องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1371

“อะไรนะ!”

ในภูเขาแห่งหนึ่งของแคว้นหนาน

หลี่โจ้วได้ยินข่าวการสถาปนาจักรวรรดิ และการเป็นมหาจักรพรรดิของหลี่จุ่นก็โกรธมาก!

หลี่ตังเทียนก็ดูมีสีหน้าที่ไม่ดีเช่นกัน

“เยี่ยม เยี่ยมจริง ๆ! ข้าจะดูสิว่าไอจักรวรรดิพันธมิตรจงหยวนมันจะเป็นอย่างไร!” หลี่โจ้วหัวเราะเยาะด้วยความโกรธ

หลี่ตังเทียนกล่าว “เสด็จพ่อ คนของเราได้เริ่มรวมตัวกันแล้ว เมื่อถึงเวลาเราจะร่วมมือกับซือหม่าหยวน เพื่อล้มล้างจักรวรรดิพันธมิตรเป็นอันดับแรก!”

หลี่โจ้วพยักหน้าอย่างเย็นชา และถามว่า “คนที่เราส่งไปเชิญนิกายเทียนซานส่งข่าวมาหรือยัง”

หลี่ตังเทียนส่ายหัวและพูดว่า

“ยังไม่มีข่าวตอบกลับมา แต่ว่าเสด็จพ่อ คนของข้าก็มีข่าวดีเช่นกัน”

“ข่าวดีอะไร” หลี่โจ้วถาม

หลี่ตังเทียนตอบ “เราจับตัวหลี่เหวินจวินบุตรสาวบุญธรรมของหลี่เจิ้งได้แล้ว!”

“โอ้”

หลี่โจ้วหัวเราะร่วนด้วยความดีใจทันที

“ดีมาก ว่ากันว่าเป็นผู้ที่ฉลาดที่สุดในแผ่นดินมิใช่หรือ ดี ดีมาก!”

หลี่ตังเทียนพูดต่อ “หากเราเดาไม่ผิด เด็กในท้องของนางก็คือบุตรของหลี่จุ่น!”

หลี่โจวยิ่งหัวเราะด้วยความสะใจ ก่อนจะพูดว่า

“ดีมาก ส่งคนไปตามหาคนของลัทธิเทียนซานต่อไป แต่เราก็สามารถให้เจ้าเด็กนั่นส่งปืนใหญ่มาให้พวกเราได้แล้ว!”

“รับทราบ เสด็จพ่อ ข้าจะส่งคนไปเดี๋ยวนี้!” หลี่ตังเทียนตอบ

เมืองหลวงของจักรวรรดิพันธมิตรจงหยวนตั้งอยู่ในเมืองเฟิงหลิง และได้เปลี่ยนชื่อจากเฟิงหลิงเป็นจงตู

หลี่จุ่นตัดสินใจหลังจากไตร่ตรองมาแล้ว

จงตูเหมาะสมที่จะเป็นเมืองหลวงของเมืองจักรวรรดิกลาง!

ขณะนี้ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว กองกำลังทั้งหมดก็ถูกรวมเข้าด้วยกัน

ส่วนแคว้นทั้งห้าเดิมบัดนี้เหลือแค่เพียงชื่อ และเหล่าผู้นำก็ถูกลดสถานะเป็นเจ้าเมืองเท่านั้น อำนาจทางการทหารทั้งหมดจึงอยู่ในมือของหลี่จุ่น

กองทัพเดิมของเฟิงเฉวี่ยนมีห้าหมื่น กองทัพหลางมีทั้งหมดหกหมื่น กองทัพของแคว้นหนานมีราว ๆ สองแสน กองทัพสายฟ้ามีหนึ่งแสนสี่หมื่น กองทัพของเหยียนโจวมีสามแสนเจ็ดหมื่น กองทัพเจิ้นเป่ยมีสองแสน กองทัพของราชวงศ์อู่มีประมาณสามแสน กองกำลังทั้งหมดรวมประมาณหนึ่งล้านสามแสน!

กองทัพของซือหม่าหยวนจากแคว้นเยียนและแคว้นจ้าวข้ามแม่น้ำมาหนึ่งล้านนาย แต่เขามีกองทัพหนึ่งล้านสามแสน แถมยังครอบครองอาวุธที่ล้ำสมัย คราวนี้จะสู้กับเขาได้อย่างไร!

ไม่มีทางสู้!

“ดี กองทัพทั้งสี่กลุ่มจะถูกรวมเข้าด้วยกัน กองกำลังที่เหลือจะถูกเสริมเข้าไปในกองทัพอื่น ๆ ตั้งเป็นกองทัพที่หนึ่ง สอง สาม และสี่ โดยใช้ชื่อว่า กองทัพพันธมิตรที่หนึ่ง กองทัพพันธมิตรที่สอง กองทัพพันธมิตรที่สาม และกองทัพพันธมิตรที่สี่”

“กองทัพที่หนึ่งจะมีเจิ้นเป่ยอ๋องหลี่ทงเป็นผู้บัญชาการ กองทัพที่สองเป็นเหยียนอ๋องจ้าวจิ่งจ้งแห่งราชวงศ์อู่ กองทัพที่สามเป็นท่านแม่ทัพเยเน่ยคู่ของแคว้นหลางร่วมกับท่านแม่ทัพเถี่ยกู่ของเฟิงเฉวี่ยน”

พูดถึงตรงนี้ หลี่จุ่นก็หยุดชั่วคราวและมองไปที่อวี่เหวินจิ้ง ก่อนจะพูดว่า

“กองทัพที่สี่ให้อวี่เหวินไท่ซือบัญชาการชั่วคราวก็แล้วกัน ท่านใดมีข้อคัดค้านหรือไม่”

อวี้เหวินจิ้งตกใจเล็กน้อย มองไปรอบ ๆ พวกจักรพรรดินีทั้งสามต่างก็มองหน้ากัน จากนั้นก็ส่ายหัว

หลี่จุ่นพึงพอใจและพูดว่า

“ในเมื่อทุกคนไม่มีปัญหา ก็ให้แม่ทัพแต่ละท่านเข้ามาประดับยศและรับอำนาจทางการทหารอย่างเป็นทางการเถอะ!”

“รับบัญชา!”

ทุกคนพยักหน้า

ไม่นาน

ผู้บัญชาการกองทัพทั้งสี่ นำโดยเจิ้นเป่ยอ๋องและเหยียนอ๋องผู้เฒ่าก็เดินเข้ามา จากนั้นก็คำนับหลี่จุ่นและตะโกนว่า

“กระหม่อมขอคารวะองค์จักรพรรดิ! มหาจักรพรรดิอายุยืนหมื่นปี หมื่น ๆ ปี!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน