องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1218

ภายในค่ายทหารกองทัพเหยียนโจว

จางเป่ยได้รับข่าวการแลกเปลี่ยนเชลยศึกอย่างรวดเร็ว

โดยให้กองทัพเหยียนโจวแลกม้าศึกห้าพันตัวกับเชลยศึกมากกว่าหนึ่งหมื่นคน!

จู่ ๆ จางเป่ยก็หัวเราะด้วยความโกรธและกล่าวว่า

“ช่างเป็นความกระหายที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ! ผู้หญิงจากแคว้นหนานนางนี้กล้าคิดที่จะม้าศึกห้าพันตัวได้อย่างไร!”

ม้าศึกนี้มีค่าขนาดไหน!

การแลกเปลี่ยนม้าศึกห้าพันตัวกับคนหนึ่งหมื่นคนถือเป็นการซื้อขายที่เสียเปรียบ!

และเป็นการสูญเสีย!

แต่ทว่า

เรื่องนี้ยังคงต้องหารือกับเจิ้นเป่ยอ๋อง ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้บัญชาการทหารแห่งกองทัพทั้งหมด!

จางเป่ยไปที่กระโจมผู้บัญชาการของเจิ้นเป่ยอ๋องเป็นการส่วนตัวและบอกเรื่องนี้กับเขา เจิ้นเป่ยอ๋องและกุนซือเป้าชุนชิวต่างขมวดคิ้ว

เป้าชุนชิวกล่าว “เชลยศึกกว่าหนึ่งหมื่นห้าพันนาย แลกกับม้าศึกห้าพันตัวของทัพเรา ช่างอดอยากเสียจริง!”

ความมั่งคั่งโดยรวมของกองทัพเจิ้นเป่ยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา รวมถึงการขยายตัวจากการสู้รบเหล่านี้ พวกเขาสามารถรวบรวมทหารม้าได้สองหมื่นนาย ซึ่งส่วนใหญ่ถูกรวบรวมโดยจิ่งอ๋องจากชายแดนทางตอนเหนือ ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามร้องขอมาห้าพัน...ช่างกล้าคิดจริง ๆ!

จางเป่ยเหลือบมองสีหน้าของพวกเขาทั้งคู่ และถาม

“ถ้าเช่นนั้นแล้วจอมทัพและกุนซือคิดว่าควรแลกหรือไม่”

เจิ้นเป่ยอ๋องลูบเครา ขมวดคิ้วใช้ความคิดและไม่พูดอะไรอยู่เป็นเวลานาน

เป้าชุนชิวหัวเราะเยาะ

“ใต้เท้าจาง กองทัพศัตรูนี้จงใจทำเรื่องยากให้เรา! หากไม่แลก พวกเขาจะประโคมข่าวและบอกว่าเราปฏิบัติต่อทหารของเราอย่างไร้ค่าและสามารถละทิ้งพวกเขาได้ตลอดเวลา!

“ถึงเวลานั้นทหารที่ถูกจับเป็นเชลยคงจะท้อแท้และแปรพักตร์เข้าค่ายศัตรู ซึ่งจะทำให้ขวัญกำลังใจของกองทัพเราสั่นคลอนไปด้วย แต่ถ้าหากเราแลก...ก็จะต้องเสียม้าศึกห้าพันตัว! แล้วอีกฝ่ายก็จะได้ทหารเชลยศึกเหล่านี้อย่างแน่นอน!”

จางเป่ยถอนหายใจ ทำไมเขาถึงไม่เข้าใจเรื่องนี้ทั้ง ๆ ที่อายุปานนี้แล้ว

อีกฝ่ายไม่ได้อยากแลกกับเชลยศึก แต่วางแผนที่จะพิชิตใจเชลยศึกเหล่านี้!

ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาจะเลือกอย่างไร!

ทั้งสองมองไปที่เจิ้นเป่ยอ๋องโดยไม่รู้ตัว การตัดสินใจครั้งสุดท้ายตกเป็นของเจิ้นเป่ยอ๋อง

เจิ้นเป่ยอ๋องเงียบอยู่นาน และในที่สุดก็ค่อย ๆ กล่าวออกมา

“แลก!”

ทันใดนั้นสีหน้าของเป้าชุนชิวและจางเป่ยก็ดูแย่ลง!

สุดท้าย นั่นก็คือม้าศึกห้าพันตัว!

ม้าศึกมีค่าเท่าใด!

อย่างไรก็ตาม!

เจิ้นเป่ยอ๋องมองดูพวกเขาด้วยแววตาที่เฉียบคมแล้วกล่าวว่า

“เหล่าทหารยินดีที่จะอยู่กับข้าเพราะเชื่อใจ ข้าจะปล่อยให้พวกเขาผิดหวังได้อย่างไร หากข้าไม่คำนึงถึงความเป็นความตายของเหล่าทหารในตอนนี้และเห็นแก่ม้าศึกห้าพันตัว ข้าจะสั่งการกองทหารในภายภาคหน้าได้อย่างไร”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน