องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1217

เจิ้นเป่ยอ๋องแสดงความเห็นเช่นนี้!

โดยธรรมชาติแล้ว หลี่จุ่นจะไม่กระโดดเข้าไปถึงแม้จะรู้ว่ามีกับดักก็ตาม เขารีบสั่งไปยังกองทัพทั้งหมดทันทีเพื่อเตรียมเคลื่อนตัวลงใต้

ทหารอารักขาในจวนชายแดนตะวันตกและเมืองหลินซุ่นก็ถูกไล่เช่นกัน เหลือทหารเพียงหนึ่งหรือสองพันคนคอยคุ้มกัน หากต้องปะทะกับกองทัพของเจิ้นเป่ยอ๋องจริง ๆ ก็จะบอกพวกเขาให้หนีทันทีถ้าเจอสถานการณ์ไม่ปกติ

ก่อนหน้านี้ที่อิทธิพลของเขายังไม่ถูกเปิดเผย หลี่จุ่นต้องการการสนับสนุนจากจวนชายแดนตะวันตก ต้องเฝ้าเมืองหลินซุ่นและกลับไปเมื่อใดก็ได้!

แต่ตอนนี้มันไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว มันถูกเปิดเผยแล้ว และสามารถทำอะไรได้อย่างอิสระ!

หลังจากสั่งให้กองกำลังทหารเคลื่อนทัพไปทางใต้ หลี่จุ่นก็ส่งจดหมายถึงอวี้เซียงทันที

เพื่อให้นางแจ้งให้สมาชิกของสมาคมเทียนตี้ในแคว้นเยียน เพื่อเจรจาเงื่อนไขกับซือหม่าหยวน และขอให้ซือหม่าหยวนยกทัพมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก พร้อมที่จะบุกโจมตีจงหยวนได้ตลอดเวลา!

ยิ่งไปกว่านั้น การเข้าสู้ที่จงหยวนและโต้เถียงกับทั้งโลกเป็นสิ่งที่ซือหม่าหยวนไม่ควรพลาด!

คาดว่าโอกาสที่เต็มไปด้วยสิทธิประโยชน์มากมายเช่นนี้ ซือหม่าหยวนจะไม่สะเพร่าเลินเล่อ!

ปัญหาแค่เรื่องของจังหวะเวลา

หลี่จุ่นก็แค่ให้สิทธิประโยชน์แก่เขา และขอให้เขาเตรียมตัวไปทางตะวันตกในตอนนี้โดยไม่ต้องคำนึงถึงจังหวะเวลา!

อย่างไรก็ตาม สำหรับซือหม่าหยวนแล้วไม่ได้มีการสูญเสียอะไรมากมาย

การยกทัพสองแสนนายไปทางใต้ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นได้ในระยะเวลาอันสั้น และต้องมีการเตรียมการ

และยังมีอีกเรื่องที่สำคัญกว่านั้น!

นั่นคือยังมีเชลยศึกเกือบสองหมื่นคนในค่ายกองทัพแคว้นหนาน การให้คนเหล่านี้ทำงานอย่างหนักในกองทัพช่วงนี้ถือเป็นการเตรียมพร้อมที่ดี

แต่ถ้าไม่ฆ่า หลี่จุ่นก็ไม่อยากเปิดปากพูดอะไรมากมาย ดังนั้นเขาจึงต้องจัดการกับมันก่อนที่จะจากไป

ถ้าไม่ให้พวกเขายอมจำนน ก็ส่งพวกเขากลับไปที่กองทัพเหยียนโจว และรับผลประโยชน์บางอย่าง

สิ่งที่หลี่จุ่นหวังมากที่สุดคือการพิชิตกองกำลังทหารเกือบสองหมื่นนายนี้!

ในกองทัพแคว้นหนานมีทหารและม้าจากราชวงศ์อู่อยู่แล้ว เช่น กองทัพสายฟ้า แค่เพียงราชวงศ์อู่เลือดไหลมากขึ้นเท่าใด การยึดเชลยศึกในภายภาคหน้าก็จะยิ่งง่ายขึ้น!

นับว่าเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยม

เพื่อพิชิตเชลยศึกเหล่านี้ หลี่จุ่นได้วางกลอุบายบางอย่างไว้ ตัวอย่างเช่น ให้พวกเขาจัดเตรียมให้แก่กองทัพสายฟ้า แม้ว่าพวกเขาจะถูกขอให้ทำงานหนัก แต่พวกเขาก็ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษเพื่อซื้อใจพวกเขา

และในครั้งนี้ เถี่ยโถว แม่ทัพใหญ่กองทัพสายฟ้าต้องรับผิดชอบเป็นการส่วนตัวในการล้างสมองคนเหล่านี้!

ผลลัพธ์ไม่เลวเลย!

ตอนนี้ก็ถึงเวลาจุดไฟครั้งสุดท้ายแล้ว!

หลังจากหารือกับจักรพรรดินีแล้ว หลี่จุ่นก็ขอให้เถี่ยโถวรวบรวมเชลยศึกทั้งหมดไปที่สนามฝึก

ต่อมาจักรพรรดินีก็ปรากฏตัวขึ้น

เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น หลี่จุ่นจึงขอให้จักรพรรดินีใช้กลยุทธ์สาวงาม โดยไม่มีการปกปิดอำพรางโฉมหน้า!

ไม่ว่าจะพูดประโยคนี้หรือไม่ก็ตาม ผลที่ได้ก็แตกต่างกันมาก!

หากไม่พูด แม้ว่าจะรับใช้จักรพรรดินี แต่รู้สึกว่าการไม่พูดจะรุนแรงกว่า

เดิมที่ที่แค่ลังเลอยู่เล็กน้อยกลับสั่นไหวอีกครั้งทันที!

เป็นอย่างที่คาด!

มีคนอีกสองพันคนมาอยู่ข้างกองทัพแคว้นหนาน

ไม่ต้องสงสัยเลย...คนพวกนี้ล้วนเป็นพวกหื่นกาม!

เมื่อจักรพรรดินีเห็นดังนั้น นางก็หัวเราะทันที!

เรียกได้ว่ายิ้มทรงเสน่ห์!

นางแอบเหลือบมองหลี่จุ่นที่อยู่ไม่ไกล รู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่ง

เป็นอย่างที่คิด!

การเข้าใจความคิดคนของผู้ชายคนนี้ค่อนข้างน่าเหลือเชื่อ

“ดี ตอนนี้ข้าจะส่งคนไปหารือกับแม่ทัพของพวกเจ้า เพื่อดูว่าแม่ทัพของพวกเจ้ายินดีจะแลกเปลี่ยนพวกเจ้ากลับไปหรือไม่!”

จักรพรรดินีมองดูทหารที่เหลือกว่าหนึ่งหมื่นนายและกล่าวอย่างใจเย็น