องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 176

วันนี้เมืองฉางอันคึกคักทั่วถ้วน

ไม่ใช่เพราะเต้าหู้ ไม่ใช่เพราะไซอิ๋ว ไม่สิ จะบอกว่าเพราะไซอิ๋วก็ยังได้อยู่

แต่ไม่ใช่การวางขายไซอิ๋วเล่มสอง แต่เป็นข่าวที่ได้มาจากหอชุนฮวา หอเล่าเรื่องของหอชุนฮวาจะเล่าเรื่องไซอิ๋วเล่มสองตั้งแต่ตอนกลางวัน!

“นี่เป็นความจริงหรือไม่”

“นั่นสิ ข้าก็อยากรู้เหมือนกัน เป็นไปไม่ได้กระมัง!”

“อีกหกวันทางร้านหนังสือจึงจะขาย ทำไมหอชุนฮวาจะเริ่มเล่าแล้วล่ะ นี่จะดูอย่างไรก็ไม่เหมือนว่าเป็นเรื่องจริง อย่ามาหลอกพวกเราหน่อยเลย!”

“จริง ๆ นา จริงแท้แน่นอน พวกเราเพิ่งกลับมาจากหอชุนฮวา ได้ยินแม่เล้าบอกว่ายอดหญิงหวังไปหานาง ร่วมมือกับนาง มอบเล่มสองให้นาง ให้นางเริ่มเล่าเรื่อง!”

“เช่นนั้นก็เป็นความจริงนะสิ ด้วยความน่าเชื่อถือของแม่เล้าหอชุนฮวา น่าจะไม่ปลอม ถ้านางกล้าหลอกพวกเรา เช่นนั้นทุกคนมิไปถล่มหอชุนฮวาของนางหรือ”

“นั่นสิ ๆ!”

“กล่าวถูกต้อง!”

“เช่นนั้นพวกเราก็รีบไปกันเถอะ ไป ๆ ๆ ถ้าไม่รีบหน่อย ประเดี๋ยวเกรงว่าจะไม่มีที่นั่ง!”

“หมดกัน เกรงว่าตอนนี้คนคงแน่นหอชุนฮวาแล้ว!”

ทั้งถนนฉางอันล้วนเป็นเสียงสนทนาของคนสัญจร ที่พูดกันอยู่ก็คือเรื่องที่หอชุนฮวาจะเล่าเรื่อง

ทุกคนเริ่มจากสงสัยในตอนแรกจนเชื่อในตอนท้าย จากนั้นก็แห่กันไปที่หอชุนฮวาหอ ชั่วขณะ หอชุนฮวามีผู้คนเนืองแน่น

แม้แต่ลูกจ้างของหอชุนฮวาเห็นแล้วยังปากอ้าตาค้าง ไม่เคยเห็นคนเยอะอย่างนี้มาก่อน

ช่วงที่มีคนเยอะของปีก่อน ๆ ช่วงที่หอชุนฮวาคึกคักที่สุดก็คือตอนที่เฉาวานวานออกมา แต่สภาพการณ์ที่เห็นตรงหน้าในวันนี้ มิใช่แค่เยอะกว่านางคณิการชั้นสูงออกมา แต่เยอะกว่ามาก ๆ

ถนนด้านนอกของหอชุนฮวามีคนอันแน่นเต็มไปหมด ทุกคนฝ่าเข้ามาอย่างชิงนำหน้ากลัวรั้งท้าย มีชายมีหญิง กลัวว่าข้างในจะไม่มีที่นั่ง ไม่ได้ฟังการเล่าเรื่อง

แม่เล้าเห็นสภาพการณ์ตรงหน้าแล้วก็ตกตะลึง

นางรู้ว่าไซอิ๋วดังมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเพิ่งแพร่ข่าวออกไป ไม่ถึงครึ่งเช้าก็มีคนแห่แหนมามากอย่างนี้แล้ว

แต่โชคดีที่นางเตรียมตัวแต่แรก เขียนกติกาเข้าสถานที่แต่แรก ตอนนี้เห็นคนเยอะอย่างนี้ จึงเรียกลูกจ้างไปติดประกาศทันที

พอเห็นลูกจ้างหอชุนฮวาติดอะไรที่ปากประตู ทุกคนก็เบียดเสียดเข้าไปแย่งอ่านก่อน

“อะไรนะ จะเก็บสิบอีแปะหรือ นี่...”

“ฟังเรื่องเล่าทำไมยังเก็บเงินด้วยล่ะ”

“นั่นสิ นี่มันอะไรกัน!”