องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1343

ณ ชายแดนชิงโจว

ยามค่ำย่างกรายเข้ามา

ค่ำคืนอันเงียบสงบได้ถูกทำลายลงด้วยเสียงอันดังกึกก้อง

“ไฟไหม้!”

“ไฟไหม้แล้ว!”

“ดับไฟเร็ว!”

“...”

ค่ายทหารของทัพแคว้นฉีตกอยู่ในความอลหม่านทันที ทหารแคว้นฉีส่งเสียงดัง กระโจมทัพมีไฟลุกขึ้นทีละหลัง

เนื่องจากอยู่ในช่วงฤดูหนาว อากาศแห้ง หากไฟติดขึ้นมาแล้วยากที่จะดับลงได้

ในไม่ใช่ช้าเพลิงไหม้ก็เขมือบกลืนกินกระโจมทัพไปทีหลัง ทีละหลัง

หวังฉวนเหวินที่กำลังปรึกษาหารือกับอู๋อี๋หลิงอยู่ในกระโจมกลางกองทัพตื่นตระหนกทันที แม่ทัพทั้งหลายต่างพากันพุ่งออกมาจากกระโจม

เมื่อเห็นค่ายทหารเต็มไปด้วยเปลวเพลิง สีหน้าพลันตื่นตระหนกสุดขีด รีบนำพลเรือนเข้ามาช่วยกันดับไฟ

เหวินเหรินกู พลเมืองแคว้นเยียนยังอยู่ในค่ายทหารแคว้นฉี ทันทีที่ได้ยินเสียงเตือนไฟไหม้ก็รีบออกจากกระโจมทันที

ทันใดนั้น!

ในท้องฟ้ายามค่ำคืน กลับเห็นเงาสีดำตกลงมาจากท้องฟ้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า พุ่งเข้ามาโจมตีหวังฉวนเหวินและพวกพ้องทันที!

“มาอีกแล้วรึ?”

เหวินเหรินกูหรี่ตาลงเล็กน้อย ครุ่นคิดอยู่สักพักก็ชักดาบออกมาและกระโจนออกไป!

“ระวัง!”

ครั้งนี้จู่ ๆ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้ามา หวังฉวนเหวิน อู๋อี๋หลิงและคนในกองทัพต่างพากันตื่นตระหนก อู๋อี๋หลิงชักดาบออกมาคุ้มกันอยู่ข้าง ๆ หวังฉวนเหวินทันที จากนั้นก็ตะเบ็งเสียงดังว่า

“ผู้ใดกล้าทำลายค่ายทหาร ผู้นั้นตาย!”

ทันใดนั้น!

คำตอบที่เขาได้คือการฟาดมือกลางอากาศ!

มีร่างหนึ่งพุ่งเข้ามาหาเขาในทันที โจมตีไปที่กลางศีรษะของเขาโดยตรง!

อู๋อี๋หลิงหรี่ตาลงและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

“ประเมินความสามารถของตนเองสูงเสียจริง!”

เขาเหวี่ยงดาบในมือ โดยไม่แยแสอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย!

ตูม!

ทันใดนั้น!

วินาทีต่อมา อู๋อี๋หลิงก็ทะยานตัวขึ้นไป!

เป็นไปได้อย่างไร?

สีหน้าของเขาเปลี่ยนทันทีและรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาในใจ!

แย่ล่ะ!

คนคนนี้มีวรยุทธ์อันล้ำเลิศ มิใช่คู่ต่อสู้ของข้าเสียแล้ว!

หลังจากมองดูอีกฝ่ายที่ทะยานมาโจมตีเขาแล้วนั้น คนคนนั้นก็โจมตีหวังฉวนเหวินเข้าให้อีกหนึ่งฝ่ามือ ในช่วงเวลาหน้าสิ่งหน้าขวานนี้ เหวินเหรินกูสะบัดดาบของเขา ฟันสกัดกั้นการโจมตีของคู่ต่อสู้!

อีกฝ่ายก้าวถอยหลังไป ดวงตาของเขาดูประหลาดใจเล็กน้อย ทว่ายังไม่ทันได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง เขาก็ถูกกองทัพองครักษ์ของหวังฉวนเหวินรุมล้อมทันที!

ทันใดนั้น!

ท่ามกลางท้องฟ้าอันมืดมิด ได้มีร่างอีกหลายร่างปรากฏตัวออกมา สับเหล่าองครักษ์เป็นชิ้น ๆ ราวกับหั่นผัก!

พวกเขาทั้งสามเริ่มบรรเลงเพลงยุทธ์อันดุเดือด ทหารที่อยู่รอบ ๆ ก็ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า

ทั้งสามคนน่าหวาดกลัวยิ่งนัก พวกเขาต่อสู้กันแม้แต่ในกลางอากาศ!

และที่น่าหวาดกลัวที่สุดคือ มือสังหารคนนั้นคนเดียวต่อสู้กับคนสองคน ยิ่งไปกว่านั้นยังสกัดกั้นจอมทัพกับท่านเหวินเหรินเอาไว้ไม่ให้การโจมตีคืบหน้าไปไหนเลยแม้แต่น้อย!

ในเวลานี้!

อู๋อี๋หลิงและเหวินเหรินกูต่อสู้จนขวัญหนีดีฝ่อ!

อีกฝ่ายมิใช่ผู้แข็งแกร่งธรรมดา คราแรกคิดว่าผู้หญิงจากกลุ่มที่มารอบที่แล้วจะเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดที่เคยเจอมาแล้ว!

ทว่าดูจากตอนนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่อยู่ตรงหน้าแล้วมันคนละชั้นกันจริง ๆ !

ไม่ได้การ!

เอาชนะไม่ได้เลย!

ครั้งนี้อันตรายยิ่งนัก!

ทันใดนั้น!

ทั้งสองต่อสู้กันอย่างหนัก หลังจากที่ทั้งสามคนแลกวรยุทธ์กันหลายร้อยกระบวนท่า อีกฝ่ายก็ล้มพวกเขากลางอากาศได้อย่างง่ายดาย!

แข็งแกร่งเหลือเกิน!

ทำได้เช่นไร?

บนโลกใบนี้มีผู้ที่แข็งแกร่งจนน่าหวาดกลัวถึงเพียงนี้อยู่ด้วยหรือ?

ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย!

หลังจากอู๋อี๋หลิงถูกล้ม เลือดก็พุ่งออกมาจากปาก ทัพแคว้นฉีรีบเข้าคุ้มกันเขาอยู่เบื้องหลังทันที และอู๋อี๋หลิงก็พูดเสียงดังขึ้นว่า

“ขึ้นมาข้างหน้า ป้องกันข้าไว้!”