องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 134

โหลวฮวนฮวนหายตัวไปเสียแล้ว

หลี่จุ่นนึกแปลกใจนัก เมื่อไม่เห็นวี่แววของโหลวฮวนฮวนภายในจวน

เหตุใดหญิงสาวผู้นี้จึงหายไปกะทันหันได้

หรือนางจะไปบุกทะลวงกลไกนั่นอีกแล้ว

ครั้นเมื่อเกิดความคิดนี้ขึ้นในหัว หลี่จุ่นก็ไม่อาจหยุดยั้งความคิดได้ จนคิ้วของเขาขมวดให้เห็นเป็นรอยย่นลึก

แม้ว่าวรยุทธ์ของนางน่าจะสูง แต่หากประเมินจากที่นางกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ นั่นหมายความว่ากลไกภายในนั้นยากต่อการรับมือ

ในเมื่อตอนนี้นางเองก็บาดเจ็บอยู่ หากเดินทางไปแก้กลไกในตอนนี้จริง ๆ ไม่เท่ากับว่ารนหาที่ตายหรอกหรือ

เมื่อคิดได้เช่นนี้ หลี่จุ่นก็นึกกังวลขึ้นมา

“ผู้หญิงคนนี้แม้ว่าจะมิได้ฉลาดเท่ากับหลี่เหวินจวิน แต่ก็มิใช่คนโง่เง่าอะไร น่าจะไม่กล้าไปบุกโจมตีกลไกกะทันหันอีก”

หลี่จุ่นเอ่ยปลอบใจตนเอง

ช่วงค่ำวันนั้น ชายหนุ่มเรียกหยางจงเข้าพบ ทั้งคู่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วพากันออกไปนอกจวนอ๋อง

หยางจงติดตามหลี่จุ่นมาถึงภายนอกหอชุนฮวา ครั้นเมื่อเงยหน้ามองหอชุนฮวาคิ้วก็ขมวดเข้าหากัน พลันก็กัดฟันกรอดแล้วเอ่ยขึ้น

“ท่านอ๋อง ท่านเองก็ถึงวัยที่จะเลือกคู่ครองได้แล้ว ไม่สู้ว่าให้ข้าไปหาหัวหน้าขันทีหวัง ให้เขาไปพูดกับฝ่าบาทเพื่อเลือกสนมให้ท่านสักคนดีหรือไม่”

ท่านอ๋องผู้นี้เอาแต่เวียนวนมาหอโคมเขียว เป็นเช่นนี้ไม่ดีแน่

บัดนี้เขาได้เป็นท่านอ๋องแล้ว หากฝ่าบาทรู้เรื่องนี้เข้า เกรงว่านอกจากจะถูกต่อว่าแล้ว ผลตอบรับก็คงไม่ดีสักเท่าใดนักเช่นกัน

“........”

“...”

เมื่อหลี่จุ่นได้ยินคำของหยางจงแล้วก็หรี่ตามองขันทีหนุ่มด้วยไร้คำจะเอ่ย

“พ่อบ้าน เจ้าคิดอะไรอยู่น่ะ ตอนนี้ข้ายังเป็นหนุ่มบริสุทธิ์อยู่ เจ้าอย่าคิดไปเรื่อยสิ !”

ยังบริสุทธิ์อยู่หรือ

หยางจงถึงกับนิ่งงันไปชั่วครู่

หรือครั้งก่อนชายหนุ่มจะยังไม่ได้ลงมือกับเฉาวานวาน

นี่มันช่าง...

ครั้งก่อนขันทีหนุ่มเข้าใจว่าท่านอ๋องจบงานเร็ว ยังคิดอยู่ว่าจะหาอาหารหยูกยามาบำรุงให้เสียหน่อย แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว เกรงว่าท่านอ๋องของตนเองจะไม่ได้การเสียแล้วกระมัง

แบบนี้ก็แย่น่ะสิ !

เมื่อคืนเช่นนี้ หยางจงก็ถึงกับนิ่งเงียบไป

ไม่ได้การ บ่าวต้องหาสักวัน ใช้ให้คนไปขอวิธีรักษาจากสำนักหมอหลวงเสียแล้ว !

ท่านอ๋องจะไม่ได้การเช่นนี้ไม่ได้

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของหยางจงเปลี่ยนไป หลี่จุ่นก็รู้สึกว่าสายตาของอีกฝ่ายที่มองตนเองดูแปลก ๆ ชายหนุ่มจึงเอ่ยขึ้นทันที

“อย่าคิดไปเรื่อยเลย เข้าไปข้างในกัน ข้ายังอยากจะฟังบทเพลงใหม่ของวานวานอยู่”

“ขอรับท่านอ๋อง”

หยางจงพยักหน้า ทว่า ภายในใจยังคงคิดว่าจะต้องหาเวลาไปสำนักหมอหลวงเพื่อขอวิธีรักษาอยู่เช่นเคย