขาสะดุ้งตกใจอยู่เล็กน้อย รู้สึกเหลือเชื่ออยู่นิดหน่อย!