องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1175

สรุปบท ตอนที่ 1175 ลงมือ!: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน

สรุปตอน ตอนที่ 1175 ลงมือ! – จากเรื่อง องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน โดย Toey

ตอน ตอนที่ 1175 ลงมือ! ของนิยายโรแมนติกโบราณเรื่องดัง องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน โดยนักเขียน Toey เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

จงจื่อหลงแห่งชายแดนเหนือ

เมื่อได้ยินชื่อนี้ เฮยไหลไป่หลี่กับซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ก็หันหน้ามาสบตากัน

ตอนนี้ชายแดนเหนือแทบไม่เหลืออะไรอยู่แล้ว อีกทั้งยังถูกเรียกชื่อว่าเป่ยโจว แต่ท่านนี้…ทำไมยังเรียกตนเองว่าจงจื่อหลงแห่งชายแดนเหนือ?

ทำให้เกิดความสับสนขึ้นมา

“ศิษย์น้อง ไป!”

เฮยไหลไป่หลี่เอ่ยปากพูด ลุกออกมาจากพุ่มหญ้า

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์พยักหน้า และลุกขึ้นตามเช่นกัน

ทั้งสองได้ออกมาจากพุ่มหญ้าแล้ว และมาถึงด้านหน้าของจงจื่อหนิง

เฮยไหลไป่หลี่กำมือคารวะยิ้มพลางเอ่ยขึ้นว่า

“ได้ยินชื่อเสียงสหายจงมาเนิ่นนาน ว่าเป็นผู้มีโฉมหน้าหล่อเหลาและเปี่ยมด้วยความสามารถ วันนี้ได้เห็นกับตาตนเอง ช่างสง่าผ่าเผยเหมือนอย่างที่คาดไว้ ไม่ธรรมดาจริง! ข้าคือเฮยไหลไป่หลี่ ยินดีที่ได้รู้จัก!”

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ก็กำมือคารวะเช่นกัน “ข้าจิ่งหว่านเอ๋อร์”

จงจื่อหนิงกระโดดลงมาจากหลังม้า ทันใดนั้นก็รู้สึกอึ้ง

จิ่งหว่านเอ๋อร์ชื่อนี้เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ชื่อเฮยไหลไป่หลี่นั้นเคยได้ยินผ่านหูมาบ้าง

เป็นสิบขุนพลสำนักจิ่ง!

ตั้งแต่ที่หลี่จุ่นถูกลอบสังหาร จงจื่อหนิงก็รู้สึกผิดอย่างมาก นึกถึงเรื่องที่หม่าหยวนฮั่นเคยเอ่ยถึงสำนักจิ่ง ภายหลังจากนั้นก็ได้ไปหาอาของตน เพื่อสืบเรื่องสำนักจิ่ง

วางแผนสืบเสาะร่องรอยของศัตรู จากนั้นก็แก้แค้นให้ท่านอ๋อง

เฮยไหลไป่หลี่ผู้นี้มีฝีมือร้ายกาจแค่ไหน อาของตนจี้จงชิงได้เล่าให้เขาฟังแล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่า คนที่เขาต้องช่วยในคืนนี้ กลับเป็นเฮยไหลไป่หลี่!

“ได้ยินชื่ออันเลื่องลือนี้มานาน!”

จงจื่อหนิงกำมือคารวะตอบ ไม่กล้าโอ้อวด!

ผู้หญิงที่สามารถอยู่ร่วมกับเฮยไหลไป่หลี่ คงจะมีสถานะไม่ธรรมดา!

ทั้งสามพูดคุยกันพอหอมปากหอมคอ

เฮยไหลไป่หลี่จึงได้กล่าวกับจงจื่อหนิงว่า

“สหายจง วันนี้คงต้องลำบากเจ้าแล้ว! แต่ว่า ภารกิจครั้งนี้อันตรายมาก ถ้าสหายจงยังมีเรื่องที่ต้องกังวลใจ จะไม่ไปก็ได้!”

จงจื่อหนิงส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว ม้าศึกได้ผูกกับต้นไม้ข้างๆนี้แล้ว ทันใดนั้นก็เอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง

“ทั้งสองวางใจได้ แม้ข้าจะด้อยความสามารถ แต่ก็ไม่ใช่คนขี้ขลาดตาขาว ทุกอย่างทำตามแผนของทั้งสองได้เลย! ต้องการให้ข้าทำอะไรก็กำชับได้เต็มที่! ”

เฮยไหลไป่หลี่ยิ้มเบาๆ ตบไปที่ไหล่ของเขา และเอ่ยขึ้นว่า

“งั้นก็ต้องรบกวนสหายจงแล้ว”

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ไม่พูดอะไรมาก แต่ก็พยักหน้าเล็กน้อย

เฮยไหลไป่หลี่ทั้งสามอยู่ในที่มืด เมื่อเห็นภาพนี้ ในใจก็รู้สึกสะพรึงสั่นไหวขึ้นมา!

น่ากลัวจริงๆ!

อาวุธที่น่าหวาดกลัวเช่นนี้ จะต้านทานได้อย่างไร?

เหนือกำลังมนุษย์ที่จะต่อต้าน!

เสียงระเบิดที่น่าสะพรึงกลัว ดังต่อเนื่องอย่างไม่หยุด จนกลายเป็นเสียงหลอนในหู!

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อเนื่องเป็นเวลาสองเค่อ สุดท้ายก็สิ้นสุดลง!

หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงจากกองทัพราชวงศ์อู่ร้องตะโกนอย่างฮึกเหิม ทหารนับหมื่น พุ่งเข้าไปในค่ายทหารของข้าศึก เปิดฉากการสู้รบ!

“สหายจง ศิษย์น้อย เตรียมตัวให้พร้อม…ถึงเวลาที่พวกเราต้องลงมือแล้ว!”

เฮยไหลไป่หลี่เผยแววตาดุดัน เอ่ยปากเตือนสติ

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กับจงจื่อหนิง พยักหน้าทันที

“ไป!”

เมื่อกองทัพทั้งสองฝ่ายได้เปิดฉากสู้รบกันอย่างดุเดือด สถานการณ์ก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย เฮยไหลไป่หลี่ตะโกนขึ้นมา และเคลื่อนไหวทันที!

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์กับจงจื่อหนิงเห็นแล้ว ก็ลุยตามไปอย่างรวดเร็ว!

ทั้งสามเหมือนดั่งวิญญาณ เดินเข้าไปในค่ายทหารข้าศึก แค่ชั่วครู่ก็สามารถเข้าไปอยู่ด้านหลังของอีกฝ่าย มุ่งหน้าเข้าไปในกระโจมค่ายทหาร!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน