เมื่อวันแต่งงานใกล้เข้ามาทุกที หลี่จุ่นยังคงมีความกังวลเล็กน้อย อันที่จริงแล้วไม่ว่าจะภพก่อนหรือภพนี้ นี่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกที่เขาจะแต่งงาน
มันเป็นครั้งแรกก็ต้องกังวลเป็นธรรมดา
สองวันมานี้หยางจงค่อนข้างอารมณ์ดียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อเห็นชายชรากระตือรือร้นในการทำงานและอารมณ์ดีมีความสุข หลี่จุ่นจึงไม่อยากทำให้เขาไม่สบอารมณ์ เพราะฉะนั้นจึงให้ความร่วมมือในการวัดขนาดร่างกายและพบช่างตัดเสื้อเพื่อทำชุดแต่งงาน
หยางจงไม่พอใจก็เลยเปลี่ยนชุดใหม่
แม้จะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่หลายชุด แต่หลี่จุ่นก็ให้ความร่วมมือ หยางจงก็เลยยิ่งอารมณ์ดีขึ้นไปอีก
“ท่านอ๋อง ในที่สุดวันนี้ที่ข้ารอคอยก็มาถึงแล้ว...มันช่างดีจริง ๆ!”
หลังจากเลือกชุดแต่งงานได้แล้ว หยางจงก็มองไปยังหลี่จุ่นในชุดที่ตนเองเลือก ซึ่งดูหล่อและสง่างามไร้ที่ติ ก่อนจะร้องไห้ด้วยความดีใจ
หลี่จุ่นยิ้มแล้วพูดว่า “พ่อบ้าน ตลอดหลายปีมานี้ทำเจ้าลำบากมามากเลย”
“เป็นสิ่งที่ข้าน้อยควรทำอยู่แล้วขอรับ”
หยางจงรีบพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น ชั่วขณะนั้นเต็มไปด้วยความสุขปลื้มอกปลื้มใจ และความรู้สึกดี ๆ อีกมากมายปะปนกันไป
เมื่อเห็นหยางจงมีความสุขขนาดนี้ หลี่จุ่นก็รู้สึกผ่อนคลายลงไม่น้อย
“ท่านอ๋อง เหลือเวลาอีกเพียงสามวันเท่านั้นก็จะเป็นวันดีวันอภิเษกสมรสของท่านแล้ว ข้าน้อยแทบรอไม่ไหวแล้ว” หยางจงพูดต่อ
หูของหลี่จุ่นฟังเขาพูดจนเอียน แต่ก็ยังพยักหน้าให้ความร่วมมือกับเขา
ยุ่งวุ่นวายมาหลายวัน แต่หยางจงก็จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ที่เหลือก็แค่เชิญแขก
“ท่านอ๋อง เราควรเชิญใครบ้าง” หยางจงเดินเข้ามาถามหลี่จุ่น
หลี่จุ่นกำลังเล่นหมากรุกอยู่ที่ลานบ้าน เมื่อได้ยินคำพูดของหยางจงก็เลยลองคิดดูแล้วบอกว่า
“พี่น้องทั้งหมดของข้า พี่ชาย พี่สาว น้องเจ็ด น้องแปดเชิญให้หมด หลังจากนั้นส่งคำเชิญให้สนมทุกคนที่วังหลัง จวนเหยียนอ๋องและจวนหวัง แล้วก็จวนไท่ซือด้วยส่งไปให้หมด สำหรับคนอื่นที่ข้าไม่ได้ไปมาหาสู่ เจ้าก็ลองดูเอาว่าจะเชิญใคร”
“ขอรับ ท่านอ๋อง” หยางจงพยักหน้า
ทุกคนในราชวงศ์จะได้รับเชิญ แต่จะมาหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาเอง
แม้ว่านี่จะเป็นการอภิเษกสมรสที่หลี่เจิ้งพระราชทานให้ แต่หลี่เจิ้งอาจจะไม่มาก็ได้
ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งวัน หยางจงเตรียมร่างรายการคำเชิญเสร็จแล้วและส่งให้หลี่จุ่นตรวจทาน
หลี่จุ่นเหลือบมองสองสามครั้ง พยักหน้าแล้วพูดว่า “ให้คนเอาไปให้ที่จวนเสิ่นลองดูว่าไท่ฟู่ต้องการเชิญใครอีก และให้พวกเขาเพิ่มกันเอง”
“ขอรับ ท่านอ๋อง” หยางจงพยักหน้า
หยางจงใช้คนให้ไปส่งรายชื่อทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...