องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1436

หนึ่งห้อง หนึ่งเตียง

ทำยังไงดี?

เจียงเยว่ฉานเดินเข้าไปก่อนอย่างไม่สนใจ จากนั้นก็นั่งลงบนเตียง และเอ่ยว่า

“ไม่ได้นอนเตียงมานาน คืนนี้ข้าจะได้นอนเตียงแล้ว”

ปันหมิ่นสีหน้าเปลี่ยนแปลง เหลือบไปมองหลี่จุ่น และเอ่ยว่า

“ท่าน ท่าน ท่านนอนที่พื้น! ข้ากับพี่สาวจะนอนบนเตียง!”

หลี่จุ่นลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้า

จะนอนเตียงเดียวกันกับผู้หญิงได้อย่างไร?

สถานะก็ไม่ชัดเจน อีกอย่างผู้ชายวัยหนุ่มอย่างเขา ถ้าทนต่อความต้องการของร่างกายไม่ไหว คงต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่

หลี่จุ่นจึงเรียกคนชราสองคนหาหญ้าแห้งมาให้เขา ปูไว้ที่พื้น จากนั้นก็ทนนอนที่พื้นหนึ่งคืน

ทั้งคืนไม่มีการพูดจากัน

แต่ว่า วันที่สองเมื่อหลี่จุ่นตื่นขึ้นมา กลับเห็นคนหนึ่งนอนอยู่ข้างกายตนเอง

ใบหน้าอันสวยงามเพริศพริ้งอยู่ตรงหน้าเขาพอดี เมื่อลืมตาขึ้นก็เห็นทันที

ทันใดนั้นก็รู้สึกตื่นตกใจ ถอยตัวไปอย่างรวดเร็ว!

คงเป็นเพราะการเคลื่อนไหวของหลี่จุ่น เจียงเยว่ฉานที่หลับอยู่ข้างกายหลี่จุ่นอย่างนิ่งเงียบก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา เหมือนก้อนเมฆเคลื่อนตัวออก ทันใดนั้นท้องฟ้าก็สวยงามสดใส

เจียงเยว่ฉานมองดูหลี่จุ่นด้วยสายตาปกติ จากนั้นก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงงัวเงียว่า

“ฟ้าสว่างแล้วหรือ?”

หลี่จุ่นมองไปข้างนอกที่เริ่มสว่างไสว พยักหน้าอย่างตะลึง และเอ่ยถามอย่างสงสัยว่า

“ทำไมเจ้าถึงมานอนอยู่ข้างกายข้า?”

เจียงเยว่ฉานจึงยืดเส้นยืดสาย และหันไปมองปันหมิ่นที่ยังคงนอนหลับสนิทอยู่ ก่อนจะหันมาทางหลี่จุ่น และยิ้มพลางเอ่ยว่า

“ข้าอยากรู้ว่านอนข้างกายท่านจะเป็นอย่างไร ไม่เลว นอนข้างกายท่านรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ทำให้นอนหลับดีมากขึ้น”

หลี่จุ่นหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย ลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และเอ่ยว่า

“เอาละ ไปกันได้แล้ว”

จากนั้นก็หันไปมองปันหมิ่นที่ยังนอนหลับสนิท จึงดึงผ้าห่มบนตัวนางออกมาทันที ตบลงที่สะโพกอันอวบอิ่มของนาง จากนั้นก็ตะโกนเอ่ยว่า

“หญิงสาว ไปกันได้แล้ว!”

ปันหมิ่นตื่นขึ้นมาอย่างไว จากนั้นก็รู้สึกร้อนผ่าวตรงสะโพก และส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ ท่าทางยังนอนไม่อิ่ม จ้องมองหลี่จุ่นอย่างอารมณ์เสีย

ส่วนหลี่จุ่นกลับยักไหล่ หันหลังไปอย่างไม่สนใจ และเอ่ยว่า

“จะกลัวทำไม ท่านมีปืนใหญ่อยู่มิใช่หรือ? อาวุธร้ายกาจเช่นนี้ ยังกลัวการสู้รบอีกหรือ?”

หลี่จุ่นส่ายหน้าและเอ่ยว่า “หลี่โจ้วลงมือแล้ว ก็หมายความว่าซือหม่าหยวนก็จะลงมือเช่นกัน!”

“หมายความว่าอย่างไร?” หญิงสาวทั้งสองสีหน้าเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย และมองไปทางหลี่จุ่น

หลี่จุ่นเอ่ย “ความหมายของข้าคือ ซือหม่าหยวนกับหลี่โจ้วได้ร่วมมือกัน เพื่อจะต่อสู้กับข้า!”

ไม่อย่างนั้นหลี่โจ้วคงไม่ลงมือเร็วเช่นนี้!

“นี่…”

หญิงสาวทั้งสองสีหน้าเปลี่ยนอย่างเห็นได้ชัด

หลี่โจ้วกับซือหม่าหยวนร่วมมือกัน หมายความว่ามหาจักรพรรดิจะต้องเผชิญหน้ากับกองทัพใหญ่จำนวนกว่าสองล้านนาย！

เมื่อเป็นเช่นนี้ สถานการณ์จึงเข้าขั้นวิกฤต！

เป็นอย่างที่คาดไว้!

ขณะที่กองทัพใหญ่กำลังจะไปถึงหลงหู่ไถ ก็มีม้าเร็วส่งสารด่วนมา

กองทัพใหญ่ห้าแสนนายที่ด่านเหิงกู่กำลังเคลื่อนตัวสู่ทิศตะวันตก เพื่อมุ่งหน้าไปยังหลงหู่ไถ!

ซือหม่าหยวนเริ่มลงมือแล้ว!