“เอ๊ะ”
เสิ่นเลี่ยตกตะลึง มองน้องสาวของเขาด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะพูดด้วยสีหน้างุนงง
“น้องพี่ เจ้าไม่อยากแต่งงานกับเขาไม่ใช่หรือ พี่จะไปบอกท่านพ่อ จากนั้นพี่กับท่านพ่อจะไปขอยกเลิกงานอภิเษกสมรสนี้ ไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไรก็ตาม พี่จะไม่ยอมให้น้องได้รับความไม่เป็นธรรม!”
“ท่านพี่ ข้า ข้าไม่เคยบอกนะว่าข้าไม่อยาก...”
ใบหน้าของเสิ่นจิงหงเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม พูดเสียงอู้อี้ “ข้า ข้ากลับห้องก่อนนะ ท่านพี่กับท่านพ่ออย่าคิดเองเออเอง!"
ทันใดนั้น!
เสิ่นจิงหงก็วิ่งกลับไปที่ห้องด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ
เสิ่นเลี่ยลูบจมูกตัวเอง รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปาก หัวเราะในลำคอก่อนจะพูดว่า
“ยัยเด็กบ๊องของข้า ว่าแล้วเชียวว่าต้องชอบเขา”
หากเขาเป็นผู้หญิง เขาเองก็อยากแต่งงานกับจิ่งอ๋อง!
จริง ๆ แล้วชายผู้นั้นก็หน้าตาหล่อเหลาแถมยังมีความสามารถมากอีกด้วย!
“เพียงแต่…”
เสิ่นเลี่ยรู้สึกยินดีกับน้องสาวของเขา แต่ก็ถอนหายใจด้วยความรู้สึกกังวล
อย่างไรก็ตาม หลี่จุ่นเป็นท่านอ๋องและเป็นถึงองค์ชายด้วย แถมตอนนี้ยังถูกดึงเข้าไปร่วมวงสงครามแย่งชิง แม้แต่ตระกูลเสิ่นเองก็เข้าร่วมเช่นกัน นี่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับน้องสาวของเขาเลย
เดิมทีตามความคิดของตระกูลเสิ่น ในอนาคตน้องสาวของเขาจะแต่งงานกับคนธรรมดา ถึงขนาดที่ไม่ใช่คนจากเมืองหลวง อยากให้นางอยู่ห่างจากความวุ่นวายของราชสำนักนี้!
ทว่า จู่ ๆ ฝ่าบาทก็รับสั่งกะทันหันทำให้เกิดความยุ่งเหยิงและสับสน แม้ว่าพ่อลูกตระกูลเสิ่นจะไม่เต็มใจแต่ก็ไม่มีหนหางอื่น
“น้องพี่ เจ้าไม่ต้องกังวล...พี่จะปกป้องเจ้าเอง ไม่ว่าใครก็ทำร้ายเจ้าไม่ได้!”
เสิ่นเลี่ยกำหมัดอันทรงพลังด้วยสายตาอันแน่วแน่!
จวนจิ่งอ๋อง
หลี่จุ่นกลับมาถึงหน้าประตูจวนอ๋อง หันหน้ามองไปยังจวนตระกูลเจียงที่อยู่ข้าง ๆ คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินเข้าไป ทว่าเห็นเพียงป้ายแขวนอยู่ที่ประตู
ป้ายเขียนว่านายหญิงออกไปทำธุระและยังไม่มีกำหนดการกลับมา ดังนั้นจึงไม่สะดวกที่จะต้อนรับแขก
ดูเหมือนว่าเจียงเยว่ฉานและหญิงสาวผู้ดุร้ายในชุดเขียวได้จากไปแล้วจริง ๆ ไม่รู้ว่าพวกนางไปที่ไหน ภายในใจเขารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
กลับมาที่จวนอ๋อง หลี่จุ่นให้แม่ครัวทำซุปเห็ดหูหนูขาวให้เขา จากนั้นเขาก็เดินไปที่ลานบ้านก่อนจะนอนอาบแดดอย่างเกียจคร้าน
“ท่านอ๋อง”
หลังจากนั้นไม่นาน แม่ครัวสวมชุดกระโปรงเรียบง่ายแต่ยังคงมีเสน่ห์ เดินช้า ๆ มาด้านหน้าพร้อมชามซุปเห็ดหูหนูขาว และบรรจงวางซุปเห็ดหูหนูขาวลง
หลี่จุ่นพยักหน้า ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน ก่อนจะถามเบา ๆ
“ได้ข่าวอะไรไหม”
แม่ครัวพยักหน้าแล้วพูดเบา ๆ “กลุ่มอิทธิพลที่สามมาจากจวนไท่ซือ!”
อืม?!
หลี่จุ่นขมวดคิ้วสีหน้าเปลี่ยนไป แล้วค่อย ๆ พยักหน้า
แม่ครัวออกไปแล้ว!
หลี่จุ่นก็กินซุปเห็ดหูหนูขาวอยู่ แต่ในใจนั้นว้าวุ่นราวกับมีคลื่นกำลังโหมซัด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...