เมืองหลวง
จวนเหยียนอ๋องขององค์ชายสี่
ท่านเมิ่งผู้ที่สวมหมวกหรูเม่าปรากฏตัวอีกครั้งและนั่งตรงข้ามกับองค์ชายสี่ ทั้งสองกำลังดื่มชาและกินของว่างกันอยู่
ท่านเมิ่งพึงพอใจกับขนมอบที่อยู่ตรงหน้าเขามาก ลิ้มรสเสียงดังจ๊อบแจ๊บไม่หยุด
องค์ชายสี่ถามขึ้น “ข้ารู้ดีว่าไม่สามารถฆ่าเขาได้ แต่ก็ยังอยากลองดู แต่ทำไมมันถึงล้มเหลวไม่เป็นท่าเช่นนี้”
ท่านเมิ่งโยนขนมชิ้นหนึ่งเข้าปากแล้วพูดว่า
“ข้างกายเขามีองครักษ์ขวาอยู่คนหนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในองครักษ์ซ้ายและขวาของหลี่เหวินจวิน หากท่านรู้จักภูมิหลังของนาง ก็น่าจะรู้ดีว่าวรยุทธ์ขององครักษ์ขวานั้นสูงกว่าอีกคนหนึ่งขั้น”
องค์ชายสี่พยักหน้าถามต่อ “ข้ารู้ดี แต่ก็ไม่น่าจะถึงขั้นประชิดตัวเขาได้ยาก ข้าจำได้ว่าเมื่อก่อนเจ้าเคยว่าจ้างมือสังหารอันดับหนึ่งของแคว้นฉู่ ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะฆ่าองครักษ์คนนั้นไม่ได้”
ท่าทีท่านเมิ่งยังคงสงบและกล่าวว่า “ท่านอ๋องอย่าเพิ่งใจร้อน เราไม่ได้มีเป้าหมายที่จะฆ่าเขาในครั้งนี้จริง ๆ นี่เป็นการลองเสียมากกว่า”
“แล้วเจ้าพบอะไรบ้าง” องค์ชายสี่ถาม
ท่านเมิ่งหยุดชะงัก ดวงตาเฉียบคม ก่อนจะพูดว่า
“เราพบหม่าหยวนฮั่น หม่าหยวนฮั่นเป็นยอดฝีมืออันดับสองของลัทธิเทียนซาน ครั้งหนึ่งเขาเคยขี่ม้าบุกเข้าไปในพระราชวังฉู่เพียงลำพัง และสังหารเป้าหมายของเขาที่รายล้อมไปด้วยทหารรักษาพระองค์นับพันจนสำเร็จ และจากนั้นก็รอดออกมาได้!”
“ชื่อนี้ต้องเคยปรากฏในรายชื่อท่านอ๋องมาก่อน ดังนั้นท่านอ๋องน่าจะคุ้นเคยกับชื่อนี้”
“เพราะมีเขาอยู่ ฮวงฝู่สือหลี่จึงไม่สามารถลงมือได้”
องค์ชายสี่ขมวดคิ้วและถามว่า “เจ้าหมายความว่าหม่าหยวนฮั่นกำลังปกป้องหลี่จุ่นใช่ไหม หลี่จุ่นมีความเกี่ยวข้องกับลัทธิเทียนซานงั้นหรือ”
ท่านเมิ่งพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ ตั้งแต่ได้ข่าวมาจากเทือกเขาสูงจินเฟิ่ง ข้าจึงให้คนไปตรวจสอบอย่างละเอียด ข้าสงสัยว่าเจ้าลัทธิของลัทธิเทียนซานก่อนหน้านี้เคยมาเมืองหลวง แถมยังได้ติดต่อกับท่านอ๋องจิ่งอีกด้วย”
สีหน้าขององค์ชายสี่ดูเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย เขาค่อย ๆ หมุนถ้วยชาในมือ เผลอเล่นกับมันโดยไม่รู้ตัว
ดวงตาของเขาช่างลึกล้ำ เขาถอนหายใจยาว ๆ ก่อนจะพูดว่า “ดูเหมือนว่าข้าจะประเมินน้องหกของข้าต่ำไปจริง ๆ”
ท่านเมิ่งยิ้มและพูดว่า “ดังนั้นแม้ว่าครั้งนี้เราจะเสียหายไปไม่น้อย แต่เราก็พบข้อมูลเพิ่มเติมมากขึ้นเกี่ยวกับเขาเช่นกัน ซึ่งเป็นประโยชน์มากเช่นกัน”
องค์ชายสี่พยักหน้า “ถูกต้อง”
“อย่างไรก็ตาม ลัทธิเทียนซานเต็มใจที่จะให้หม่าหยวนฮั่นอยู่ข้างกายเขา ข้าเกรงว่ามีโอกาสสูงมากที่เขาจะเป็นลูกชายที่ยังมีชีวิตอยู่ของท่านอ๋องสามในตอนนั้น” ท่านเมิ่งเดา
ดวงตาขององค์ชายสี่เคลื่อนไหว พลางพยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะพูดอย่างเสียดาย
“น่าเสียดายที่คนอย่างหม่าหยวนฮั่นถูกลัทธิเทียนซานชักชวนไปเสียแล้ว”
ท่านเมิ่งยังคงยิ้มและเอ่ยเสียงเรียบ “ไม่เป็นไร พวกเรามีฮวงฟู่สือหลี่ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ซึ่ง ๆ หน้าของหม่าหยวนฮั่น ทว่าฮวงฟู่สือหลี่นั้นเป็นมือสังหารที่เก่งกาจที่สุดตั้งแต่เคยมีมา! สิ่งที่มือสังหารเก่งที่สุดก็คือการลอบสังหาร ดังนั้นเขาจึงเป็นมือสังหารอันดับหนึ่ง”
ฮวงฟู่สือหลี่คือมือสังหารอันดับหนึ่งของแคว้นฉู่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...
เรื่องนี้ก็ ok ครับ สนุกดี ขอบคุณadminครับ...
ขอบคุณแอดมินมากครับที่อัปเดทให้อ่าน...