องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1344

แตทว่า!

ป้องกันงั้นหรือ?

จะป้องกันอย่างไรล่ะ?!

ไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งอันน่าอัศจรรย์ของอีกฝ่าย แม้แต่พวกพ้องของนางเหล่านั้นยังสังหารกองทัพที่อยู่ข้างอัครมหาเสนาบดีจนกลายเป็นศพเกลื่อนเต็มพื้น!

น่าหวาดกลัวยิ่งนัก!

อันตรายเหลือเกิน!

ทันใดนั้น!

เจียงเยว่ฉานเห็นทหารจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามาหานาง ทว่าแววตาของนางกลับไม่ได้เปลี่ยนไปเลย!

นางลงมือโจมตีอย่างไม่ตั้งใจมาก เพียงพริบตาเดียว ทหารในกองทัพก็ถูกสังหารล้มลงทีละคน ทีละคน!

รอบเท้าของนางเต็มไปด้วยศพ เพียงไม่นาน ก็ไม่มีผู้ใดกล้าเข้ามาลองดีอีก!

พวกเขาทั้งหมดถอยทัพด้วยสีหน้าหวาดกลัว!

เมื่ออู๋อี๋หลิงเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ใบหน้าของเขาก็อมทุกข์ขึ้นมาทันที!

ด้านหลังมีทหารมากมายเข้ามาไม่หยุดหย่อนเพื่อปกป้องเขา ทว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งสุดยอดเช่นนี้ ในกองทัพอันแสนอลหม่านนั้นกลับประหนึ่งว่าเป็นพื้นที่รกร้าง!

น่าเกรงกลัวเหลือเกิน!

ผู้ที่มาเยือนครานี้...ไม่มีทางขัดขวางได้เลย!

เหวินเหรินกูเห็นว่าสถานการณ์ใกล้จะจบลงแล้ว อีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป แม้จะอยู่ท่ามกลางทัพอันวุ่นวาย ชีวิตของเขาก็อาจถูกพรากไปเมื่อใดก็ย่อมได้

ในขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เหวินเหรินกูพลันอาศัยจังหวะช่วงชุลมุนหลบหนีออกไป

ทันใดนั้น!

เงาดำกระโจนลงมาปรากฏที่ตรงหน้า ทันทีที่เงยหน้าขึ้นเขาก็ใช้ฝ่ามือโจมตีลงตรงศีรษะ!

เหวินเหรินกูสีหน้าปลี่ยนอย่างกะทันหัน!

ผู้แข็งแกร่งยอดฝีมืออีกคนงั้นรึ?!

ฉิบหาย!

เหวินเหรินกูถอยออกไปอย่างรวดเร็ว หลบเลี่ยงการโจมตีนี้ได้อย่างหวุดหวิด แต่ฝ่ามือนั้นก็ตามมาติด ๆ หลบแทบไม่ทัน!

เหวินเหรินกูเตะทหารแคว้นฉีที่อยู่ข้าง ๆ ให้ออกมาช่วยป้องกันเขา!

และแล้ว!

ไร้ประโยชน์สิ้นดี!

อีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป!

พริบตาเดียวก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาและต่อสู้กันอีกครั้ง

หลังจากการเผชิญหน้ากันเพียงสองครั้ง เหวินเหรินกูก็พลันสีหน้าเปลี่ยน!

วรยุทธ์ของคนคนนี้ไม่ด้อยไปกว่าตัวเขาเลย!

แม้ว่าฝีมืออาจจะต่างจากผู้หญิงคนเมื่อครู่ที่ทำให้เขาหวาดกลัวเล็กน้อย ทว่าเขาพึ่งจักต่อสู้กับผู้ทรงพลังไป ทำให้เขาสูญเสียพลังไปอย่างมาก!

การที่จะเผชิญหน้ากับชายผู้มีความแข็งแกร่งทัดเทียมเจ้าตัวนั้น ถือเป็นการฆ่าตัวตายชัด ๆ !

ให้ตายเถอะ!

ให้ตายสิโว้ย!

นี่มันเรื่องอะไรกัน?!

เหตุใดหวังฉวนเหวินจึงถูกคนลอบสังหาร?

เขาไม่ควรอยู่ที่นี่ เดิมทีเขาวางแผนจะไปแคว้นหนาน แต่ตอนนี้มันสายไปแล้ว คราวนี้หากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว เขาอาจจะต้องจบชีวิตลงที่นี่

อู๋อี๋หลิงหน้าตาดูทุกข์ทนยิ่งนัก

วินาทีต่อมาเจียงเยว่ฉานบีบคอเขาขึ้นมา แต่เขาไม่สามารถหลีกหนีได้!

ให้ตายเถอะ!

มาบีบคอเขาได้เยี่ยงไร!

“หยุดนะ!”

ในเวลานี้!

จู่ ๆ เสียงของหวังฉวนเหวินก็ดังขึ้นมาจากข้างในกระโจมกองทัพด้านหลัง!

เขาค่อย ๆ ย่างก้าวออกมาจากกระโจม และตะโกนหยุดศึกอันยิ่งใหญ่ครั้งนี้ทันที!

ทว่าน่าเสียดายนัก อู๋อี๋หลิงไม่สามารถดิ้นรนหนีจากเจียงเยว่ฉานที่กำลังบีบคอเขาอยู่ได้!

เขาถูกควบคุมไว้ ไม่กล้ากระดุกกระดิกตามอำเภอใจ!

ทหารที่อยู่รอบ ๆ ต่างพากันหวาดกลัวและถอยหลังไป

ทุกคนในลัทธิเทียนซานกำลังจะพุ่งเข้าโจมตี เมื่อเห็นหวังฉวนเหวินเดินออกมาด้วยตัวเอง หัวหน้าอย่างหม่าหยวนฮั่นและซ่งเซี่ยงอวี่จึงกระโจนเข้าไปหาหวังฉวนเหวินทันที!

ทันใดนั้น มีดก็จ่ออยู่ที่คอของเขา!

ซ่งเซี่ยงอวี่ตะโกนข่มขู่ทัพแคว้นฉีที่อยู่รอบ ๆ

“อย่าขยับ! มิฉะนั้นข้าจักฆ่าอัครมหาเสนาบดีของพวกเจ้าเสีย!”

จากนั้นเขาก็มองไปที่หม่าหยวนฮั่นที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า

“ท่านหม่า แปลที ข้ากลัวว่าพวกเขาจักฟังไม่เข้าใจ”

หม่าหยวนฮั่นมองไปที่เขาด้วยสีหน้าเอือมระอาและแน่นิ่ง!