องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1456

กระสุนปืนใหญ่ได้ระเบิดขึ้นกลางอากาศบนหัวของกองทัพเยียนจ้าว น้ำมันด้านในมีไฟลุกไหม้

นี่ก็คืออาวุธเพลิงในยุคโบราณ

อานุภาพร้ายแรง เป็นสิ่งน่าหวาดกลัวในสงครามยุคใหม่

ครั้งนี้กระสุนที่ไม่ปะทุจึงมีน้ำมันสาดกระเซ็น คล้ายกับหยดน้ำฝน บางส่วนระเหยเป็นไอน้ำ คละคลุ้งทั่วกลางอากาศ

อวี่เหวินจิ้งสั่งให้ยิงธนูที่ติดไฟออกไป เมื่อเข้าสู่กลางอากาศบนกองทัพเยียนจ้าวก็เกิดการเผาไหม้น้ำม้นก๊าดกลางอากาศขึ้นมาทันที ทันใดนั้นบนอากาศจึงเกิดไฟไหม้เป็นผืน

แสงเปลวเพลิงส่องสว่างทั่วท้องฟ้า!

กองทัพเยียนจ้าวที่อยู่ด้านล่างกำลังถูกหยดน้ำมันร่วงลงบนร่างกาย ครั้งนี้เมื่อเจอไฟ ก็ไร้หนทางหลบหนี ทันใดนั้นก็ถูกระเบิดอันน่ากลัวกับทะเลไฟกลืนกิน

“อ้า! ช่วยด้วย!”

“รีบหนีเร็ว!”

“มีไฟโจมตีมา รีบหนีเร็วเข้า!”

“แย่แล้ว ต้องตายแน่…”

“…”

แค่ชั่วพริบตา ก็มีทหารนับหมื่นถูกทะเลไฟกลืนกิน และส่วนใหญ่เป็นทหารม้า กองทัพเยียนจ้าวที่อยู่ด้านหลังสีหน้าเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน หวาดกลัวสุดขีด!

แม้แต่ผู้บัญชาการทหารจางเฟิงลู่ เวลานี้ก็จ้องมองอย่างเจ็บปวดหัวใจ หวาดผวาอย่างยิ่ง!

“ถอย ถอยเร็วเข้า!”

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ จางเฟิงลู่ก็ตะโกนอย่างรีบร้อน สั่งให้ทหารแนวหน้าถอยเดี๋ยวนี้!

ไม่ต้องให้เขาสั่ง ทหารรอบข้างก็ตกใจกลัวจนถอยหนีไป

เมื่อเห็นสหายที่ร่วมรบด้วยกันถูกทะเลไฟกลืนกิน ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดทรมาน ทหารบางคนถูกไฟไหม้ทั่วตัวแต่กลับช่วยเหลือไม่ได้ ทุกคนได้แต่มองดูและร้องโอดครวญวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง กลิ้งไปมาที่บนพื้น!

เวลานี้เห็นข้าศึกที่อยู่ท่ามกลางกองไฟ ทั้งคนทั้งม้าส่งเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดและวุ่นวาย ม้าได้กลายเป็นม้าไฟวิ่งพรวดพราด ภาพสถานการณ์น่ากลัวอย่างยิ่ง ฝั่งกองทัพจงหยวนมองด้วยสีหน้าตกตะลึง ในใจเกิดความหวาดกลัว

ช่างน่ากลัวเหลือเกิน…

เนินเขาในที่ไกล หลี่จุ่นทั้งสามกำลังมองดูภาพเหตุการณ์นี้ หม่าหยวนฮั่นกับซ่งเซี่ยงอวี่ก็มองอย่างครั่นคร้าม

หลี่จุ่นสีหน้าเย็นชา

สาเหตุที่ลูกกระสุนได้ระเบิดขึ้นกลางอากาศ เป็นเพราะลูกกระสุนเหล่านั้นได้ผ่านการดัดแปลงเป็นพิเศษ

ชนวนด้านในสั้นมาก ยิงออกมาไม่นานก็ระเบิดแล้ว

เป็นการผลิตอาวุธเพลิงตามยุคใหม่

อีกอย่างลูกกระสุนปืนใหญ่นี้ได้ซ่อนอยู่ด้านล่างสุด

ตอนที่หม่าหยวนฮั่นตรวจสอบและทดลองยิง แม้จะเอาจากด้านล่างก็ระเบิดเช่นกัน และอาจจะระเบิดแรงยิ่งกว่า

“พวกเรารอดูความสนุกกันต่อเถอะ แผนให้พวกเขาระเบิดตนเองนั้นทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้ก็ถึงแผนจับโจรเอาหัวโจก”

อืม?!

จับโจรเอาหัวโจก?

ซ่งเซี่ยงอวี่สะดุ้งขึ้นมาทันทีและเอ่ยถามว่า

“มหาจักรพรรดิ ท่านคิดจะจับตัวซือหม่าหยวนหรือ?”

หม่าหยวนฮั่นรู้สึกกระวนกระวายใจ มองดูหลี่จุ่น

หลี่จุ่นพยักหน้า ยิ้มพลางเอ่ยว่า

“ไม่ใช่แค่คิด แต่ตอนนี้ได้ส่งคนไปจับแล้ว อีกสองวันน่าจะรู้ผล พวกเรารอดูกันต่อเถอะ”

แผนการเล่นงานซือหม่าหยวนนี้เขาได้วางแผนมานานเท่าไหร่?

ดูเหมือนตั้งแต่แคว้นเยียนเข้าสู่สมาคมเทียนตี้ก็ได้เริ่มวางแผนแล้ว ซึ่งก็คือตอนที่อาจารย์เผียนอีซั่งกวนหว่านเอ๋อร์เริ่มเล่นฉากบนเตียง เขาก็ได้ส่งกำลังสุดท้ายเข้าไป

ตอนนี้มีข่าวสารรายงานกลับมาว่า คนฆ่าหมูกับนักพรตที่ไม่รู้ที่มาตอนนี้ได้กลายเป็นคนข้างกายของซือหม่าหยวนแล้ว

รอให้ถึงเวลาที่เหมาะสม ก็จะมัดตัวเป้าหมายไว้ทันที!

ซึ่งทั้งสองเป็นถึงยอดฝีมือในยุคสมัยนี้ จอมยุทธ์ทั่วไปไม่สามารถขัดขวางพวกเขาได้!