องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1359

เมืองหลวงแคว้นหนาน

ทิศใต้ ห่างจากเมืองหลวงสามสิบลี้

ท้ายที่สุดแล้วหลี่เจิ้งก็ไม่ได้ถวายหัวตัวเองให้หลี่จุ่น เขาคิดว่าถ้าทำเช่นนั้นแผนการจะล้มเหลว

หลี่เจิ้งนั่งอยู่ในกระโจมกองทัพ จู่ ๆ อวี่เหวินจิ้งก็เดินสีหน้าเคร่งเครียดเข้ามา แล้วเอ่ยว่า

“ฝ่าบาท ตรวจสอบได้แล้ว เจ็ดวันก่อนจิ่งอ๋องยิงปืนใหญ่ไปทางทิศตะวันตกอย่างกะทันหัน เพราะเขาโดนอดีตจักรพรรดิเล่นงาน และเฟิงอู่หังก็ถูกฆ่าโดยอดีตจักรพรรดิ!”

“อะไรนะ!”

หลี่เจิ้งตกใจและถามด้วยเสียงหนัก

“เจ้าจะบอกว่าพ่อของข้าลงมือกับเจ้าหกงั้นหรือ หมายความว่าไง!”

อวี้เหวินจิ้งตอบ “อดีตจักรพรรดิอาจจะต้องการฆ่าจิ่งอ๋อง...”

“บัดซบ!”

หลี่เจิ้งโกรธมาก ตะโกนว่า

“เขาทำได้อย่างไร! เสด็จพ่อจะฆ่าเจ้าหกได้อย่างไร! เสด็จพ่อให้สัญญากับข้าแล้ว เขาจะทำเช่นนี้ไม่ได้!”

อวี้เหวินจิ้งนิ่งเงียบ

หวังเหลียนที่อยู่ข้าง ๆ ก็ขมวดคิ้ว สีหน้าดูไม่จืดเลย

“แล้วเจ้าหกเป็นอย่างไรบ้าง” หลี่เจิ้งถามด้วยความสงบหลังจากตะโกนเสร็จ

อวี้เหวินจิ้งตอบ “ปัจจุบันจิ่งอ๋องอยู่ที่จวนชิ่งหวัง แต่มีการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด และสองวันที่ผ่านมามียอดฝีมือมากมายอยู่ที่นั่น คนของเราไม่สามารถสืบหาข่าวได้ แต่มีเฟิงฉีถัวอยู่ที่นั่นด้วย เลยคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรมาก”

“งั้นก็ดี!”

หลี่เจิ้งสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “เจ้าหกจะตายไม่ได้! ในเมื่อเสด็จพ่อทำผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับข้า งั้นข้าต้องเปลี่ยนแผน ไท่ซือ ตอนนี้เจิ้นเป่ยอ๋องอยู่ที่ไหน”

อวี้เหวินจิ้งตอบ

“หลังจากที่จางเป่ยขัดราชโองการของฝ่าบาท เจิ้นเป่ยอ๋องต้องนำทัพลงใต้ ตอนนี้อยู่ที่เมืองซ่างหยวน”

แววตาหลี่เจิ้งดูลึกล้ำ และพูดด้วยเสียงเย็นชา

“จัดการให้ด้วย ข้าต้องการพบเจิ้นเป่ยอ๋อง!”

อวี้เหวินจิ้งและหวังเหลียนสีหน้าตกใจเล็กน้อย อวี้เหวินจิ้งรีบพูดว่า

“ฝ่าบาท นี่…”

อย่างไรก็ตาม!

หลี่เจิ้งแน่วแน่ และพูดว่า

“ไม่ต้องห่วง หากพูดถึงพี่น้องของข้า ใครที่ซื่อสัตย์ที่สุด ก็ต้องเป็นเจ้ารอง! ในเมื่อเสด็จพ่อทำผิดสัญญา ต้องการฆ่าลูกข้า ข้าจะไม่ทนนั่งอยู่เฉย ๆ! ข้าต้องทำให้เสด็จพ่อรู้ว่า บัลลังก์ของใต้หล้านี้ต้องเป็นของลูกข้าเท่านั้น!”

อวี้เหวินจิ้งถอนหายใจ และพูดว่า

“รับบัญชา ฝ่าบาท ข้าจะไปจัดการให้บัดเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ”

จากนั้นฉิงเอ๋อร์ก็ช่วยพยุงน่าหลันเหวินลงมา

แคว้นหนานเต็มไปด้วยภูเขามากมาย หิมะตกหลายวันติดต่อกัน รอบ ๆ จึงถูกปกคลุมด้วยหิมะ

ช่างงดงามยิ่งนัก!

ตอนนี้พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ภายใต้แสงอาทิตย์ ภูเขาอันคดเคี้ยวที่ปกคลุมไปด้วยหิมะสะท้อนแสงระยิบระยับดูงดงาม

ทั้งสามคนกำลังพักผ่อน ชมทิวทัศน์หิมะ

ขณะนั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเท้าข้างหนึ่งเหยียบลงบนหิมะ ชายร่างใหญ่คนหนึ่งมองพวกเขาทั้งสามด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะถามว่า

“ขอถามหน่อย ท่านคือองค์หญิงหลี่เหวินจวินใช่หรือไม่”

ฉิงเอ๋อร์และหลินกงกงสะดุ้งทันที!

ชายร่างกำยำมีรอยสักแมงป่องบนใบหน้าด้านซ้าย ท่าทางดูน่ากลัว

“เจ้าเป็นใคร” ฉิงเอ๋อร์ถามทันที

ชายร่างกำยำยิ้มและพูดว่า “ข้าเหรอ ข้ากำลังทำภารกิจ บังเอิญเจอพวกท่านทั้งสามพอดี ภารกิจของข้าก็คือจับตัวองค์หญิงกลับไปก็เสร็จสิ้นภารกิจ! องค์หญิง เชิญองค์หญิงกลับไปกับข้าเถอะ!”

ขณะพูด!

ชายร่างกำยำก็ยิ้มเยาะและลงมือทันที!

แม้ว่าเขาจะตัวใหญ่ แต่กลับว่องไวจนน่าประหลาดใจ หลินกงกงและฉิงเอ๋อร์ยังไม่ทันได้ตอบสนอง เขาก็เข้ามาประชิดแล้ว!