ครู่ต่อมา
เสิ่นจิงหงชงชาให้น่าหลันเหวิน ทั้งสามคนนั่งพูดคุยกันอยู่ที่โต๊ะหินบริเวณลานบ้าน
“ข้าได้ยินเรื่องของเสิ่นไท่ฟู่แล้ว ข้ารู้สึกผิดยิ่งนักที่ไม่สามารถเจอหน้าเขาเป็นครั้งสุดท้ายได้ ขอแสดงความเสียใจกับแม่นางเสิ่นด้วย...”
น่าหลันเหวินถอนหายใจแล้วพูด
น้ำเสียงนางดูเศร้าโศกเล็กน้อย
เมื่อได้ยินน่าหลันเหวินพูดเช่นนั้น ความทรงจำอันแสนเจ็บปวดของเสิ่นจิงหงผุดขึ้นมาอีกครั้ง ท่าทางของนางดูหดหู่เล็กน้อย ทว่ากลับพลันฝืนยิ้มขึ้นมา
“ขอบพระคุณเพคะฝ่าบาท”
จากนั้นสายตาของนางก็ไปหยุดอยู่ที่ท้องของน่าหลันเหวิน ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า
“ฝ่าบาท ไม่ทราบว่าเป็นลูกของ...”
น่าหลันเหวินเหลือบมองเสิ่นจิงหง ลังเลเล็กน้อย ในที่สุดก็ถอนหายใจและพูดว่า
“นี่คือลูกของน้องหก”
หา?!!
เสิ่นจิงหงดวงตาเบิกโพลง ร่างกายเกือบลุกขึ้นยืน ประหนึ่งว่าได้ยินข่าวอันเหลือจะเชื่อ!
นี่ นี่ลูกของหลี่หลางงั้นหรือ?!
นี่มันเรื่องอันใดกัน?
พวกเขาเป็นพี่น้องกันนะ...
น่าหลันเหวินส่ายหัวด้วยความกลุ้มใจและกล่าวว่า
“แม่นางเสิ่น เจ้าเข้าใจผิดแล้ว ข้าและน้องหกมิใช่พี่น้องร่วมสายเลือด...ข้ามิใช่บุตรทางสายเลือดของเสด็จพ่อ”
นี่มัน...
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสิ่นจิงหงก็ตกตะลึงอีกครั้ง พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
องค์หญิงใหญ่มิใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของฝ่าบาทงั้นหรือ?!
หลังจากตกตะลึงแล้ว เสิ่นจิงหงก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันยากจะที่ยอมรับเล็กน้อย
“ฝ่าบาท ตอนนี้ท่านกับเขา...มีลูกด้วยกัน พายุได้พัดผ่านไปแล้ว ฝ่าบาทมิต้องทนทุกข์อีกต่อไปแล้ว”
จากนั้นน่าหลันเหวินก็มองเสิ่นจิงหงด้วยท่าทางสิ้นหวังเล็กน้อยและพูดว่า
“แต่ว่าน้องหก...ไม่อยู่เสียแล้ว...”
ประโยคนั้นทำให้เสิ่นจิงหงผงะ ชะงักงันไปทั้งตัว จากนั้นก็รีบตอบสนองกลับทันที!
นางจับมือของน่าหลันเหวินเอาไว้ทันที น้ำตาไหลรินและพูดด้วยรอยยิ้มว่า
“ฝ่าบาท...ท่านรู้หรือไม่? หลี่หลางยังมีชีวิตอยู่ เขายังมีชีวิตอยู่!”
คำพูดที่โพล่งออกมากะทันหันนั้น ทำให้น่าหลันเหวินเกิดความสับสน สั่นเทาไปทั้งตัว จากนั้นก็เอ่ยปากพูดปนเสียงหัวเราะว่า
“เจ้า เจ้าพูดกระไรน่ะ?”
เวลานี้ฉิงเอ๋อร์ที่อยู่ข้าง ๆ เองก็อ้าปากค้าง ตาเบิกโพลง แทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง
ใบหน้าของเสิ่นจิงหงเต็มไปด้วยน้ำตา ทว่ากลับยิ้มและพูดอย่างจริงจังว่า
“ฝ่าบาท หม่อมฉันพูดว่าหลี่หลางเขายังมีชีวิตอยู่ เขายังไม่ตาย ตอนนี้เขาเป็นกุนซือของทัพแคว้นหนาน ตอนนี้เขาอยู่ที่แคว้นหนาน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
ปลดล็อคแล้วอ่านไม่ได้...
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...