ผ่านไปครั่งค่อนวัน จักรพรรดินีก็ออกมาจากห้องของอวี้เซียง
ทันใดนั้นก็เห็นหลี่จุ่นยืนรออยู่ที่ทางเดิน
“เป็นอย่างไรบ้าง?” หลี่จุ่นรีบเข้ามาถามทันที
จักรพรรดินีถลึงตาใส่เขา และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเล็กน้อยว่า
“ชาติที่แล้วพวกเราสองพี่น้องคงไปก่อกรรมทำเข็ญอันใดไว้แน่ ชาตินี้ถึงต้องตกเป็นของท่าน”
หลี่จุ่นตกตะลึงและพูดอย่างอึกอักขึ้นมาทันทีว่า
“นั่น จ้าวจ้าว...เหตุใดจึงพูดเยี่ยงนี้เล่า? คงเป็นเพราะข้านั้นกอบกู้โลกไว้ชาติที่แล้ว ชาตินี้จึงโชคดีได้แต่งงานกับพวกท่านสองพี่น้อง!”
จักรพรรดินีแอบถอนหายใจ ไม่แยแสคำพูดสวยหรูของเขาและพูดว่า
“ความเข้าใจผิดระหว่างข้ากับอวี้เอ๋อร์ไม่สามารถแก้ไขได้ในเวลาอันสั้น แต่อย่างไรก็ตาม ในที่สุดนางก็ยอมคุยกับข้าแล้ว”
“เช่นนั้นก็ดีเลย!”
หลี่จุ่นยิ้มออกทันทีและพูดว่า “ข้าจักไปดูอวี้เซียงเสียหน่อย!”
จักรพรรดินีมองเขา และไม่ได้รั้งเอาไว้
หลี่จุ่นเดินเข้าไป
อวี้เซียงนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งด้วยอารมณ์เศร้าหมอง ดูเหมือนว่านางกำลังตกอยู่ในภวังค์ ไม่ทันสังเกตว่าหลี่จุ่นเข้ามา
หลี่จุ่นกอดนางจากด้านหลัง จากนั้นก็ช้อนใบหน้าของนางขึ้นมาจูบ
อวี้เซียงตกใจ แต่พอเห็นว่าเป็นหลี่จุ่นนางก็โล่งใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...