องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 232

นี่ไม่ใช่สิ่งที่เอามาเปรียบเทียบกันได้

ความงามของหญิงผู้นี้ เป็นความงามเลิศที่ไม่ควรดำรงอยู่ ถ้าเทียบกับองค์หญิงใหญ่และหญิงอื่นทั้งสาม แบบนี้ไม่ค่อยยุติธรรม!

ช่วงนี้ท่านอ๋องของข้ามีหญิงสาวเข้ามาเรื่อยๆ เพิ่งไปหนึ่งคน ตอนนี้ก็มาใหม่อีกหนึ่งคน อีกทั้งยังสวยกว่าจนต้องตะลึง!

“นี่คืออะไร?”

เจียงเยว่ฉานเพิ่งจะเดินเข้ามานั่ง ก็เห็นบนโต๊ะมีหนังสือต้นฉบับหนีบไว้ด้วยตัวหนีบไม้ไผ่วางเอาไว้ จึงเกิดความสงสัย และเปิดดูด้วยความอยากรู้ ใบหน้าอันงดงามเกิดความประหลาดใจและตะลึงไปชั่วครู่พร้อมกับพูดว่า

“นี่คือภาคต่อ《ไซอิ๋ว》นี่?!”

หยางจงอึ้งไปชั่วครู่ อยากจะเก็บซ่อนไว้ แต่ก็ไม่ทันการณ์แล้ว ต้นฉบับอยู่ในมือของเจียงเยว่ฉาน และถูกนางเปิดออกมาดูซะแล้ว

แย่แล้ว《ไซอิ๋ว》เขียนขึ้นโดยท่านอ๋องได้ถูกเปิดเผยความจริงแล้ว!

หลี่จุ่นเขียนเสร็จและให้เขาตรวจพิสูจน์อักษร เขาลืมเก็บไว้ ตอนนี้ถูกคนเห็นเข้าแล้ว

“ตอนที่สี่สิบเอ็ด? เป็นภาคต่อจริงด้วย! แต่ทำไมที่นี่ถึงมีภาคต่อของ《ไซอิ๋ว》ด้วยล่ะ?! ” เจียงเยว่ฉานมีสีหน้าตกใจ

《ไซอิ๋ว》เป็นหนังสือที่นิยมกันทั่วเมืองหลวง ไม่ว่าทั้งเด็กและผู้ใหญ่ต่างก็ชื่นชอบกันอย่างมาก ซึ่งเจียงเยว่ฉานก็เช่นกัน ตั้งแต่ที่ได้ยินชื่อหนังสือเล่มนี้ที่หอชุนฮวา ก็เกิดความสนใจใน《ไซอิ๋ว》ขึ้นมาเป็นพิเศษ จึงตัดสินใจซื้อภาคหนึ่งและภาคสอง สองวันก่อนเพิ่งจะอ่านจบ และชื่นชอบในเนื้อหาขึ้นมาเป็นอย่างมาก

ตอนนี้กำลังรออ่านภาคต่ออยู่ สองวันก่อนได้ยินว่าร้านหนังสือลู่หมิงกำลังจะเปิดขายภาคต่อแล้ว เจียงเยว่ฉานดีใจอย่างสุดขีด

แต่ว่า กลับมาเจอภาคต่อของ《ไซอิ๋ว》ที่นี่ ทำให้เธอตะลึงอย่างมาก ความสงสัยแวบแรกก็ได้ผุดขึ้นมาว่า《ไซอิ๋ว》ลงขายก่อนล่วงหน้าหรือเปล่า

แต่เมื่อดูอย่างละเอียด นี่คือต้นฉบับชัดๆ

“แม่ แม่นาง รอสักครู่ ข้าน้อยขอตัวไปห้องครัวดูก่อนว่าอาหารเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง…”

หยางจงไม่รู้จะอธิบายยังไง จึงได้แต่ทำหน้าเฉย จากนั้นก็หันหลังเดินออกไป

คำถามนี้รอให้ท่านอ๋องมาอธิบายด้วยตนเองแล้วกัน เพราะถึงยังไงเขาก็อธิบายไม่ออก

คิดไม่ถึงว่าต้นฉบับจะถูกคนเห็นเข้าแล้ว ช่างแย่จริงๆ

ท่านอ๋องจะตำหนิตนเองหรือเปล่า ถ้าหากท่านอ๋องโกรธขึ้นมา นั่นเป็นสิ่งที่ย่ำแย่ยิ่งกว่า

แต่ว่า ท่านอ๋องน่าจะไม่โกรธ

ว่าไปแล้ว ท่านอ๋องไม่เคยโกรธตนเองมาก่อน และไม่เคยทำให้เขาต้องลำบากใจ แม้แต่เรื่องเล็กน้อยก็ไม่เคยมี

อุปนิสัยของท่านอ๋องดีมาตลอด เป็นคนใจดีมาก

เมื่อคิดได้เช่นนี้ หยางจงก็รู้สึกโล่งอกไปที แต่เรื่องที่ท่านอ๋องกำชับไว้ได้เกิดบกพร่องไปแล้ว ถึงยังไงก็รู้สึกว่าไม่ค่อยดี

หลี่จุ่นอาบน้ำเสร็จอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึงที่ลานจวน ก็เห็นเจียงเยว่ฉานกำลังจดจ่อดูอะไรสักอย่าง จึงเดินเข้าไปด้วยความสงสัยและเอ่ยปากถามขึ้นว่า

“แม่นางเยว่ฉาน กำลังดูอะไรอยู่หรือ?”

เมื่อเยว่ฉานได้ยินเสียงของหลี่จุ่น จึงได้เงยหน้าขึ้นมาทันทีจากนั้นก็พูดว่า

“กำลังอ่าน《ไซอิ๋ว》…”

“อ่าน《ไซอิ๋ว》?”

เมื่อหลี่จุ่นดูอย่างละเอียด

แย่แล้ว!

นี่เป็นต้นฉบับที่ตนเองส่งให้กับหยางจงเพื่อให้เขาตรวจพิสูจน์อักษรมิใช่หรือ?

เจ้าหมอนี่ ทำไมถึงได้วางต้นฉบับไว้ตรงนี้?

และยังให้คนเห็นเข้าแล้ว!