องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 245

โจวจงสามารถถือตราประทับได้ ย่อมต้องมีความสามารถประมาณ ทำงานเด็ดขาด

บิดาเพิ่งสั่งการมา โจวจงก็เตรียมของขวัญทันที ฉวยตอนที่ฟ้ายังไม่มืดวิ่งโร่ไปร้านเต้าหู้ตำรับจ้าวสาขาหลัก

จ้าวเฟยเอ๋อร์อยู่ลานด้านหลัง พอได้ยินว่าโจวจงมาก็มีสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย ให้คนต้อนรับที่โถงรับแขกทันที

แล้วจึงออกโรงด้วยตนเอง

“เถ้าแก่โจว มีอะไรก็ให้ลูกน้องมาบอกก็ได้ เหตุใดจึงมาด้วยตนเองเล่า” จ้าวเฟยเอ๋อร์มีมารยาทมาก

โจวจงอายุขึ้นเลขสี่แล้ว กำลังอยู่ในช่วงกำยำ แต่กลับเลื่อมใสจ้าวเฟยเอ๋อร์ที่เป็นดาวเด่นรุ่นหลังคนนี้มาก รีบลุกขึ้นยิ้มพูด

“ท่านหญิงจ้าว มิกล้า!”

จ้าวเฟยเอ๋อร์ผู้นี้ก็คือคนที่บิดาเฒ่าของเขายกนิ้วโป้งชื่นชม อีกทั้งอีกฝ่ายยังเกิดในราชนิกุล โจวจงย่อมไม่กล้าวางมาด

ทั้งสองนั่งลงสนทนา

โจวจงไม่พูดไร้สาระ เปิดเรื่อง “ท่านหญิงจ้าว วันนี้ที่ข้าผู้แซ่โจวมาเพราะท่านหญิงส่งคนมาแจ้งว่าเดือนหน้าจะไม่ต่อสัญญากับสลักดอกไม้ของพวกเราแล้ว เพราะข้าทำอะไรมิควร ทำให้ท่านหญิงขุ่นเคืองใจหรือ”

จ้าวเฟยเอ๋อร์ย่อมรู้จุดประสงค์การมาของอีกฝ่าย

“เถ้าแก่โจวกล่าวหนักไปแล้ว มิใช่การกระทำของทางท่านมีปัญหา แต่เป็นเราหาสุราชนิดใหม่ได้ ก็เลยอยากลองนำสุราของอีกฝ่ายเข้ามาลองดูเท่านั้น” จ้าวเฟยเอ๋อร์ตอบตามความจริง

โจวจงเริ่มเคืองทันที

สลักดอกไม้บ้านพวกเขามีชื่อเสียงทั่วหล้า และต่อให้เป็นแคว้นอื่นก็มีชื่อเสียงมากเหมือนกัน เวลานี้จ้าวเฟยเอ๋อร์กลับเห็นงามกับเหล้ากระจอกไร้ชื่อ มิใช่ลดค่าสลักดอกไม้บ้านเขาหรือ

แต่ถึงจะไม่สบอารมณ์ก็ส่วนไม่สบอารมณ์ ที่ต้องแสดงก็ยังต้องแสดงออกมา โจวจงพูดขึ้นทันที

“ท่านหญิงจ้าว เกรงว่าท่านจะไม่เข้าใจแวดวงธุรกิจนี้ อาจเพราะอีกฝ่ายพูดเกินจริงเล็กน้อย ในเมืองหลวงแห่งนี้ ข้าเป็นคนทำธุรกิจสุราย่อมรู้ดีที่สุด นอกจากสลักดอกไม้ของเรา ลูกค้าล้วนไม่นิยมสุราชนิดอื่น ข้ากลัวว่านี่จะทำให้ท่านหญิงจ้าวเกิดความเสียหายหนัก”

ลูกค้าไม่นิยมหรือ

เป็นไปไม่ได้!

จ้าวเฟยเอ๋อร์ดื่มมาหมดแล้ว แล้วยังอาจดื่มมากกว่าโจวจงที่เป็นคนค้าสุราเสียด้วยซ้ำ รู้ว่าอะไรคือสุราดี หลงไถของหลี่จุ่นต้องพลิกวงการธุรกิจสุราแน่ เป็นไปไม่ได้ที่ลูกค้าจะไม่ซื้อ!

“ต้องให้เถ้าแก่โจวเป็นห่วงแล้ว แต่หลักการทำการค้า บางครั้งก็ต้องกล้าเดินไปข้างหน้า จะกลัวนั่นกลัวนี่ไม่ได้ มิเช่นนั้นยากจะทำการค้าให้ใหญ่ ข้าก็แค่อยากลองดูเท่านั้น”

จ้าวเฟยเอ๋อร์พูดเรียบ แต่ก็ไม่ได้ตัดเยื่อใย ให้เกียรติอีกฝ่ายเต็มที่ “ถ้าลองแล้วพลาด ความร่วมมือกับเถ้าแก่โจวย่อมต้องดำเนินต่อ ถึงตอนนั้นหวังว่าเถ้าแก่โจวจะไม่ถือสาเรื่องในอดีตจึงจะดี”

“มิกล้า ๆ” โจวจงรีบพูด

พร้อมกันนั้นก็รู้สึกจัดการยากสุดประมาณด้วย

ดูท่าจ้าวเฟยเอ๋อร์จะเลือกหลงไถเหล้าข้างถนนนั่นแน่แล้ว บัดซบสิ้นดี!