อำนาจขององค์ชายสี่กว้างไกลเกินไปแล้ว
คนที่เขาส่งมาสามารถแฝงตัวเข้ามาที่นี่ได้ แล้วยังปลอมเป็นทหารรักษาการณ์อีก คงมีคนในเมืองเฟิงหั่วนี้คอยช่วยเหลืออยู่เป็นแน่ ไม่เช่นนั้น หากนักฆ่าเหล่านี้ต้องการเข้ามาที่นี่ก็คงทำได้แค่ฝันลมๆ แล้งๆ
และคนที่คอยให้ความช่วยเหลือนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ ไม่เช่นนั้นคงไม่มีทางทำได้
“ท่านอ๋อง พวกท่านเป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ”
อาหยวนตามมาได้ทันอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นพวกหลี่จุ่นไม่เป็นไรก็โล่งใจในทันที
หลี่จุ่นส่ายหน้า แล้วถามหลินชิงเสียงเบาว่า “ท่านกุนซือ เห็นทีบริวารของท่านจะก่อกบฏเสียแล้ว พวกเราควรไปไหนดี”
หลี่จุ่นไม่ยอมบอกว่านักฆ่าเหล่านี้มาเพื่อฆ่าตนแน่นอน แต่พูดตามความคิดของหลินชิงว่าเป็นการก่อกบฏของบริวาร
พูดให้ปัญหาดูร้ายแรงมากหน่อย เช่นนั้นแล้ว หลินชิงจะต้องโกรธมากแน่และให้ความสำคัญกับการรักษาความสงบเรียบร้อยของเมืองเฟิงหั่วแห่งนี้มากขึ้นในอนาคต
“ฮึ บังอาจก่อกบฏ”
หลินชิงกำลังโกรธอยู่ เมื่อเห็นทหารรักษาการณ์ของตน จู่ๆ ก็หันไปทำร้ายเขาอย่างคาดไม่ถึง คิดว่าบริวารของตนก่อกบฏจริงๆ และเขาก็เกือบจะสางเมาเต็มที่แล้วจึงรีบพูดว่า
“ท่านอ๋องวางใจเถิด ในเมืองเวลานี้ยังสงบสุขอยู่ น่าจะเป็นแค่คนส่วนน้อยที่ก่อกบฏ หากเป็นการก่อกบฏขนาดใหญ่ เกรงว่าเมืองนี้คงจะวุ่นวายไปแล้ว”
“รอให้หลินชิงวางแผนอย่างรอบคอบเสียก่อน เมื่อไปถึงประตูเมืองก็จะมีคนสนิทของหลินชิงคอยอยู่ ข้าน้อยเพียงแค่โบกมือ พวกกบฏเหล่านี้ก็ไม่สามารถก่อความวุ่นวายอันใดได้อีก”
หลี่จุ่นรีบพูดว่า “เช่นนั้น ท่านกุนซือ เรารีบไปยังประตูเมืองให้เร็วที่สุดเถิด”
เมื่อถึงประตูเมืองก็เกือบจะปลอดภัยจริงๆ แล้ว
อย่างไรเสีย ห่างจากตรงนั้นไม่ไกลก็เป็นที่ตั้งของค่ายทหาร แม้พวกนักฆ่าจะกล้าหาญเพียงใด แต่ในพื้นที่เรียบราบเช่นนี้มีแต่จะเสียเปรียบ แล้วยังจะกล้าปะทะกับกองทัพใหญ่จริงหรือ
จะพอให้กองทัพใหญ่ฟันสักกี่ครั้ง
เขาคาดเดาว่านักฆ่ากลุ่มนี้จะต้องถอยกลับเร็วๆ นี้เพราะทำงานพลาด แต่การลอบฆ่าอาจจะยังไม่จบ ต้องมียอดฝีมือถูกส่งมา เว้นแต่จะมียอดฝีมือออกมาฆ่าตนและไม่อาจถอยกลับได้ การลอบฆ่าในครั้งนี้ก็อาจจะสิ้นสุดลง
“ดี ไปกันเถอะขอรับ”
หลินชิงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทันที จากนั้นพาพวกหลี่จุ่นรีบมุ่งหน้าไปยังทิศทางของประตูเมืองอย่างรวดเร็ว
“หยุด มีคนอยู่ข้างหน้าเจ้าค่ะ”
ผ่านไปชั่วพริบตา อาหยวนก็ดึงทั้งสองคนหลบเข้าข้างทางทันที
พวกเขามองเห็นทหารรักษาการณ์ที่ลาดตระเวนอยู่ข้างหน้ากำลังวิ่งวุ่นอย่างเร่งรีบ ดูเหมือนกำลังมองหาอะไรบางอย่าง
หลี่จุ่นรีบพูดเสียงเบาทันทีว่า
“โอ้โห ท่านกุนซือ การก่อกบฏครั้งนี้ดูท่าจะร้ายแรงไม่น้อยเลยนะ กลุ่มเมื่อครู่ถือเป็นกบฏ ตอนนี้กลุ่มนี้ก็ดูเหมือนเป็นกบฏเช่นกัน”
อาหยวนมองหลี่จุ่นด้วยสีหน้าประหลาดใจในความมืดและตะลึงงันเล็กน้อย
ไอ้หมอนี่กำลังใช้คนอื่นเป็นเครื่องมือหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
หายเงียบเลยยยยรอตอนต่อไปนานแล้วนะะะะะเมื่อไหร่จะอัพเพิ่มมมมมมมมมมม...
มีชื่อภาษาอังกฤษของนิยายเรื่องนี้ไหมครับ...
อยากให้ อัพ ต่อครับ รอนะครับ...
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
ตอนที่203หาย...
ไม่ update มาหลายวันแล้วครับ...
เรื่องนี้สนุกมากครับ ติดตามแล้ว update ช้าและน้อยไปนะครับ แค่วันละ 2 chapter ขอแนะนำให้เพิ่เป็นวันละ 5 Chapter ครับ...
ตอน 203 หาย...
เรื่องนี้ก็ ok ครับ สนุกดี ขอบคุณadminครับ...
ขอบคุณแอดมินมากครับที่อัปเดทให้อ่าน...